30 Ekim 2018

Dulkadiroğulları Beyliği



Dulkadiroğulları Beyliği

  On dör­dün­cü asır­dan On al­tın­cı as­rın ilk ya­rı­la­rı­na ka­dar Ana­do­lu tâ­ri­hin­de mü­him rol oy­na­yan Oğuz­la­rının Bo­zok ko­lu­na bağ­lı Türk­men hâ­ne­dâ­nı. Ana­do­lu’ya Ha­san Dul­ka­dir ad­lı be­yin idâ­re­sin­de ge­len ve Dul­ka­dir­li Bey­li­ği­’nin çe­kir­de­ği­ni mey­da­na ge­ti­ren bu ilk gru­bun Ma­raş ve El­bis­tan ara­sın­da­ki yay­la­lık böl­ge­ye yer­leş­tik­le­ri ve da­ha son­ra ge­niş bir ala­na ya­yıl­dık­la­rı an­la­şıl­mak­ta­dır. 

Bey­li­ğin ku­ru­cu­su Zey­ned­dîn Ka­ra­ca Bey, Erat­na Bey’in elin­den El­bis­tan’ı al­dık­tan son­ra Mem­lûk Sul­ta­nı Me­lik Nâ­sır Mu­ham­med’den nâ­ip­lik men­şu­ru­nu al­ma­ya mu­vaf­fak ol­du. Ka­ra­ca Bey za­man za­man Mem­lûk sul­tan­la­rı­na itâ­at et­ti ise de, bâ­zan on­la­ra cep­he ala­rak Ha­lep şeh­ri­ni teh­did et­ti. Bu ara­da Çu­ku­ro­va’da­ki Sis Er­me­ni­le­ri­ne ağır dar­be­ler in­dir­di. 1346’da Ga­bon Ka­le­si­ni ele ge­çir­di. Bu ba­şa­rı­la­rı­na gü­ve­nen Ka­ra­ca Bey, Me­lik üz-Zâ­hir ün­vâ­nıy­le 1348 yı­lın­da hü­küm­dar­lı­ğı­nı îlân et­ti. An­cak Mem­lûk Dev­le­ti­ne is­yân eden Ha­lep Vâ­li­si Bay­bo­ğa’yı Sul­tan’a tes­lim et­me­me­si üze­ri­ne ya­ka­la­na­rak 1353’te Kâ­hi­re’de 83 yaş­la­rın­day­ken öl­dü­rül­dü. İkin­ci Os­man­lı Su­ta­nı Or­han Gâ­zi ile çağ­daş­tır.

Memluklularla Mücadele Ettiler

Ka­ra­ca Bey’den son­ra oğ­lu Ha­lil Bey, Mem­lûk­ler ta­ra­fın­dan El­bis­tan vâ­li­li­ği­ne tâ­yin edil­di. Ha­lil Bey der­hâl hu­dut­la­rı­nı ge­niş­let­me­ye gi­riş­ti ve Ma­raş, Ma­lat­ya, Har­put ve Amik ta­raf­la­rı­nı ele ge­çir­di. Mem­lûk Sul­ta­nı Ber­kuk, de­vam­lı üze­ri­ne akın ya­pan Ha­lil Bey’i or­ta­dan kal­dı­ra­bil­mek için fa­ali­ye­te geç­ti. Ni­hâ­yet 1386 yı­lın­da Ha­lil Bey bir sûi­kast so­nu­cu öl­dü­rül­dü. Ha­lil Bey fev­ka­lâ­de ce­sur ve kah­ra­man bir bey­di. Son de­re­ce cö­mert ol­ma­sı se­be­biy­le halk ta­ra­fın­dan çok se­vi­lir ve sa­yı­lır­dı. Onun ölü­mü ile ye­ri­ne kü­çük kar­de­şi Sü­li Bey geç­ti. 
Sü­li Bey, Mem­lûk­le­re kar­şı ba­şa­rı­lı ge­çen akın­lar­da bu­lun­du. Sul­tan Ber­kuk onun emir­li­ği­ni tas­dik et­mek zo­run­da kal­dı. Fa­kat 1394’te Gü­ney Do­ğu Ana­do­lu’ya ge­len Tî­mûr Han’ı Sû­ri­ye’nin fet­hi­ne teş­vik et­me­si se­be­biy­le Sul­tan Ber­kuk onu ce­za­lan­dır­ma­ya ka­rar ver­di. Bu se­bep­le Mem­lûk kuv­vet­le­ri 1396 Mar­tın­da kar­şı­laş­tık­la­rı Sü­li Bey’i ağır bir boz­gu­na uğ­rat­tı­lar. Bu­nun­la da ye­tin­me­yen Ber­kuk, bir sui­kast ile onu da öl­dürt­tü. Sü­li Bey’in ölü­mü ile Ha­lil Bey’in oğ­lu Nâ­sı­red­dîn Meh­med Bey bey­li­ğin ba­şı­na geç­ti. 
Meh­med Bey Mem­lûk Dev­le­ti’yle dost ge­çin­di. Bu sı­ra­da Tî­mûr Han El­bis­tan ve Ma­lat­ya’yı al­mış­tı. Tî­mûr’a tâ­zim­le­ri­ni arz eden Meh­med Bey da­ha son­ra Os­man­lı tah­tı­na ge­çen Sul­tan Çe­le­bi Meh­med’le de dost ge­çin­di. Bu­na mu­kâ­bil Ra­ma­za­no­ğul­la­rı ile Ka­ra­ma­no­ğul­la­rı­na kar­şı de­vam­lı sa­vaş­tı. Mem­lûk­ler bu hiz­me­ti­ne kar­şı­lık ona Kay­se­ri şeh­ri­ni bı­rak­tı­lar. Meh­med Bey 1442’de yet­miş ye­di ya­şın­da ölün­ce­ye ka­dar 45 yıl sal­ta­nat sür­dü. 
Önce Osmanlılara Akraba Oldular
Meh­med Bey’den son­ra ba­şa ge­çen oğ­lu Sü­ley­mân Bey, Os­man­lı­lar ve Mem­lûk­le­re kız ver­mek sû­re­tiy­le ak­ra­bâ­lık kur­du ve bu dev­let­ler­le olan dost­lu­ğu­nu sür­dü­re­rek bey­li­ği­nin var­lı­ğı­nı ko­ru­du. 1454’te öl­dü­rül­dü. Da­ha son­ra bey­li­ğin ba­şı­na ge­çen Me­lik Ars­lan, ken­di­si­ne kar­şı olan kar­de­şi Şah Bu­dak’ın gön­der­di­ği bir fe­dâî ta­ra­fın­dan öl­dü­rül­dü. Mem­lûk Sul­ta­nı Ka­yıt Bay’ın Şah Bu­dak’ı Dul­ka­dir­li Be­yi tâ­yin et­me­si Os­man­lı­lar­la ara­la­rı­nın bo­zul­ma­sı­na se­beb ol­du. Çün­kü Fâ­tih Sul­tan Meh­med Han, Sü­ley­mân Be­yin oğ­lu Şah­su­var’ı bu mev­ki­ye ge­tir­miş­ti. Şah Bu­dak Mı­sır’a kaç­tı. Os­man­lı­la­rın hi­mâ­ye­sin­de­ki Şah­su­var Bey ise Mem­lûk ve Ra­ma­za­no­ğul­la­rı­na kar­şı bir­çok ba­şa­rı­lar ka­zan­dı ise de, Za­man­tı Ka­le­si’n­dey­ken Mem­lûk kuv­vet­le­ri ta­ra­fın­dan esir alı­na­rak Kâ­hi­re’ye gö­tü­rül­dü ve ora­da öl­dü­rül­dü (1472).

