KARDELEN
Kardelen çiçeğini bilirimsiniz, hiç gördünüz mü hani çok yükseklerde yaşayan -15 dereceye kadar dayanabilen ve kış mevsiminde açan çiçeklerdir
Herkes kardelen göremez... Çünkü çok yükseklere tırmanmak lazım ve tırmandığın zaman kış mevsimi olması lazım. Bazılarının hayatı hep düzlüklerden geçtiği için kardelen göremezler.
Bazılarının da hayatlarında bazen yokuşlar olur ama bu sefer mevsim kış değildir.
Ben kardelenlerle iç içe yaşıyorum.
Ben ve kardelen aynı yolun yolcusu, kader defterleri bir diğerinin fotokopisidir
Düz yerler dostum olmadı hep yokuşlar tırmandım ve hayat lügatime hiç bahar girmedi hep kış mevsimini yaşadım
Herkes kardelen göremez... Çünkü çok yükseklere tırmanmak lazım ve tırmandığın zaman kış mevsimi olması lazım. Bazılarının hayatı hep düzlüklerden geçtiği için kardelen göremezler.
Bazılarının da hayatlarında bazen yokuşlar olur ama bu sefer mevsim kış değildir.
Ben kardelenlerle iç içe yaşıyorum.
Ben ve kardelen aynı yolun yolcusu, kader defterleri bir diğerinin fotokopisidir
Düz yerler dostum olmadı hep yokuşlar tırmandım ve hayat lügatime hiç bahar girmedi hep kış mevsimini yaşadım
Ama Kardelendeki cesarete, zorluklara karşı direnebilme gücüne bakınca çoğu kez kendimden utandım ve bazılarına komik gelebilir ama onu örnek alarak ben de yılmadım, Hayatın tüm zorluklarına rağmen bir kardelen gibi, beni çevreleyen buzdan sıkıntıları delerek hayata merhaba dedim.
Nedense çok seviyorum kardelen çiçeğini¦ Sebepsiz sevgi olmaz sevmişim işte Belki aykırı olduğu içindir
Diğer çiçekler gibi kolaya kaçıp bahar mevsiminde değil de zoru tercih ederek kışın açtığı için…
Bekli de tabiatın tüm zorluklarına inat ben de varım dercesine, dondurucu soğuklara aldırmadan hayata merhaba dediği için
Bekli de ilikleri donduran soğuklara, zalim rüzgarrlara rağmen ayakta kalabildiği için
Belki de tüm tabiatı ölü bir tabloya çeviren kış mevsimine direndiği için
Dedim ya sebepsiz sevgi olmaz seviyorum işte.
Bazen kendim de kardelen çiçeği oluyorum, bazen onun yaşantısına benzer hayatlar yaşıyorum
Belki de kaderimiz aynı diye çok seviyorum
Canım benimâ Kardelen çiçeklerim
Onlar; ayakta kalabilmenin dersini veriyorlar
Onlar; hayatın tüm zorluklarına karşın yıkılmamayı öğretiyorlar
Onlar; bende varım diyebilmeyi öğretiyorlar
Onlar; kış ortasında baharı yaşamayı öğretiyorlar
Onlar; her şeye rağmen hayatın çok güzel olduğunu öğretiyorlar
Onlar; hayatın ipiyle kördüğüm olmayı öğretiyor.
Onlar; hayatımızın tümü kış mevsimini yaşasa bile, kendileri gibi çiçek açabileceklerini öğretiyorlar
Onlar; üzerindeki yığınlarca kar yüküne rağmen toprak altındaki karanlıktan kurtulup güneşle kucaklaşmak adına kar tanelerinin arasından yeryüzüne çıkıp donmadan üşümeden yaşanabileceğini öğretti
Seni çok seviyorum kardelenim
Hayatın her anında her durumunda isyan edene, yıkılana güzel bir ders veriyorsun,
Güzel bir ders veriyorsun,Ders alması gerekenlere
Kışın en zor şartları içinde bile bulunsak; dirilip, başı dik, özgürce ve yağan kara inat zorluklara varlığımızı ispatlamamız lazım.
Yoksa hayatın baharında güzel çiçekler açmak marifet değildir.
En beğenmediğimiz ot bile baharda açar
Nedense çok seviyorum kardelen çiçeğini¦ Sebepsiz sevgi olmaz sevmişim işte Belki aykırı olduğu içindir
Diğer çiçekler gibi kolaya kaçıp bahar mevsiminde değil de zoru tercih ederek kışın açtığı için…
Bekli de tabiatın tüm zorluklarına inat ben de varım dercesine, dondurucu soğuklara aldırmadan hayata merhaba dediği için
Bekli de ilikleri donduran soğuklara, zalim rüzgarrlara rağmen ayakta kalabildiği için
Belki de tüm tabiatı ölü bir tabloya çeviren kış mevsimine direndiği için
Dedim ya sebepsiz sevgi olmaz seviyorum işte.
