HAYIRLI KANDİLLER OLSUN

KANDİL DUASI

Ey! bu sonsuz alemleri, bir zerreden var eden,

Ey! bu sonsuz nimetleri, kullarına yâr eden,

Bizlere cenneti canân, cehennemi nâr eden,

Rahmân olan,Rahim olan, bağışlayan RABB'İMİZ.

Bu gece biz , ruhumuzun kirlerinden arındık.

Bu gece biz, beden beden imân ile sarındık.

Bu gece biz, ümitlerin mâbedinde barındık,

Açtığımız bu elleri, boş çevirme YÂ RABBİ !

Bu gece biz, tövbe ettik, nice gurur kibirden,

Husûmetten, dargınlıktan, zorbalık ve cebirden,

Er geç, Sana gelmek için, geçeceğiz kabirden.

Bize kabir azabını gösterme hiç YÂ RABBİ !

Bu gece af yağmurunu, sağnak sağnak ver bize,

Bu gece cennet yolunu, adım adım ser bize,

Bu gece nûr perdelerin, kanat kanat ger bize,

Mahşer günü, biz kulları, utandırma YÂ RABBİ !

Ataların emâneti, bu mübârek vatanı,

Vatan için şehit düşüp, kucağında yatanı,

O mukaddes kışlalarda eli silah tutanı,

Düşmanların şerlerinden, emin eyle YÂ RABBİ !

Kahraman Türk Milletini, türlü iftiralardan,

Hürriyete kasteden, çağ dışı belâlardan,

Asil Türk gençliğini, sapık mâceralardan,

Anarşiden ve nifaktan, emin eyle YÂ RABBİ !

Koru bizi, huzuruna kul hakkıyla gelmekten,

Nefsimizin batağına, aklımızı çelmekten,

Koru bizi, Kelime-i Şehâdetsiz ölmekten,

Hesap günü cümlemize, müjdeler ver YÂ RABBİ !

Koru bizi, o günahkâr ve karanlık yollardan,

Gıybet eden, iki yüzlü, o münâfık kullardan,

Koru bizi, gâfillerle, sarmaş dolaş hallerden,

Cümlemizi, hak yolundan, ayırma hiç YÂ RABBİ !

Senden şifâ bekleyen, nice hasta kullara,

Acılarla kıvranan, yetimlere dullara,

Yurt dışında, Allah adı yasaklanmış dillere,

Bunca yükü taşıyacak, sabırlar ver YÂ RABBİ !

Helâl kazançlarına, haram lokma katmayan,

Haysiyet servetini, hiç kimseye satmayan,

Verdiğin nimetleri, çöplüklere atmayan,

Kullarına darlık yüzü, gösterme hiç YÂ RABBİ !

Müşriklerden sığındık, biz îman siperine,

Sabrı silah eyledik, şeytanların şerrine,

Bu dünyada, şan, şöhret, saltanatın yerine,

Son nefeste , bize imân serveti ver YÂ RABBİ !

Senin Yüce kelâmını, baş tâcı edenlere,

Ve Hazreti Muhammed'in izinden gidenlere,

Şu anda huzurunda, el açan bedenlere,

Cennet anahtarlarını, ihsan eyle YÂ RABBİ !

Canımızın cânânı, gönlümüzün Sultânı,

İki cihan güneşi, MUHAMMED ruhu için,

Kalemiyle, kelâmıyla, İslâm'a hizmet eden,

Enbiyâlar, evliyâlar, âlimler ruhu için,

Mezarları kaybolmuş, nice adsız kahraman,

Nice kefensiz yatan, şehitler ruhu için,

Îman lezzeti tatmış, hayrına hayır katmış,

Bu dünyadan göç etmiş, mü'minler ruhu için,

YÂ RABBİ !