Sonra Osmanlılara Tabî Oldular
Mem­lûk Sul­ta­nı Dul­ka­dir­li Bey­li­ği’ne ye­ni­den Şah Bu­dak’ı gön­der­di. An­cak bu de­fâ da Os­man­lı­la­rın des­te­ği­ni sağ­la­yan Alâ­üd­dev­le Boz­kurt Bey ta­ra­fın­dan Bey­lik­ten uzak­laş­tı­rıl­dı. Şah Bu­dak, 1492 yı­lın­da öl­dü. Alâ­üd­dev­le Os­man­lı­lar­la dost ge­çin­di. Ak­ko­yun­lu­la­rın elin­den Di­yar­ba­kır’ı al­dı. Şah İs­mâ­il ile mü­câ­de­le­ye gi­riş­ti ise de, 1507 yı­lın­da ağır bir ye­nil­gi­ye uğ­ra­dı. Da­ha son­ra Os­man­lı­la­ra kar­şı da cep­he al­dı. Dul­ka­dir­li­ler üze­ri­ne gön­de­ri­len Ha­dım Si­nan Pa­şa ko­mu­ta­sın­da­ki Os­man­lı or­du­su, Tur­na Da­ğı Sa­va­şı’nda onu ye­ne­rek ele ge­çir­di ve dört oğ­luy­la be­râ­ber öl­dü­rül­dü. Alâ­üd­dev­le’nin ye­ri­ne Şah­sü­va­roğ­lu Ali Bey tâ­yin edil­di. Ali Bey, Ya­vuz Sul­tan Se­lim’in ya­nın­da Mı­sır Har­bi’ne ka­tıl­dı ve gös­ter­di­ği üs­tün gay­ret­ler üze­ri­ne pâ­di­şâh ta­ra­fın­dan tal­tif edil­di. Kâ­nû­nî dö­ne­min­de Şam Vâ­li­si Can­ber­di Ga­zâ­lî İs­yâ­nın­da Os­man­lı­la­ra önem­li hiz­met­ler­de bu­lun­du. Onun ölü­mü ile Dul­ka­dir­li top­rak­la­rı ta­mâ­men Os­man­lı Dev­le­ti­ne ka­tı­la­rak bir bey­ler­bey­lik hâ­li­ne ge­ti­ril­di. 
Dul­ka­di­ro­ğul­la­rı­nın si­yâ­sî du­rum­la­rı göz­den ge­çi­ril­di­ğin­de, Os­man­lı ve Mem­lûk dev­let­le­ri ara­sın­da bir tam­pon dev­let du­ru­mun­da ol­duk­la­rı gö­ze çar­par. Bu îti­bâr­la kâh bu, kâh da öte­ki ta­ra­fa tâ­bi ol­muş­lar­dır. 1399 yı­lı­na ka­dar, 62 yıl Mem­lûk­le­re tâ­bi iken, bu tâ­rih­ten îti­bâ­ren Os­man­lı­la­ra tâ­bi ol­muş­lar­dır. Ara­da bir Mı­sır nü­fû­zu­na geç­mek­le bir­lik­te, Os­man­lı tâ­bi­ye­tin­den çık­ma­mış­lar­dır. Hat­tâ Os­ma­no­ğul­la­rı ile iç­li-dış­lı ak­ra­bâ ol­muş­lar ve pâ­di­şâh­la­rın ana ta­ra­fın­dan hâ­ne­dân­la­rı­nı teş­kil et­miş­ler­dir. Son ye­di yıl ise Os­man­lı vâ­li­si du­ru­mun­da geç­miş­tir. Dul­ka­di­ro­ğul­la­rı­nın en ge­niş za­man­la­rın­da şim­di­ki Ma­raş, Kay­se­ri, Ela­zığ, Ayın­tap, Ma­lat­ya ve Adı­ya­man vi­lâ­yet­le­ri­ne ya­yıl­dık­la­rı gö­rül­mek­te­dir. 
Dul­ka­di­ro­ğul­la­rın­dan Alâ­üd­dev­le Boz­kurt Bey, Ma­raş’ta Bek­tû­ti­ye Câ­mii ve Med­re­se­si’y­le Ka­dir­li, Bah­çe, An­tak­ya, An­teb, Bo­zok, An­dı­rın, Kır­şe­hir ve El­bis­tan’da câ­mi, med­re­se, imâ­ret, tür­be ve zâ­vi­ye gi­bi eser­ler yap­tır­mış­tır. Bun­dan baş­ka Dul­ka­di­ro­ğul­la­rın­dan Nâ­sı­red­dîn Meh­med Bey’e âit Kay­se­ri’de Hâ­tu­ni­ye Med­re­se­si, Şah­su­va­roğ­lu Ali Bey’in Ha­cı Bek­taş nâ­hi­ye­sin­de Ba­lım Sul­tan Tür­be­si, Ali Bey’in oğ­lu Şah­ruh’un Si­vas-Kay­se­ri yo­lu üze­rin­de­ki tür­be­si bi­li­nen eser­ler­den­dir.

