YUNUS EMRE HZ. (R.A.) 'NIN ŞİİRLERİ 2

Geldi Geçti Ömrüm Benim

Geldi Geçti Ömrüm Benim
Şol Yel Esip Geçmiş Gibi
Hele Bana Şöyle Geldi
Şol Göz Yumup Açmış Gibi
İşbu Söze Hak Tanıktır
Bu Can Gövdeye Konuktur
Bir Gün Ola Çıka Gide
Kafesten Kuş Uçmuş Gibi
Miskin Âdem Oğlanını
Benzetmişler Ekinciye
Kimi Biter Kimi Yiter
Yere Tohum Saçmış Gibi
Bir Hastaya Vardın İse
Bir İçim Su Verdin İse
Yarın Orda Karşı Gele
Hak Şarabın İçmiş Gibi
Yunus Emre

Dost

Ben dost ile dost olmuşsam
Kimseler dost olmaz bana
Münkirler bakar gülüşür
Selam dahi vermez bana

Ben dost ile dost olayım
Ölmez evvel öleyim
Canimi kurban vereyim
Dünya baki kalmaz bana

Ben aşıkı biçareyim
Baştan aşağı yareyim
Ben bir deli divaneyim
Aklim da yar olmaz bana

Kimseler bilmez halimi
Aşk odu yaktı canimi
Seçmezem soldan sağımı
Namusu" ar olmaz bana

Sanurlar ki ben deliyim
Ben dost bağı bülbülüyem
Mevla'nin kemter kuluyem
Kimse baha saymaz bana

Bülbül olu ben oterim
Dost bahçesinde biterim
Gül alırım satarım
Bağu ban olmaz bana

Dervis Yunus nice diyem
Ben bu cani terk idem
Yan yana DOSTA GIDEM
Perde hicap olmaz bana

Yunus Emre

Erenler Bir Denizdür

Erenler bir denizdür
Âşık gerek dalası
Bahri gerek denizden
Girüp gevher alası
Gine biz bahri olduk
Denizden gevher alduk
Sarraf gerek gevherün
Kıymetini bilesi
Muhammed Hakk'ı bildi
Hakk'ı kendüde gördi
Cümle yerde Hak hâzır
Göz gerekdür göresi
Âlimler kitab düzer
Karayı aka yazar
Gönüllerde yazılur
Bu kitabun sûresi
Yunus Emre

Bir Nazarda Kalmayalım

Bir nazarda kalmayalım
Gel dosta gidelim gönül
Hasret ile ölmeyelim
Gel dosta gidelim gönül
Terk edelim il ü şarı
Dost için kılalım zârı
Ele getirelim yâri
Gel dosta gidelim gönül
Bu dünyaya kalmayalım
Fânidir aldanmayalım
Bir iken ayrılmayalım
Gel dosta gidelim gönül
Kılavuz olgıl sen bana
Gönülelim dosttan yana
Bakmayalım önden sona
Gel dosta gidelim gönül
Ölüm haberi gelmeden
Ecel yakamız almadan
Azrâil hamle kılmadan
Gel dosta gidelim gönül
Gerçek erene varalım
Hakk'ın haberin soralım
Yunus Emre'yi alalım
Gel dosta gidelim gönül
Yunus Emre

Bir Kez Gönül Yıkdın İse

Bir kez gönül yıkdın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil
Hani erenler geldi geçdi
Bunlar yardu kaldı göçdü
Pervaz urup Hakk'a uçdu
Hümâ kuşudur kaz değil
Yol oldur ki doğru vara
Er oldur alçakda dura
Göz oldur ki Hakk'ı göre
Yüceden bakan göz değil
Doğru yola gittin ise
Er eteğin tuttun ise
Bir hayır da ettin ise
Birine bindir az değil
Yunus bu sözleri çatar
Sanki balı yağa katar
Halka metâların satar
Yükü cevrherdir tuz değil
Yunus Emre