CENGİZ NUMANOĞLU

SEN GİTTİN MASAL BİTTİ

SEN GİTTİN MASAL BİTTİ  Sen gittin evimin adresi, kapımın zili gitti Sen gittin sazımın teli, kuşumun dili gitti Yangınlar düştü yüreğime /ıssızlaştı şehir Sokaklara hüzün yağdı/ gözlerime yağmur Üstüme kapandı kapılar, ben kapandım içime Günlerce haftalarca ağladım Kırık bir ağaç dalında,öksüz bir kuş gibi kaldım Sen gittin Hazanlar başladı bahçemde Yaprağa duran ağaçlarım gitti Umutlarım gitti,baharlarım Tutam tutam saçlarım gitti Dudağımda şarkılar öksüz kaldı Yanağımda damlalar Katar katar göçüp gitti kuşlar Bir bulut gibi nehirler gibi Gözlerimde akıp gitti yaşlar Kapandı üstüme kapılar, açılmadı bir daha Bir daha güldüğümü gören olmadı Zehir-zıkkım oldu yaşamak Küstüm bütün dünyaya Sen gittin Kapımın zili, kuşumun dili Sazımın teli gitti Yüreğimde kanayan siirler Masamda sigara izmaritleri kaldı Ben kaldım öyle kimsesiz öyle tesellisiz ortalarda Birde yıkıntım Yaslandığım duvarlarım yıkıldı,güvendiğim dağlarım Her gece yıldızlara bakıp bakıp ağlarım Sen gittin Şiirlerim öksüz kaldı Kalemlerim, defterlerim Ellerim, gözlerim, kirpiklerim Yüreğimde kalkıp giden gemilerim Dillerim öksüz kaldı Dağıldı ne varsa senden yana geride kalan Çöl oldu şiiristanım Hayalim, düşistanım Sen gittin Kemanım yayım, güneşim ayım Mutluluk payım gitti Kara bulutlar çöktü üzerime Bir ben kaldım öyle boynu bükük ortalarda Bir de yastığımda yağmur hıçkırıkları Sen gittin Sustu kalbimin bülbülü Bahçemin gülü soldu Yoldu bağrımı yokluğun  Sarardı çimenler Bütün çiçekler boyun büktü Bütün ağaçlar yaprak döktü Kuşlar da göçüp gitti ardından Yaşanmamış mevsimler gibi Geçip gitti baharlar Sen gittin Evimin adresi gitti,zilimin sesi Ağzımın tadı Mutluluğumun adı gitti Yaslı yaşım, gamlı başım Zehir aşım, otuz yaşım kaldı Sen gitin Hayalim düşüm Sevincim gülüşüm Servetim işim gitti Sen gittin Özlemin yüreğimde Yokluğun kirpiğimde çoğaldı Sen gittin umudum gitti Gururum gitti Her gece oturup ağladım Islandı/ ekmeğime karıştı korkunç acı Gülmek nedir unuttum gitti Sen gittin Kavruldu bahçelerim Çiçeklerim soldu Gelmedin Acılarım içimde fışkıran kan oldu Sen gittin Çakıl taşlarım Yürek vuruşlarım Sevgi kuşlarım gitti Yaralı bir ceylanın bakışında yaralı kaldım Her yerde izimi arıyor avcılar Korumasız savunmasız kaldım Sen gittin anlımın kara yazısı kaldı Kalbimin sızısı Sen gittin, masal bitti Nuri Can