Ramazan oğullar


resim
Adana bölgesinde 1352 yılından 1608 yılına kadar hüküm süren bir Türk beyliği. Oğuzların Yüregir boyuna mensup olan Ramazan Bey’in kurduğu beylik; 1383 yılına kadar Elbistan’ı, oranın Dulkadiroğullarına geçmesi ile de Adana’yı merkez yapmıştır. Ramazanoğulları Beyliği 1352’den 1608’e kadar 256 yıl devâm etmekle berâber, son 92 yılı tam bir Osmanlı tâbiyeti hâlinde geçmiş, hânedânın üyeleri Osmanlı sancakbeyi olarak vazife yapmışlardır.

Ramazanoğullarının mensup oldukları Üç Oklu Türkmenleri, Moğol istilâsı sebebiyle, 13. yüzyılda Anadolu’ya kalabalık sayıda gelen Türkmen kütleleri arasında bulunuyorlardı. Bu Türkmenler dâimî bir şekilde Moğollarla mücâdele hâlinde idiler. Onlara itâat etmediklerinden dolayı Anadolu’da da kesin bir iskân sahası bulamadılar. Bundan dolayı Suriye’ye inen bu Türkmenleri Memlûk Sultânı Baybars, Antakya’dan Gazze’ye kadar uzanan bölgeye yerleştirdi ve kendilerine dirlikler verdi. Böylece bu Türkmenler Memlûk Devleti’nin en mühim yardımcı askerî kuvvetini teşkil ettiler. Bu sâyededir ki, Sultan Baybars, Haçlılar ve Moğollar ile yapılan savaşlarda parlak zaferler kazandığı gibi, Kilikya’daki Ermeni Krallığına da ağır darbeler indirdi.
Moğol Baskısı Artınca...
Netîcede Anadolu’da Moğol nüfûzunun yayılmaya başlamasından ve bilhassa Ebû Saîd Bahadır Han’ın ölümünden sonra Üçok Türkmenleri, Kilikya üzerine akınlarını yoğunlaştırıp, elde edilen topraklara yerleşmeye başladılar. Bu sırada Ramazanoğullarının başında Ramazan Bey bulunmaktaydı. 1344 yılından îtibâren batıya doğru gelişen fetih hareketi Silifke’ye kadar uzadı ve 1360 yılında Memlûklerin da yardımı ile Adana ve Tarsus da ele geçirildi. 
Böylece Ermenilerin elinde, merkezleri Sis olmak üzere birkaç kale kalmış oluyordu.
Memlûkları Mağlup Ettiler
Ramazan Bey’in ölümünden sonra yerine geçen oğlu İbrâhim Bey, Çukurova’da Memlûk hâkimiyetini kırmak ve istiklâlini îlân etmek üzere Karamanoğlu Alâeddîn Bey’le itifak ederek, başkaldırdı. Bunun üzerine büyük bir Memlûk ordusu, Türkmenlerin arâzisine girerek yağmalamaya başladı. Ancak Belen Boğazı’nda meydana gelen çarpışmada İbrâhim Bey idâresindeki Türkmen ordusu, Memlûkleri ağır bir yenilgiye uğrattı.

Bizzat kumandan Temür Bay’ın da esir edildiği muhârebede Memlûklerden çok az kimse kurtuldu. Bu durum üzerine Memlûklerin Haleb Vâlisi Yılboğa, Türkmenler üzerine yürüdü. Misis Kalesi’ni ele geçirdi. İbrâhim Bey, Sis’e çekilmek zorunda kaldı ise de, Sis vâlisi kendisini yakalayıp Memlûklere teslim etti. Yılboğa, başta İbrâhim Bey olmak üzere kardeşi Kara Mehmed’i, annesi ve diğer esirleri derhâl öldürttü. Emirlerinin öldürülmesinden büyük üzüntü duyan Yüregirliler, Misis’e dönmekte olan Yılboğa’ya, Saruca-Şam Geçidinde büyük bir baskın düzenlediler. Yılboğa’nın gözünden yaralanıp ortadan kaybolması ile paniğe kapılan Memlûkler, kaçmaya başladı. Bu durum Türkmenlerin işini kolaylaştırdı ve elverişli bölgelerde Memlûklere üst üste baskın düzenlediler. Memlûkler Haleb’e ulaştıklarında ancak birkaç yüz kişi kalmışlardı.

