BAĞIŞLA SESLİ FLAŞ AZİZ NESİN ŞİİRİ

Bağışla 
Ya zamanından çok erken gelirim 
Dünyaya geldiğim gibi 
Ya zamanından çok geç 
Seni bu yaşta sevdiğim gibi 
Mutluluğa hep geç kalırım 
Hep erken giderim mutsuzluğa 
Ya herşey bitmiştir çoktan 
Ya hiçbir şey başlamamış.. 
Öyle bir zamanına geldim ki yaşamın 
Ölüme erken seviye geç.. 
Yine gecikmişim bağışla sevgilim 
Seviye on kala ölüme beş.. 
Aziz Nesin..

SESLİ ŞİİRLERDEN BİR DEMET FLAŞLAR DİZİSİ

SESLİ ŞİİRLERDEN BİR DEMET FLAŞLAR DİZİSİ

İSİMLERİN ÜZERİNE TIKLAYIN VE DİNLEYİNİZ

Ahmet TELLİ  -Unutma Dostumsun

Ahmet TELLİ – Ütopya

Ahmet TELLİ – Zaman Kekemeydi

Bedirhan GÖKÇE / Doktor Bey

Bedirhan GÖKÇE / Sol Yanım

Bedirhan GÖKÇE / Sen Rengiysen Çiçeklerin

Bedirhan GÖKÇE / Şehit Olursam Ağlama Anne

Bedirhan GÖKÇE / Memleketim

Bedirhan GÖKÇE / Maria

Bedirhan GÖKÇE / İstanbul

Bedirhan GÖKÇE / Sokak Çocuğu

Bedirhan GÖKÇE / Zigon Sehpa

Bedirhan GÖKÇE / Tek Hece Aşk

Bedirhan GÖKÇE / Almanya Mektubu

Bedirhan GÖKÇE / Başım Gözüm Üstüne

Bedirhan GÖKÇE / Bayramlar Bayram Ola

Bedirhan GÖKÇE / Bitlisli Baba

Bedirhan GÖKÇE – Bu Gece

  Bedirhan GÖKÇE / Dağ Rüzgarı

 İbrahim SADRİ / Ben Sana Mecburum

İbrahim Sadri -  Bir Hilal Uğruna

İbrahim Sadri – Haziran

İbrahim Sadri -  Bırakma Beni

İbrahim Sadri – Bırakıp Gittiğin Kadarız

İbrahim Sadri – Mektup

İbrahim Sadri – Kaldırımlar

İbrahim Sadri – Kırmızı Araba

İbrahim Sadri – Yemen Türküsü

İbrahim Sadri -  Siyah Gözlerine Beni de Götür

İbrahim Sadri -  Yiyin Efendiler

Murat Doğan – Sana Doğru

Orhan Veli -  Dedikodu

Orhan Veli – Anlatamıyorum

Orhan Veli – Bedava

Orhan Veli -  İstanbul Türküsü

Orhan Veli – Kitabe-i Seng-i Mezar

Oktay Kaynarca -  Kütahya’nın Pınarları

Oktay Kaynarca – Sizin Hiç Babanız Öldü mü?

        Oktay Kaynarca – Yaşamaya Dair

Uğur Arslan -  Çanakkale  Şehitlerine

Süheyla Kurnaz – Can Oğlum

 Yunus’tan Şiirler

Yılmaz Erdoğan – Yaşayabilme İhtimali

Yılmaz Erdoğan – Sana Bakmak

Nazım Hikmet – Karıma Mektup

YAZILANI YAŞAR GÖNÜL

YAZILANI YAŞAR GÖNÜL

Vazgeçmek midir kaybetmek ?? Yada tutunduğun bir dalın kırılması mı ?? Korkmak mıdır veya ?? Yaptıklarından, yapacaklarından, umut ettiklerinden, yarınlarından…  
Bekletmektir belki de, Söz veripte zamanını ayarlayamadığın. Umut olmadan yasayabilir mi insan ?? Düş kurmadan hayal etmeden …  
Hep yarın dersin ya hani, yarınları beklerken Dünde kalan yarınlar bile hala umuttur yapamadıklarına Günün inancı, yarının umududur hayatımızda…  
Yürüdüğün yol çamur, Fırtınalardasın, ey gönül Elbet bu çamuru da aşar bu ömür.  
Feryadın sarınca dört bir yanı, inleyince yerle gök Sessizliğin dahi feryad olup içindeki karanlığa yağar. Ah bir ağlasan, cağlayan ırmaklar misali aksa gözün yaşı,  
Aksa da kurtulsan içindeki karanlıktan … Sorgulayınca kendini kaybettiğin şeylerden, Sebepsiz sebepli  O zaman anlarsın zamana kafa tutmakla kaybettiğini …  
Geçerken ömrün yarınların umuduyla,  
Ne kadar kafa tutarsan tut zamana,  
Bir çizgisi vardır Hayatin aşılamayan, Yazılanı yaşar gönül …