Aşk

İşidin ey yârenler
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez
Hürmetli nesnedir aşk
Dağa düşer kül eyler
Gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler
Hikmetli nesnedir aşk
Kime kim vurdu ok
Gussa ile kaygu yok
Feryad ile âhı çok
Firkatli nesnedir aşk
Denizleri kaynatır
Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir
Kuvvetli nesnedir aşk
Miskin Yunus neylesin
Derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın
Lezzetli nesnedir aşk
Yunus Emre

Benim Bunda Kararım Yok

Benim bunda kararım yok
Ben gine gitmeğe geldim
Bezirgânım metâım çok
Alana satmağa geldim
Ben gelmedim dâv'i için
Benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmağa geldim

Dost esrüğü deliliğim
Âşıklar bilir neliğim
Değşürüben ikiliğim
Birliğe yetmeğe geldim
Yunus Emre

Ol Dost Bize Gelmez İse

Ol dost bize gelmez ise
Ben dosta girü varayın
Çekeyin cevr ü cefâyı
Dost yüzin görüvireyin
Sermaye bir avuç toprak
Anı dahı aldı bu aşk
Ne sermaye var ne dükkân
Bazara neye varayın
Kurılmışdur dost dükkanı
Dost içine girmiş gezer
Günahum çok gönlüm sizer
Ben dosta çok yalvarayın
Gönlüm eydür dost benümdür
Gözüm eydür dost benümdür
Gönlüm eydür göze sabr it
Bir dem haberin sorayın
Hak nazar kılduğı cana
Bir göz ile bakmak gerek
Ana kim ol nazar kıla
Ben anı nice yireyin
Yunus Emre

Gözüm Seni Görmek İçin

Gözüm seni görmek için
Elim sana ermek için
Bugün canım yolda kodum
Yarın seni bulmak için
Bugün canım yolda koyam
Yarın ivâzın veresin
Arz eyleme uçmağını
Hiç arzum yok uçmağ için
Bana uçmak ne gerekmez
Hergiz gönlüm ona bakmaz
İşbu benim zârılığım
Değüldürür bir bağ için
Uçmağ uçmağım dediğin
Müminleri yeltediğin
Vardır ola birkaç hûri
Hevesim yok uçmağ için
Sûfilere ver sen onu
Bana seni gerek seni
Hâşâ ben terk edem seni
şol bir ala çardağ için
Yunus Emre

Hak Bir Gönül Verdi Bana

Hak bir gönül verdi bana
Ha demeden hayran olur
Bir dem gelir şâdî olur
Bir dem gelir giryan olur
Bir dem sanasın kuş gibi
şol zemherî olmuş gibi
Bir dem beşâretten doğar
Hoş bağ ile bostan olur
Bir dem gelir söyleyemez
Bir sözü şerh eyleyemez
Bir dem dilinden dür döker
Dertlilere derman olur
Bir dem çıkar arş üzere
Bir dem iner taht-es-serâ
Bir dem sanasın katredir
Bir dem taşar umman olur
Yunus Emre

Miskinlikte Buldular

Miskinlikte buldular
Kimde erlik var ise
Merdivenden ittiler
Yüksekten bakar ise
Ak sakallu pir hoca
Bilinmez hâli nice
Emek yimesün hacca
Bir gönül yıkar ise
Sağır işitmez sözü
Gece sanır gündüzü
Kördür münkirin gözü
Âlem münevver ise
Gönül Çalab'ın tahtı
Gönüle Çalab baktı
İki cihan bedbahtı
Kim gönül yıkar ise
Sen sana ne sanırsan
Ayruğa da onu san
Dört kitabın mânâsı
Budur eğer var ise
Bildik gelenler geçmiş
Konanlar geri göçmüş
Aşk şarabından içmiş
Kim mânâ duyar ise
Yunus Emre