Tarsus'u Aldılar

İbrâhim Bey’in yerine kardeşi Ahmed Bey geçti. Ahmed Bey, yerini sağlamlaştırıncaya kadar Memlûklerle iyi geçinmeye gayret etti. Daha sonra Memlûk Sultânı Berkuk’un ölümü ile bu ülkede ortaya çıkan karışıklıklar esnâsında durumunu iyice kuvvetlendirdi. Bu sırada Haleb’i kuşatan meşhur Arap kumandanı Nuayr’a karşı Memlûklerin yardımına koşan Ahmed Bey, Sultan Ferec’in iltifâtına kavuştu. Kızını da Sultan Ferec’le evlendirerek Memlûklerle akraba oldu. 1410 yılında Mısır’ı ziyâret etti. Böylece daha rahat hareket edebilme imkânına kavuşan Ahmed Bey, 1415 yılında yedi ay süren bir kuşatma sonucunda Tarsus’u Karamanoğullarından aldı. Ahmed Bey’in 1416 yılında ölmesi üzerine yerine oğlu İbrâhim Bey geçti.

Ahmed Bey kaynaklarda cesur, heybetli, dirâyetli bir emir olarak vasıflandırılmaktadır. Âlimlere hürmetli, fakirleri koruyan, iyiliksever bir beydi. Onun ölümünden sonra Üçokların siyâsî ehemmiyeti gittikçe azaldı.

İkinci İbrâhim Bey, Karamanoğlu Mehmed Bey’in dâmâdı idi. 1415-1417 yılları arasında Tarsus ve Adana havâlisinde tam bir hâkimiyet tesis etmişse de Memlûklerle arasının açılması yüzünden Tarsus’u kardeşi Hamza Bey’e bırakmak zorunda kaldı. Ancak Hamza Bey, Memlûk kuvvetlerinin yardımıyla Adana’yı da ele geçirdi. Hamza Bey’in ne kadar hüküm sürdüğü belli değildir. İbrâhim Bey ise mücâdelesine devam etti, ancak İbrâhim Bey, 1427 yılında Kahire’de öldürüldü.

1427 yılında beyliğin başına Mehmed Bey getirildi. Fakat bu târihte bölgede tam bir Memlûk hâkimiyeti kurulmuş olup, Sis, Adana ve Tarsus gibi önemli merkezler Memlûk vâlilerince idâre edilmeye başlanmıştı. Bu dönemde Ramazanoğulları beylerinden sırasıyla Eylûk Bey, Dündar Bey ve Ömer Bey sembolik olarak beyliğin başında bulundu.

Osmanlılarla Dostluk Kurdular

Ömer Bey’den sonra beyliğin başına, 1480 senesinde Halep’te öldürülen Dâvûd Bey’in oğlu Gıyâseddîn Halil Bey geçti ve otuz sene gibi uzun bir zaman hüküm sürdü. Hattâ, Osmanlıların Çukurova bölgesinde hâkimiyetlerini kabul ettikten sonra, bu devletle iyi geçinmeyi, beyliğinin geleceği bakımından daha faydalı gördü. Osmanlılarla olan bu dostluğu, Ramazanoğulları Beyliği’nin Memlûk Devleti’yle bağlantılarını iyice zayıflattı. Uzun süren saltanatı sırasında, bölgede barışın sağlanması için büyük dikkat sarfeden Halil Bey; âlimlere hürmet eden, cömert, fakir-fukarâyı koruyup gözeten bir beydi. Tebeası tarafından çok sevildiği için, hizmetleri sebebiyle kendisine, dîne yardım eden mânâsına gelen “Gıyâseddîn” lakabı verildi. Ramazanlı ülkesi en çok bu bey zamânında îmâr görmüş, câmiler, medreseler, saraylar, hanlar ve çeşmelerle ülkenin dört bir yanı tezyin edilmişti. Halil Bey, mezâr kitâbesinden anlaşıldığına göre 1511 senesinde vefât etmiştir.

Halil Bey’in vefâtından sonra, yerine kardeşi Mahmûd Bey geçti. Mahmûd Bey de, Osmanlı Devleti’ne yaklaşmak ve Memlûklerle olan yakınlığını azaltmak sûretiyle ağabeyi Halil Bey’in siyâsetini devâm ettirdi. Ancak Memlûkler, Mahmûd Bey’i beylikten azlederek, yerine kardeşinin oğlu Selim Bey’i tâyin ettiler. Bu durum üzerine Mahmûd Bey, İstanbul’a gelerek Yavuz Sultan Selim Han’a tâbiyetini arz etti. Mahmûd Bey’e büyük îtibâr gösteren Osmanlı sultânı Yavuz Sultan Selim Han, iki yüz bin akçelik bir dirlik verdi. Ayrıca seferde kendisine refâkat etmek imtiyâzını da bahşetti. Böylece Mahmûd Bey, sultandan başka kimseye tâbi olmayacaktı.

Yavuz'un Mısır Seferine Katıldılar

1516 senesinde Osmanlı ordusu, Mısır Seferine çıktığı zaman, Mahmûd Bey de pâdişâhın yanında bulunuyordu. Ordu Haleb’e geldiği zaman, Mahmud Bey’e bağlı Ramazanlı kuvvetleri Osmanlı sultânının ordusuna katıldılar. Ridâniye Savaşı sırasında Memlûk sultanı Tomanbay ve üç yüz seçme silâhşörün, pâdişâhı öldürmek için otağ-ı hümâyûna baskında bulundukları sırada, Sadrâzam Sinan Paşa’nın yanı sıra, Ramazanoğlu Mahmûd Bey de öldürüldü. Mahmûd Bey’in nâşını Haleb’e gönderen Yavuz Sultan Selim Han, Ramazanoğulları Beyliği’nin başına Halil Bey’in oğlu Kubad Bey’i tâyin etti (1517).