Bazen kendim de kardelen çiçeği oluyorum, bazen onun yaşantısına benzer hayatlar yaşıyorum
Belki de kaderimiz aynı diye çok seviyorum
Canım benimâ Kardelen çiçeklerim
Onlar; ayakta kalabilmenin dersini veriyorlar
Onlar; hayatın tüm zorluklarına karşın yıkılmamayı öğretiyorlar
Onlar; bende varım diyebilmeyi öğretiyorlar
Onlar; kış ortasında baharı yaşamayı öğretiyorlar
Onlar; her şeye rağmen hayatın çok güzel olduğunu öğretiyorlar
Onlar; hayatın ipiyle kördüğüm olmayı öğretiyor.
Onlar; hayatımızın tümü kış mevsimini yaşasa bile, kendileri gibi çiçek açabileceklerini öğretiyorlar
Onlar; üzerindeki yığınlarca kar yüküne rağmen toprak altındaki karanlıktan kurtulup güneşle kucaklaşmak adına kar tanelerinin arasından yeryüzüne çıkıp donmadan üşümeden yaşanabileceğini öğretti
Seni çok seviyorum kardelenim
Hayatın her anında her durumunda isyan edene, yıkılana güzel bir ders veriyorsun,
Güzel bir ders veriyorsun,Ders alması gerekenlere
Kışın en zor şartları içinde bile bulunsak; dirilip, başı dik, özgürce ve yağan kara inat zorluklara varlığımızı ispatlamamız lazım.
Yoksa hayatın baharında güzel çiçekler açmak marifet değildir.
En beğenmediğimiz ot bile baharda açar
Torosların yeşil eteğinde gördüm onu
Dikilmişti toprağın narin endamına
Öyle canlı, öyle diri
Açmıştı ellerini güneşi yudumlarken kucağına
Asiliği, güzelliği ve asaleti muazzamdı
Gözlerinde yıldızları
Dudaklarında nehirleri hapsederdi
Ay parçalarından örmüştü sarıya çalan saçlarını
Kar tanelerinden kurdele
Gök mavisinden boncuk takmıştı
Gecenin kör karanlığından
Ayazın berrak nefesinden dokumuştu
Damla motifli geceliğini
Sıcaklığı, tebessümleri
Ilık nefesi yumuşatırdı, buruk yürekleri
O asiydi
El sürdürmezdi ince belindeki şal nakışlı kemerine
Rüzgarın saçlarına dokunuşundan
Meltemin tenine yamalamasından
Güneşin saklanmasından nefret ederdi
O ceylan bakışlıydı
Dağların tepesinde bir sevdaydı
O başkaydı
Gurbet tadında bir yar
Çığ gibi büyüyen bir destandı
O hasretti, çobanların büyülü kavalında
Gonca kızların dudaklarında bir melodi
Yaralı annelerin şakaklarında derin bir çizgiydi
Oğlunu toprağa gömen babanın acılı göz yaşıydı
O başkaydı
Kimileri için en iyi hekimlerin yazdığı en iyi reçete
Kimileri içinde zemheri ayazında donan bir savaşçı
Oysa o aşktı, sevdaydı
Nazlı yarin dudağında ıslak bir buseydi
O başkaydı, o asi bir kardelendi.
Dikilmişti toprağın narin endamına
Öyle canlı, öyle diri
Açmıştı ellerini güneşi yudumlarken kucağına
Asiliği, güzelliği ve asaleti muazzamdı
Gözlerinde yıldızları
Dudaklarında nehirleri hapsederdi
Ay parçalarından örmüştü sarıya çalan saçlarını
Kar tanelerinden kurdele
Gök mavisinden boncuk takmıştı
Gecenin kör karanlığından
Ayazın berrak nefesinden dokumuştu
Damla motifli geceliğini
Sıcaklığı, tebessümleri
Ilık nefesi yumuşatırdı, buruk yürekleri
O asiydi
El sürdürmezdi ince belindeki şal nakışlı kemerine
Rüzgarın saçlarına dokunuşundan
Meltemin tenine yamalamasından
Güneşin saklanmasından nefret ederdi
O ceylan bakışlıydı
Dağların tepesinde bir sevdaydı
O başkaydı
Gurbet tadında bir yar
Çığ gibi büyüyen bir destandı
O hasretti, çobanların büyülü kavalında
Gonca kızların dudaklarında bir melodi
Yaralı annelerin şakaklarında derin bir çizgiydi
Oğlunu toprağa gömen babanın acılı göz yaşıydı
O başkaydı
Kimileri için en iyi hekimlerin yazdığı en iyi reçete
Kimileri içinde zemheri ayazında donan bir savaşçı
Oysa o aşktı, sevdaydı
Nazlı yarin dudağında ıslak bir buseydi
O başkaydı, o asi bir kardelendi.