İy Dost Aşkun Denizine

İy dost aşkun denizine
Girem gark olam yüriyem
İki cihan meydan ola
Devranum sürem yüriyem
Bülbül olubanı ötem
Gönül olam canlar utam
Başumı elüme alıp
Yolına varam yüriyem
şükür gördüm didarını
Aşdum visâlün yârını
Bu benlik senlik şarını
Terkini uram yüriyem
Yunus'dur aşk âvâresi
Biçareler biçaresi
Sendedür derdüm çaresi
Dermanum soram yüriyem
Yunus Emre

Yok yere geçirdim günü

Yok yere geçirdim günü

Ah nideyim ömrüm seni

Seninle olmadım gani

Ah nideyim ömrüm seni

Geldim ve geçtim bilmedim

Ağlayıp gussa yemedim

Senden ayrilam demedim

Ah nideyim ömrüm seni

Hayrım serim yazılacak

Ömrüm ipi üzülecek

Suret benden bozulacak

Ah nideyim ömrüm seni

Gidip geri gelmiyesin

Gelip beni bulmayasın

Bu benliği sermayesin

Ah nideyim ömrüm seni

Hani sana güvendiğim

Güveni ben yuvandığım

Kaldı külli kazandığım

Ah nideyim ömrüm seni

Miskin YUNUS gideceksin

Acep sefer edeceksin

Hasret ile kalacaksın

Ah nideyim ömrüm seni

Yunus Emre

Niçe Bir Besleyesin

Niçe bir besleyesin
Bu kaddile kameti
Düştün dünya zevkine
Unuttun kıyameti
Düriş kazan ye yedir
Bir gönül ele getir
Yüz Kâbe'den yeğrektir
Bir gönül ziyareti
Uslu değil delidir
Halka sâlûsluk satan
Nefsin müslüman etsin
Var ise kerameti
Yunus Emre

Bir Sâkiden İçdük Şarab

Bir sâkiden içdük şarab
Arşdan yüce meyhanesi
Bir kadehden esrimişüz
Canlar anun peymânesi
Ol meclis kim bizde vardur
Anda ciğer kebab olur
Ol şem'a kim bizde yanar
Ay u güneş pervanesi
Yunus bu cezbe sözlerin
Cahillere söylemegil
Akıl kâmil olan kişi
Bu mâ'niye inanasıYunus Emre

Mülk-ü Bekadan Gelmişem

Mülk-ü bekadan gelmişem
Fâni cihanı neylerem
Ben dost cemalin görmüşem
Hûr-i cinanı neylerem

Vahdet meyinin cür'asın
Mâşuk elinden içmişem
Ben dost kokusun almışam
Misk i reyhanı neylerem

İsa gibi yeri koyup
Gökleri seyran eylerem
Musayı didar olmuşam
Ben "len terani" neylerem

İsmail'in Hak yoluna
Canımı kurban eylerem
Çünki bu can kurban sana
Koç kurbanı ben neylerem

Aşık Yunus mâşuk ile
Vuslat bulunca mest olur
Ben şişeyi vurdum taşa
Namus u ârı neylerem

Yunus Emre

Düşdi Önüme Hubbü'l Vatan

Düşdi Önüme Hubbü'l Vatan
Gidem Hey Dost Diyü Diyü
Anda Varan Kalur Heman
Kalam Hey Dost Diyü Diyü

Halvetlerde Meşgul Olam
Dâim Açılam Gül Olam
Dost Bağında Bülbül Olam
Ötem Hey Dost Diyü Diyü

Şol Bir Beş On Arşun Bizi
Kefen İdeler Eğnüme
Dökem Şol Dünya Tonların
Geyem Hey Dost Diyü Diyü

Mecnun Oluban Yüriyem
Yüce Dağları Büriyem
Mum Olubanı Eriyem
Yanam Hey Dost Diyü Diyü

Günler Geçe Yıl Çevrile
Üstüme Sinlem Obrıla
Ten Çüriye Toprak Ola
Tozam Hey Dost Diyü Diyü

Yunus Emre Var Yolına
Münkirler Girmez Yolına
Bahri Olup Dost Göline
Dalam Hey Dost Diyü DiyüYunus Emre