Ancak bu târihten îtibâren Ramazanoğulları beyleri bir Osmanlı sancakbeyi olarak hüküm sürdüler. Bundan sonra hânedândan mühim Osmanlı devlet adamları yetişti.
Ramazanoğulları Beyliğinin teşkilâtı hakkında kesin delillere dayalı bir bilgi yoktur. Ancak Dulkadirlilerde olduğu gibi Oğuz geleneklerine, yâni töre esâsına dayanmış oldukları görülmektedir. Kendilerine âit olarak para bastırmamışlardır. Halil Bey’den önceki Ramazan beylerine âit câmi, medrese ve hamam gibi eserlere rastlanmamıştır. Halil Bey ve bilhassa Osmanlı sancakbeyi olan, hattâ daha sonra paşalık rütbesine yükseltilerek Halep ve Şam beylerbeyliklerinde bulunan oğlu Pîrî Mehmed Paşa’nın Adana’da câmi, medrese, han ve hamam olmak üzere birçok hayır eserleri mevcuttur. Ramazanoğulları zamânında Çukurova, hac yolunun geçtiği mühim bir bölge hâline gelmişti. Osmanlı Devleti’nin yükselişiyle birlikte bu yolun önemi daha da artmıştır. Bu durumun bölgenin iktisâdî hayâtına önemli ölçüde tesir ettiği anlaşılmaktadır.

Sırasıyla Tüm Osmanlı Padişahlarının Kişisel Bilgileri, Hüküm Alanları, Hüküm Süreleri ve Ölüm Sebepleri Osmanlı Padişahlarının Tümünün Resimleri



OSMANLI PADİŞAHLARI

Sırasıyla Tüm Osmanlı Padişahlarının Kişisel Bilgileri, 
Hüküm Alanları, Hüküm Süreleri ve Ölüm Sebepleri 
Osmanlı Padişahlarının Tümünün Resimleri


Dev bir imparatorluk, koskoca bir hakimiyet muazzam bir 

kudret... 
Evet Osmanlı İmparatorluğundan bahsediyoruz. Hükum süresince 
tüm dünyaya kök söktürmüş bir İmparatorluk ve tüm dünyayı tir tir 
titreten padişahlar. Peki bu padişahlar hangi dönemler arasında hüküm 
sürdüler ve bulundukları süre zarfında Devlet'in toprakları kaç km2 idi. Ölüm sebepleri nelerdi?
Bu kudretli Osmanlı padişahlarını gelin yakından tanıyalım...

Not: İsimlerin yanındaki tarihler doğum, ölüm tarihleri değil saltanat süreleridir.
1- OSMAN GAZİ (1281 - 1326)


galeri_osman-gazi-jpg_417234643_1435485797.jpg



Babası: Ertuğrul Gazi


Annesi: Hayme Hatun


Doğumu: Söğüt, 1258


Ölümü: Bursa, 1326


Saltanatı: 1281 - 1326


Devlet Sınırları: 16.000 km2


Ölüm Sebebi: Kalp Yetmezliği


2- ORHAN GAZİ (1326 - 1359)

galeri_orhan-gazi-jpg_333693735_1435485822.jpg




Babası: Osman Gazi


Annesi: Mal Hatun


Doğumu: 1281


Ölümü: 1360


Saltanatı: 1326 - 1359


Devlet Sınırları: 95.000 km2


Ölüm Sebebi: Felç


3- SULTAN MURAD HÜDAVENDİGAR 
(I. MURAD) (1359 - 1389)
galeri_sultan-murad-hudavendigar-jpg_867...486129.jpg




Babası: Orhan Gazi


Annesi: Nilüfer Hatun


Doğumu: 1326


Ölümü: 1389


Saltanatı: 1359 - 1389


Devlet Sınırları: 500.000 km2


Ölüm Sebebi: 
I. Kosova Savaşı'ndan sonra savaş alanını gezerken bir 
Sırp askeri olan Milos Obilic tarafından 
hançerlenerek öldürüldü.


4- SULTAN YILDIRIM BAYEZİD 
(I. BAYEZİD) 
(1389 - 1403)
galeri_yildirim-bayezid-jpg_71045288_1435486792.jpg


Babası: Murad Hüdavendigar


Annesi: Gülçiçek Hatun


Doğumu: 1360


Ölümü: 8 Mart 1403


Saltanatı: 1389 - 1403


Ölüm Sebebi: Yıldırım Bayezid 8 Mart 1403'te 
Akşehir'de nedeni hala bilinmeyen, esrarengiz bir şekilde ölmüştür. İbn Arabşah eserlerinde eceliyle öldüğünü yazar. 


5- SULTAN MEHMED ÇELEBİ 
( I. MEHMED) (1413 - 1421)
galeri_i-mehmed-jpg_987997325_1435487120.jpg



Babası: Yıldırım Bayezid


Annesi: Devlet Hatun


Doğumu: 1389


Ölümü: 26 Mayıs 1421


Saltanatı: 1413 - 1421


Ölüm Sebebi: Sultan Mehmed Çelebi, Edirne'de at 

sırtındayken felç geçirip düşmüş ve yaralanmıştır. 
Ölüm döşeğindeyken oğlu Murat'ın çağırılmasını 
ve o gelene kadar ölüm haberinin 

gizlenmesini emretmiştir.
Amasya'da Vali olan Murat'ın Bursa'ya 
gelmesine kadar olan 42 günlük süreçte
I. Mehmed'in ölümü gizlenmiştir. 
I. Mehmed ölümü gizlenen ilk padişah olmuştur.