KENDİNE İYİ BAK

“Kendine iyi bak” bir "veda" değil "elveda" cümlesidir çoğu zaman. O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde...  "Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra ben yanında olmayacağım. Olamayacağım. İstesem de istemesem de. Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmanı istiyorum. Olur da bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum.“  “Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra kendinden başkası olmayacak yanında sana bakacak. Ben olmayacağım. Kendine iyi bak ve beni düşünme. Çünkü ben de seni düşünmeyeceğim artık. Arama sakın beni, yazma, çünkü ben yazmayacağım. Sil beni yüreğinden, çünkü ben sileceğim. Fakat, yaşanılan, paylaşılan güzel şeyler hatırına sana yürekten mutluluklar diliyorum. Ve ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum.”  Kendine iyi bak. Aramızda geçen herşeye rağmen benden sonra iyi olduğunu bilmeyi tercih ederim. Aslında bilmem çok önemli değil, iyi olduğunu varsayacağım ben. Seni bir daha asla görmemek üzere gidiyorum ben, seni kendinle başbaşa, yapayalnız bırakıyorum ben. Biliyorum kendini bırakacaksın benden sonra, o yüzden iyi bak diyorum. Aslına bakarsan, çok da fazla umursamıyorum."" " Kendine iyi bak derler ve giderler. Tutkuyla sevenler, bazen birden fazla söylerler bunu. Çünkü onları ayırmak, eti tırnaktan ayırmak gibidir. Kolay kolay kopamaz onlar, süreç çok acı vericidir, yürek parçalıyıcıdır. Her seferinde azalan umutlarla geri döner ve yine “Kendine İyi Bak” gözleriyle ayrılırlar. Ta ki umut da, sevgi de tükeninceye kadar…Ta ki son elveda mezar sessizliğine bürününceye kadar…  Tutkunun ötesinde sevenler, bir kez “Kendine İyi Bak “ derler ve giderler. Onlar eti tırnaktan ayırmak yerine ölümü yeğlerler. Onlar bu acıyı bir kezden fazla kaldıramayacaklarını bilirler.  Kendine iyi bak derler ve giderler. Bu sözlerin içinde ihanet yok, hiç bir zaman olamaz derler ve giderler. En büyük ihanet değil midir aslında seni seveni, ihtiyacı olanı yüzüstü bırakıp gitmek. "Kendine iyi bak" derler ve giderler. Seni suskunluğa mahkum edip giderler. Seni parçalara ayırıp, en büyük parçayı yanlarına alıp giderler. Seni senden alıp giderler.  Daha kötüsü suçlayamazsın onları tüm bunlar için. Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardır elbet. Suçlatmaz kendini. Savaşmadıkları için kızarsın ama suçlayamazsın. Savaşmışlarsa, yenildikleri için kızarsın ama suçlayamazsın. Yenildiğin için kızarsın ama suçlayamazsın… Ayrılığın kaçınılmazlığına inandırır seni, "kendine iyi bak" derler ve giderler. Elinden umutlarını, düşlerini, sevgilerini alıp giderler. Bir tek anıları bırakırlar geride, bir de hatırladıkça gözyaşlarına boğulasın diye  unutulmayan nağmeler.  Arkalarına bakmadan çekip giderler eğer yalnız kalmışsan, çünkü insafsızlıklarını görmek istemezler. Herşey o saniye orada bitsin, kapansın bu sayfa isterler. "Bitti" diyemedikleri için, "kendine iyi bak" derler. "Kırıldım ve affedemiyorum" diyemedikleri için "kendine iyi bak" derler. "Seni istemiyorum artık, hayatımdan çıkaracağım ama bil ki hiç unutmayacağım" diyemedikleri için kendine iyi bak derler. "Biliyorum çok kanayacaksın ama daha iyisini yapamıyorum" diyemedikleri için "kendine iyi bak" derler. Vicdanlarını rahatlatmak için kendine iyi bak derler, çünkü o kan uzun süre akacaktır ve o yara asla kapanmayacaktır, bilirler.  Kendine iyi bak bir noktadır çoğu zaman. Kendine iyi bak deme bana, sadece kötülükler noktalansın isterim ben. Oysa sen iyisin… Sen gözümdeki ışık, dudağımdaki tebessüm, sen içimdeki sevinçssin. Sen hayatıma renk katan, sen yüreğimdeki çarpıntı, sen hayatımdaki neşesin. Sen yolumu aydınlatan, sen dert ortağım, sen gönül yoldaşım, sen bir tanesin. "Kendine iyi bak" deme bana. Nokta koyma.  Keşke böyle yaşanmasaydı bazı şeyler, keşke affedebilsen beni, keşke ben de affedebilsem… Keşke döndürebilsek zamanı geriye. Keşke bugünkü aklımızla yaşasak herşeyi baştan. Nafile... Ama yine de, gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı? Sen eksikken, ben nasıl tam olurum? Senden kalan boşluğu kimlerle doldururum? Savaşsak, aramıza giren şeytanla olmaz mı? Hani büyük aşklar her türlü engeli aşardı, hani gerçek dostluklar her sınavı geçerdi, hani sevgi eninde sonunda kazanırdı? Hani hayatta hiç kirlenmeyecek değerler vardı? Hani en büyük zaferler, en kanlı savaşların ardından kazanılırdı? Bunların hepsi yalan mı? Sahiden..., gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı?……….  Peki o zaman. Senin istediğn gibi olsn. Öyleyse...Sen de "KENDİNE İYİ BAK."  Kendine Iyi Bak derler, kurşunu kafana sıkıp giderler.