Cümle Vücudda Bulduk

Mâ'nî evine dalduk
Vücud seyrini kılduk
İki cihan seyrini
Cümle vücudda bulduk
Bu çizginen gökleri
Taht-es-serâ yirleri
Yetmiş bin hicabları
Cümle vücudda bulduk
Yedi yir yedi göği
Dağları denizleri
Uçmağıla tamuyı
Cümle vücudda bulduk
Gice ile gündüzi
Gökte yidi yılduzı
Levhde yazılı sözi
Cümle vücudda bulduk
Musi ağduğı Tûr'ı
Yohsa Beytü'l-ma'mûrı
İsrâfil çalan sûrı
Cümle vücudda bulduk
Tevrat ile İncil'i
Furkan ile Zebur'ı
Bunlardağı beyanı
Cümle vücudda buldukYunus Emre

Bu Dem Yüzüm Süreduram

Bu dem yüzüm süreduram
Her dem ayum yeni toğar
Her dem bayramdurur bana
Yayum kışum yenibahar
Benüm ayum ışığına
Bulutlar gölge kılmaya
Hiç gedilmez toluluğı
Nûrı yirden göğe ağar
Anun nûrı karanuyı
Sürer gönül hücresinden
Pes karanulık nûrıla
Bir hücreye nite sığar
Ben ayumı yirde gördüm
Ne isterem gökyüzinde
Benüm yüzüm yirde gerek
Bana rahmet yirden yağar

N'ola Yunus sevdiyise
Çoktur Hakk'ı seviciler
Sevenleri köyer didi
Anunıçun boyun eğerYunus Emre

Can Bir Ulu Kimsedür

Can bir ulu kimsedür
Beden anun atıdur
Her ne lokma yirisen
Bedenin kuvvetidür

Ne denlü yirisen çok
Ol denlü yürisen tok
Cana hiç ıssı yok
Hey suret maslahatıdur

İnayetdur anun işi
Anlamaz değme bir kişi
Bilgil ki bu hümâ kuşı
Âşıklarun devletidürYunus Emre

Divaneler, Divaneler

Divaneler, divaneler

Durun durun aşka sela

Aşk esriği mestaneler

Durun durun aşka sela

Mest-i elestler kandaksız

Mestane mestler kanatsız

Saki duruptur canaksiz

Durun durun aşka sela

Merdaneler merdaneler

Erlik demi bu gündurur

Bas veruben can terkini

Vurun vurun aşka sela

Ey nice hamle idelim

İşbu fenadan gidelim

Binin binin sevk atalım

Surun surun aşka sela

Muhabbet yoluna girip

Aşktan dava kılan kişi

Tan eylemiş asıklara

Görün görün aşka sela

Akıl ne bilir aşkı kim

Mağrur oluptur aklına

Aşkı bu gün bu YUNUS'a

Sorun sorun aşka sela 

Yunus Emre

Dosttan Yüzüm Dönmez Benim

Deniz oldu birkaç kadeh, 

Susaslıgım kanmaz benim

İniltilerim kesilmez,

Gözüm yaşı dinmez benim

Gel varalım bizim ile,

Ki giresin bahçelere

Daim öter bülbülleri, 

Gülistanım solmaz benim

Bizim ilin bahçeleri, 

Daim tazedir gülleri

Ma'muredurur bostanım, 

Ağyar gülüm üzmez benim

Mansur kadehin nice kez

Ma'suka sundu elime

Dört yanımda od vurdular, 

Kimse halim bilmez benim

Yana yana kul oluban 

Sen ma'sukanin yolunda

Günde bin kez yanar isem

Dosttan yüzüm dönmez benim

Canım askın kulunğune 

Ferhat olup tuttum başım

Daim dağları keserim, 

Şirin’im hiç sormaz benim

Yunus eydur, ey sultanim, 

Aşkın ile yandı canım

Gel kılar isen dermanım,

Artık canım ölmez benim

Yunus Emre