6- SULTAN II. MURAD 
(1421 - 1451)
galeri_ii-murad-jpg_424133706_1435487423.jpg


Babası: Çelebi Mehmed


Annesi: Emine Hatun


Doğumu: 1402


Ölümü: 3 Şubat 1451


Saltanatı: 1421 - 1451


Ölüm Sebebi: 
Şiddetli bir baş ağrısı sonucu yatağa düşmüş 
ve 3 gün sonra ölmüştür. 
Ölüm sebebi beyin kanaması 
veya beyindeki bir tümördür.


7- FATİH SULTAN MEHMED 
(II. MEHMED) 
(1451 - 1481)
galeri_fatih-sultan-mehmet-jpg_660581930_1435487769.jpg



Babası: İkinci Murad


Annesi: Huma Hatun


Doğumu: 29 Mart 1432


Ölümü: 3 Mayıs 1481


Saltanatı: 1451 - 1481


Devlet Sınırları: 2.214.000 km2


Ölüm Sebebi: 
Fatih, Anadolu’ya doğru yeni bir sefere çıkarken 
yolun başında hastalanmış 
ve 3 Mayıs 1481’de Gebze yakınlarındaki 
Hünkar Çayırı'ndaki ordugâhında ölmüştür. 
Ya gut hastalığından ya da zehirlendiğinden dolayı 
öldüğü sanılmaktadır.

8- SULTAN II. BAYEZİD (1481 - 1512)
galeri_08-jpg_48477297_1435488288.jpg



Babası: Fatih Sultan Mehmed


Annesi: Mükrime Hatun


Doğumu: 3 Aralık 1447


Ölümü: 26 Mayıs 1512


Saltanatı: 1481 - 1512


Devlet Sınırları: 2.375.000 km2


Ölüm Sebebi: Sultan II. Bayezid İstanbul'dan 

Dimetoka'ya doğru yola çıkmıştı. 
Fakat hastalıktan dolayı yola at 
üzerinde değil tahtırevanla devam etti.
Yola tamamlamaya ömrü yetmeyen 
II. Bayezid yola çıkışından 32 gün sonra
Edirne yakınlarında vefat etti.

9- YAVUZ SULTAN SELİM (1512 - 1520)
galeri_yavuz-sultan-selim-jpg_979833804_1435488903.jpg



Babası: Sultan İkinci Bayezid


Annesi: Gülbahar Hatun


Doğumu: 10 Ekim 1470


Ölümü: 21-22 Eylül 1520


Saltanatı: 1512 - 1520


Devlet Sınırları: 6.557.000 km2


Ölüm Sebebi: Kanser


10- KANUNİ SULTAN SÜLEYMAN (1520 - 1566)
galeri_kanuni-sultan-suleyman-jpg_793538...488905.jpg


Babası: Yavuz Sultan Selim


Annesi: Hafsa Hatun


Doğumu: 27 Nisan 1495


Ölümü: 6-7 Eylül 1566


Saltanatı: 1520 - 1566


Devlet Sınırları: 14.983.000 km2


Ölüm Sebebi: Zigetvar Kuşatmasının son günü 
6 Eylül'ü 7 Eylül'e bağlayan gece 
beyin kanamasından ölmüştür.


11- SULTAN II. SELİM (1566 - 1574)
galeri_sultan-ii-selim-jpg_949183995_1435489310.jpg



Babası: Kanuni Sultan Süleyman


Annesi: Hürrem Sultan


Doğumu: 28 Mayıs 1524


Ölümü: 15 Aralık 1574


Saltanatı: 1566 - 1574


Devlet Sınırları: 15.162.000 km2


Ölüm Sebebi: Düşmeye bağlı gögüş soşluğu 
kanaması ve beyin travması. 


12- SULTAN III. MURAD (1574 - 1595)
galeri_iii-murad-jpg_252035001_1435489714.jpg


Babası: Sultan İkinci Selim


Annesi: Afife Nur Banu Hatun


Doğumu: 4 Temmuz 1546


Ölümü: 15-16 Ocak 1595


Saltanatı: 1574 - 1595


Devlet Sınırları: 19.902.000 km2


Ölüm Sebebi: Prostat Kanseri


13- SULTAN III. MEHMED (27 Ocak 1595 - 1603)
galeri_iii-mehmed-jpg_641125382_1435490083.jpg



Babası: Sultan Üçüncü Murad


Annesi: Safiye Sultan


Doğumu: 26 Mayıs 1566


Ölümü: 20-21 Aralık 1603


Saltanatı: 27 Ocak 1595 - 1603


Ölüm Sebebi: Kalp Krizi


14- [SULTAN I. AHMED (21 Aralık 1603 - 1617)
galeri_sultan-i-ahmed-jpg_332523621_1435490528.jpg



Babası: Sultan Üçüncü Mehmed


Annesi: Handan Sultan


Doğumu: 18 Nisan 1590


Ölümü: 21-22 Kasım 1617


Saltanatı: 21 Aralık 1603 - 1617


Ölüm Sebebi: 27 yaşındayken 
mide kanserinden ölmüştür.


15- SULTAN I. MUSTAFA 
(I. Dönem: (1617 - 1618), II. Dönem: (1622 - 1623))
galeri_i-mustafa-jpg_47545515_1435490529.jpg



Babası: Sultan Üçüncü Mehmed


Annesi: Handan Sultan


Doğumu: 1592


Ölümü: 20 Ocak 1639


Saltanatı: İki Dönem


1. Dönem : 22.11.1617 - 26.02.1618


2. Dönem : 19.05.1622 - 10.09.1623


Ölüm Sebebi: Sara Nöbeti


16- SULTAN GENÇ OSMAN 
(II. OSMAN) (1618 - 1622)
galeri_genc-osman-jpg_308876425_1435490966.jpg



Babası: Sultan Birinci Ahmed


Annesi: Mahfiruz Haseki Sultan


Doğumu: 3 Kasım 1604


Ölümü: 20 Mayıs 1622


Saltanatı: 26 Şubat 1618 - 1622




Ölüm Sebebi: Asker isyanı sırasında 
Sadrazam Davut paşa ve yanındakiler tarafından 
boğularak öldürülmüştür. 