AYRILIKLAR İNSANI BÜYÜTÜYOR

Ayrılıklar İnsanı Büyütüyor! Ayrılıklar insanı büyütüyor, bu kesin!  Ancak nereye doğru boy vereceğini,  hangi yöne gideceğinin seçimini kişi kendisi yapıyor Senden  nefret derek, içimde kin besleyerek de büyüyebilirdim  O zaman kötülüğün o soğukkanlı erdemine  ulaşırdım ama benim toprağım iyi!  Ne yapsam kalbimde uzun zaman barınmıyor kötülük! Seni severek girdiğim sevgi adasında, tek başıma  kaldığımın kaçıncı tekrarıydı, hatırlamıyorum; senden  nefret etmemeyi öğrendim  Yaşadıklarımıza, sevgime, kendime duyduğum saygıya hürmetten,  ben seni olduğun gibi kabul etmeyi seçtim Bu daha zordu üstelik! İnsanı insan yapan erdemlerin başında geliyorsa sabır  ve anlayış, ben bu basamağı çıkmak niyetindeydim Belki de sadece bu yüzden hayatıma gönderildin! En kolayı nefret etmek aslında!   "Allah belanı versin” diyerek  küfür etmekten daha kolay ne var, gidenin  ardından yapılacak?  Çok canın yandığında, kalbin kırıldığında isyan ediyorsun,  bunu kimse anlayamaz?  Ancak öfkelenmenin de sınırını ayarlamak gerekiyor Onca yaşanmışlığa, emeğe isyan ediyorsun  Doğal bir tepki!  Sonra aklın devreye girmesi gerekiyor Birini sevmek, sadece kalbinin seçimiyle olabiliyor  Kimse kimseyi silah zoruyla sevdiremez,  sadece yanında durmasını sağlayabilir  Sevdiysen, yüreğinin ve aklının tercihi budur;  kandırıldığını ve inandırıldığını düşünmek ise, ruhun kendini kandırmasıdır Her seçimimizin sonu iyi olsaydı, nasıl büyürdük?  Hiç elimizi kesmeden, bıçağın tehlikesini öğrenebilir miyiz?  Hiç acı çekmemiş bir ruhun, geleceği yer neresidir?  Daha önemli soru, madem olgunlaşmayacak ve  öğrenmeyecek, o ruh neden buradadır?  Bu soruya farklı cevaplar verilebilir elbette! Seninle birlikte, bu hayatta olup biteni merak etmeyi öğrendim  Neden yaşadığımı, neden bu yaşadıklarımın  başıma geldiğini ve daha birçok soruyu sormayı öğrendim  Bana yaşattıkların katlanması hiç kolay acılar değildi ama  hepsi için teşekkür ederim Kendime giden  yolda, rehberlerimden biri de sendin!  Allahtan benim toprağım iyiydi, kötülüğe doğru serpilmedim!