ACIYI GÖRMEK İSTİYORSAN GÖZLERİME BAK

---

Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime bak! Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları, Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin. O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu. Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi, Umutla kurudum sensiz. Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin. Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan Bir boşluktan içeri girdim her gece, Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi. Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu? Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip, Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik. Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan, sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi. Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim. Acıyı görmek mi istiyorsun. Gözlerime bak!    Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüzünlü şiir'ini oku, Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde. Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık. Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip gurur duy sadece. Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü. Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde. Tek avuntum bu şimdilik. Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben, Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın? Ölüm'müş,terk edilişmiş umurumda değil,gelme istersen. Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde, Kavuşma vakti olacak benim için ölüm. Dudaklarımda ki acı tat? Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek? Ne yazık hiç bilemeyeceğim. Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime bak! Sen uzakta çok uzakta Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın, Benim gibi. Seni seviyorum, Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime, Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı, Haykırışı bu sevdiğim. Sana ulaşamasam da, Biliyorum ki zavallı kalbim Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun. Biliyorum beni sevdiğini Acıyı tattığını da benden uzaklarda Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin? Acı tek taraflı olsaydı, Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu. Ama yokluk kötü sevdiğim.Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrı ayrı yaşamak kötü. Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların, Yüzüne hasret kaldığım günlerde Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim. Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını Ve eminim ağlayacaksın. Ağlamak seni ben yapar sevdiğim Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak. Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim Oysa konuşan sendin hep benimle, Ne martıların vapurlara takılışı, Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim. Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim. Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında. Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde Bir gün seninle bir bankta oturup Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik. Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda. Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki Adım adım yok oluşumu izliyorum Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle. Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara, karanlıklara bakıyorum mütemediyen Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum? Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp Rabbime ettiğim dualarım, Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden Rabbimin bir bildiği var deyip Kabul olmadığında dualarımın Tekrar tekrar yalvarmalarım. Seni okyanusların diplerinde Bir midyenin içinde ki İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde Tek bir şey düşündüm? Dokunamadan tenine, Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı. Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler Seni seviyorum meleğim. Acımasız olan ne sensin ne de ben, Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım. İnsan yaşamın değerini Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin Gözlerinin önünden geçmesi değil. Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim. Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş Ve ben o ateşle yanmayı, Sırf seni sevmek olduğu için İnan bana çok sevdim. Oysa Doğum günüme sadece 10 gün kalmıştı Eğer yanımda olsaydın Yaşama daha bir sıkı sarılacaktım.. Şimdi ölüm ne anlam taşıyor? Yaşamak ne anlam? Hiç anlayamayacağım Sensiz bedenim toprağa girmedikçe

---

GÖNÜLLER SULTANI MEVLANA'DAN

GÖNÜLLER SULTANI MEVLANA'DAN Duyduğum, dokunduğum, gördüğüm tattığım, kokladığım için var bu dünya Farkında olduğum için Kendim yazdım, kendim oynadım en başından beri O yüzden ki bir dünya yarattım, roller verdim sahnedekilere Sevdim; sevildim, paylaştım; dostum dedim En derinimde hissettim; anneme kızdım da kıyamadım; babam dedim Geçer dediklerimi geçirdim Biter dediklerimi bitirdim   Nefret ettiklerimi sildim, geçtim Gün oldu; silkindim, yeter dedim Geride bıraktıklarım hesap sormaya kalkmasın o yüzden bana Farkında olduğum için var oldunuz, vazgeçtiğim için bugün yoksunuz Bu nasıl bir cüret ki; bir başka hayata müdahil olma, umarsızca sorgulama, pervasızca yargılama hakkını bulur insan kendinde Haddinizi aşmayın ey faniler Ben yok olmayı kabullenirken kar taneleri  mütemadiyen ayak izlerimi kapatmaktayken, güneş bile her gün batarken sizdeki ne arsızlıktır silinmeyi dahi kabul edemiyorsunuz bir başka faninin zihninden Mezarlıklar, kendini vazgeçilmez sananlarla doluyken, yerin üstündeki bu şatafat da neyin nesi oluyor acep? Uğraştırmayın da dağılın hadi Dağılın ve gidin, ama bilin Kör cehalet çirkefleştirir insanları! Suskunluğum asaletimdendir Her lafa verecek bir cevabım var Lakin bir lafa bakarım lafmı diye Bir de söyleyene bakarım adam mı diye Mevlana Celaleddin Rumi