17- SULTAN IV. MURAD (1623 - 1640)
galeri_sultan-iv-mura-jpg_150926328_1435490969.jpg



Babası: Sultan Birinci Ahmed


Annesi: Mahpeyker Kösem Sultan


Doğumu: 27 Temmuz 1612


Ölümü: 8 - 9 Şubat 1640


Saltanatı: 10 Eylül 1623 - 1640


Ölüm Sebebi: Siroz veya Damla Hastalığı


18- SULTAN I. İBRAHİM (1640 - 1648)
galeri_sultan-birinci-ibrahim-jpg_331552...491255.jpg



Babası: Sultan Birinci Ahmed


Annesi: Mahpeyker Kösem Sultan


Doğumu: 05 Kasım 1615


Ölümü: 18 Ağustos 1648


Saltanatı: 09 Şubat 1640 - 1648


Ölüm Sebebi: Boğarak öldürülmüştür. 
Tahttan inidirilen 

Sultan İbrahim kapatıldığı yerde durmamış 
feyatları heryeri inletmiştir.
Sultan İbrahimi yeniden tahta çıkarmak
isteyenlerin sayısı artınca 
Kösem Sultan ve diğer ileri gelenler 
Sultanı boğdurtmuşlardır.

19- [SULTAN IV. MEHMED (1648 - 1687)
galeri_sultan-iv-mehmed-jpg_752966534_1435491399.jpg


Babası: Sultan Birinci İbrahim


Annesi: Turhan Hatice Sultan


Doğumu: 02 Ocak 1642


Ölümü: 06 Ocak 1693


Saltanatı: 08 Ağustos 1648 - 1687


Ölüm Sebebi: Zatürre


20- SULTAN II. SÜLEYMAN 
(09 Kasım 1687 - 1891)
galeri_sultan-ii-suleyman-jpg_796342862_1435491804.jpg


Babası: Sultan Birinci İbrahim


Annesi: Saliha Dilaşub Sultan


Doğumu: 15 Nisan 1642


Ölümü: 22 haziran 1691


Saltanatı: 09 Kasım 1687 - 1691


Ölüm Sebebi: Böbrek Yetmezliği


21- SULTAN II. AHMED 
(1691 - 1695)
galeri_ii-ahmed-jpg_270919044_1435491805.jpg



Babası: Sultan Birinci İbrahim


Annesi: Hatice Muazzez Sultan


Doğumu: 25 Şubat 1643


Ölümü: 06 Şubat 1695


Saltanatı: 22 Haziran 1691 - 1695


Ölüm Sebebi: 
Edirne'de kalp yetmezliğinden dolayı vefat etti.


22- SULTAN II. MUSTAFA (1695 - 1703)
galeri_ii-msustafa-jpg_326453642_1435492194.jpg


Babası: Sultan Dördüncü Mehmed


Annesi: Emetullah Rabia Gülnuş Sultan


Doğumu: 06 Şubat 1664


Ölümü: 29 Aralık 1703


Saltanatı: 06 Şubat 1695 - 22 Ağustos 1703
Ölüm Sebebi: Bir isyan sonucu tahttan indirien 
II. Mustafa yaşadığı kederin de etkisiyle 
prostat kanserinden vefat etti.


23- SULTAN III. AHMED (1703 - 1730)
galeri_sultan-iii-ahmed-jpg_460639159_1435492197.jpg



Babası: Sultan Dördüncü Mehmed


Annesi: Emetullah Rabia Gülnuş Sultan


Doğumu: 30 Aralık 1673


Ölümü: 01 Temmuz 1736


Saltanatı: 1703 - 1 Ekim 1730


Ölüm Sebebi: 
Patrona Halil İsyanı sonucu tahttan 

indirilen III. Ahmed 
yıllarca topkapı sarayında hapis hayatı 
yaşadıktan sonra şeker hastalığından 
dolayı vefat etti.

24- SULTAN I. MAHMUD (1730 - 1754)
galeri_i-mahmud-jpg_516209941_1435492637.jpg


Babası: Sultan İkinci Mustafa


Annesi: Saliha Valide Sultan


Doğumu: 02 Ağustos 1696


Ölümü: 13 Aralık 1754


Saltanatı: 2 Ekim 1730 - 1754


Ölüm Sebebi: Cuma namazı dönüşü 
attan düşüp beyin kanaması geçirdi, 
beyin kanamasına bağlı ölüm gerçekleşti.


25- SULTAN III. OSMAN 
(1754 - 1757)
galeri_iii-osman-jpg_909721781_1435492639.jpg




Babası: Sultan İkinci Mustafa


Annesi: Şehsuvar Valide Sultan


Doğumu: 02 Ocak 1699


Ölümü: 30 Ekim 1757


Saltanatı: 13 Aralık 1754 - 1757


Ölüm Sebebi: Şirpençe


26- SULTAN III. MUSTAFA (1757 - 1774)
galeri_iii-mustafa-jpg_840338514_1435492897.jpg



Babası: Sultan Üçüncü Ahmed


Annesi: Mihrişah Sultan


Doğumu: 28 Ocak 1717


Ölümü: 21 Ocak 1774


Saltanatı: 30 Ekim 1757 - 1774


Ölüm Sebebi: Kalp Yetmezliği


27- SULTAN I. ABDÜLHAMİD 
(1774 - 1789)
galeri_i-abdlhamit-jpg_910774164_1435493508.jpg