BEN İLK DEFA SEVDİM

Ben seni bir okyanusun derinliginde buldum da sevdim  Parlak bir inciydin benim için Paha biçilmez bir inci  Ben seni soguk ve yagmurlu bir günde  Seni düsünürken gülüsündeki sicakligin içime dolup da  Beni sardigi bir anda sevdim  Seni sadece selvi boyun,siyah saçlarin yada kara gözlerin  Güzel bir yüzün var diye degil  Fikirlerinle,konusmandaki güzelligin  ve benim o kor halde yanan yüregimle sevdim  Ben seni derinden ve hissederek sevdim  Her kalp atisimda vücudumun dört bir kösesine yayildigini  Beni sardigini her nefes alisimda cigerlerime isledigini bilerek sevdim  Seni kis gecelerinin o soguk yataginda birlikte uyuyup beni isittigin  Yaz sicaginda uyuyamayip sikintilarim oldugun  Ve rüyalarimda bulustugumuz gecelerde sevdim  Seni ellerinden tutup kanimin kaynadigi  Kalbimin yerinden firlayacagini hissettigim anlarda  O islak dudaklarinla beni sevdigini söyleyecegin anlari düsünerek sevdim  Ben seni o sensiz anlardaki bos ve degersiz geçen dakikalarda  Kayip zamanlarimizda,seni arayip bulamadigim  Çaresizlik içinde oldugum,içki sofralarini dost bildigim anlarda sevdim  Sen ne kadar uzak olsan da,  Aramizdaki kilometreler nasil çoksa  Bende seni o kadar yogun ve o denli çok sevdim  Seni kalbimde yanan atesin ile  Zihnimde olusan hayallerin o ay parçasi çehrenle  Bana derinden bakan o gözlerindeki isiltiyi görecegim anlari beklerken  Kalbimin yanip tutustugu anlarda  Gelip o bu atesi alevlendirerek  Bana sarilarak beni sevdigini söyleyecegin anlari düsünerek sevdim Korkuyorum!  Hakkettigin mutlulugu sana verememekten korkuyorum.  Seni beni sevdiginden fazla sevememekten korkuyorum.  Senin sevgine layik olduktan sonra baskalari tarafindan  o sevgiyi kaybetmekten korkuyorum.  Seni kazandim derken kaybetmekten korkuyorum.  Aramizdaki maneviyat haricindeki uçurumlardan korkuyorum.  Senin kalbini daha fazla kirmaktan korkuyorum.  O temiz ve masum göz yaslarini daha fazla akitmaktan korkuyorum.  Evet korkuyorum; seni kaybetmekten, seni daha fazla üzmekten . Sana kendimi ifade edememekten korkuyorum.  Yada yanlis anlasilmaktan korkuyorum.  Uçurumun kenarinda yalniz kalmaktan korkuyorum.  Dostluguna doyamadan ulu orta yalniz kalmaktan korkuyorum.  Yüregimdeki o ince sızının bir gün çoğalmasından  ve beni sarmasindan korkuyorum.  Sevgi denen güzelliginin bir gün beni terk etmesinden korkuyorum.  Dostlugun ölüp yerine nefretin yesermesinden korkuyorum.  Korkuyorum evet; seni kaybetmekten ve seni daha fazla üzmekten...  Bir çiçek misali ne ellemeye nede koparmaya kiyamiyorum uzaktan seyrediyorum çünkü;  Seni daha fazla incitmekten korkuyorum.  Ömründe yasadigin mutlulugu huzuru sana yasatamamaktan korkuyorum.  Sana kalbimden fazlasini verememekten korkuyorum.  Sonunda sana gözyasindan baska bir sey birakamamaktan korkuyorum. Seni sevmekten degil; dostlugunu suiistimal etmekten,  Seni kaybetmekten ve degerini bilememekten  ve Yüce Rabbime hesap verememekten korkuyorum.  Belki de çok fazla korkuyorum ...  ÇÜNKÜ; BEN iLK DEFA SEViYORUM...