Babası: Sultan Üçüncü Ahmed


Annesi: Rabia Şermi Sultan


Doğumu: 20 Mart 1725


Ölümü: 07 Nisan 1789


Saltanatı: 21 Ocak 1774 - 1789


Ölüm Sebebi: Beyin Kanaması


28- III. SELİM 
(1789 - 1807)
galeri_iii-selim-jpg_551733270_1435493509.jpg



Babası: Sultan Üçüncü Mustafa


Annesi: Mihrişah Sultan


Doğumu: 24 Aralık 1761


Ölümü: 28 Temmuz 1808


Saltanatı: 07 Nisan 1789 - 29 Mayıs 1807


Ölüm Sebebi: Boğularak öldürüldü. 
Padişah IV. Mustafa'nın emriyle boğdurulmuştur. 
III. Selim ile onu idam etmeye gelen
yeniçeriler arasında
büyük bir boğuşma geçtiği söylenmektedir.

29- SULTAN IV. MUSTAFA (1807 - 1808)
galeri_iv-mustafa-jpg_881324702_1435493892.jpg


Babası: Sultan Birinci Abdulhamid


Annesi: Nüketseza Kadın Sultan


Doğumu: 08 Eylül 1779


Ölümü: 16 Kasım 1808


Saltanatı: 29 Mayıs 1807 - 28 Temmuz 1808


Ölüm Sebebi: Boğularak Öldürüldü. IV. Mustafa, III. Selim'e yaptırdığının aynısını yaşadı. 
IV. Mustafa'yı askerlere boğdurtan ise 

II. Mahmud'du.
30- SULTAN II. MAHMUD (1808 - 1839)
galeri_ii-mahmud-jpg_167304298_1435493893.jpg


Babası: Sultan Birinci Abdulhamid


Annesi: Nakşidil Valide Sultan


Doğumu: 20 Temmuz 1785


Ölümü: 01 Temmuz 1839


Saltanatı: 28 Temmuz 1808 - 1839


Ölüm Sebebi: Verem


31- SULTAN I. ABDÜLMECİD (1839 - 1861)
galeri_abdulmecit-jpg_231134029_1435494303.jpg



Babası: Sultan İkinci Mahmud


Annesi: Bezm-i Alem Valide Sultan


Doğumu: 25 Nisan 1823


Ölümü: 25 Haziran 1861


Saltanatı: 01 Temmuz 1839 - 1861


Ölüm Sebebi: Tanzimat dönemini başlatan 
I. Abdülmecid de babasının kaderini yaşadı. 
Veremden vefat etti.


32- SULTAN ABDÜLAZİZ (1861 - 1876)
galeri_abdulaziz-jpg_514872307_1435494307.jpg



Babası: Sultan İkinci Mahmud


Annesi: Pertevniyal Valide Sultan


Doğumu: 08 Şubat 1830


Ölümü: 04 Haziran 1876


Saltanatı: 25 Haziran 1861 - 30 Mayıs 1876


Ölüm Sebebi: Sultan İkinci Mahmud tahttan

indirildikten birkaç gün sonra 
4 Haziran 1876'da Feriye Sarayı'nda 
bilekleri kesilmiş bir halde bulunmuştur.
Padişahın üzüntüden intihar 
ettiği söylense de öldürülmüş 
olma ihtimali de çok yüksektir.


33- SULTAN V. MURAD 
(30 Mayıs 1876 - 31 Ağustos 1876)


galeri_v-murat-jpg_26891054_1435494311.jpg



Babası: Sultan Abdülmecid


Annesi: Şevk Efza Kadın Efendi


Doğumu: 21 Eylül 1840


Ölümü: 29 Ağustos 1904


Saltanatı: 30 Mayıs 1876 - 31 Ağustos 1876


Ölüm Sebebi: Tahtta en kısa süre kalan 
ve Osmanlı'nın ilk ve tek piyanist padişahı olan 
V. Murad şeker hastalığından dolayı vefat etmiştir.


34- SULTAN II. ABDÜLHAMİT 
(1876 - 1909)
galeri_ii-abdulhamit-jpg_586364078_1435494713.jpg



Babası: Sultan Abdülmecid


Annesi: Tir-i Müjgan Kadın Efendi


Doğumu: 21 Eylül 1842


Ölümü: 10 Şubat 1918


Saltanatı: 31 Ağustos 1876 - 27 Nisan 1909


Ölüm Sebebi: Verem


35- SULTAN MEHMED REŞAD 
(V. MEHMED) (1909 - 1918)
galeri_v-mehmed-resad-jpg_512913243_1435494715.jpg


Babası: Sultan Abdülmecid

Annesi: Gülcemal Kadın Efendi
Doğumu: 02 Kasım 1844
Ölümü: 03 Temmuz 1918
Saltanatı: 27 Nisan 1909 - 1918
Ölüm Sebebi: Şeker

36-SULTAN MEHMED VAHDEDDİN 
(VI. MEHMED) (1918 - 1922)
galeri_vahdettin-vi-mehmed-jpg_597135496_1435494717.jpg



Babası: Sultan Abdülmecid

Annesi: Gülistu Kadın Efendi
Doğumu: 02 Şubat 1861
Ölümü: 15 Mayıs 1926
Saltanatı: 04 Temmuz 1918 - 01 Kasım 1922
Ölüm Sebebi: San-Remo'da 
16 Mayıs 1926'da kalp krizinden vefat etmiştir.

Silinmesin *T6952550267*DOSYA GÖNDERME FORMU(HUKUK)YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ BAŞKANLIĞINA ANKARADOSYAYA İLİŞKİN BİLGİLERMAHKEMESİKARAR TAR...