MEVLAM GÖR DİYEREK İKİ GÖZ VERMİŞ SESLİ

Mevlam Gör Diyerek İki Göz Vermiş

Mevlam gör diyerek iki göz vermiş
Bilmem ağlasam mı ağlamasam mı
Dura dura bir sel oldum erenler
Bilmem çağlasam mı çağlamasam mı

Yoksulun sırtından doyan doyana
Bunu gören yürek nasıl dayana
Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana
Bilmem söylesem mi söylemesem mi

Mahzuni Şerif'im dindir acını
Bazı acılardan al ilacını
Pir Sultanlar gibi darağacını
Bilmem boylasam mı boylamasam mı

Aşık Mahzuni Şerif - Afşin

MECNUN İLE SOKAK KÖPEĞİ SESLİ

Anlatılır ki;
Mecnun'un Babası oğlunun bu durumuna çok üzülür ve onu arayıp çölde bir köşede bulur. "Leyla bizdedir" diye kandırıp onu eve getirir. Evde Mecnun'a öğütler verir, hangi kızı beğenirse alacağını söyler. Ancak gözü Leyla'dan başkasını görmeyen Mecnûn yine çöllere döner.
Mecnun'un babası çaresiz kalınca kabilesinin büyükleriyle birlikte Leyla'yı istemeye gider. Leyla'nın babası Kays'ın artık "mecnun" (deli, çılgın) diye anıldığını, bu durumda bir deliye kız veremeyeceğini söyler. Ancak iyileştiği taktirde kızını Kays'a verebileceğini söyler.
Mecnun'un babası oğlunu bulup bu sözleri ona aktarır. Mecnun ise akıllanmasının kendi elinde olmadığını söyleyerek babasın­dan yardım ister. Babası en iyi doktorları çağırır, Mecnun'u iyileştirmeye çalışır; ama başaramazlar. Babası Mecnun'u Kabe'ye götürür ve bu dertten kurtulması için Allah'a yalvarmasını ister. Gittikçe Leyla'dan çok aşkın büyüsüne kapılan Mecnun ise tersine derdinin artması için dua eder. Kâbe'de şu gazeli okur:
Bu gazel, Mecnûn'un münacâtıdur:
Yâ Râb 6ela'yı aşk-ile kılâşinâ meni
Bir dem 6e(â-yı aşıdan etme cüda meni

Az eyleme inayetimi ehl-i derdden
Yani ki çok belâlara kıl mübtelâ meni

Oldukça men götürme Belâdan irâdetüm
Men isterem belâyı çü ister belâ meni

Temkinümi belâ-yı mahabbetde kılma süst
Tâ dûst ta'n edüp demeye bî-vefâ meni

Getdükçe hüsnin eyle ziyâde nigârumun
Geldükçe derdine beter et mübtelâ meni

Men handan u mülâzemet-i i'tibâr ü câh
Kıl kâbil-i saâdet-ifakr ufenâ meni

Eyle zaîf kıl tenüm firkatinde kim
vaslına mümkün olayetürmek sabâ meni

Nahıvet kılup nasib fuzulî kimi mana
Yâ Rab mukayyed eyleme mutlak nana meni

Bu gazel Mecnûn'un yalvarmasıdır.

Alahım Beni aşk belasıyla dost eyle, beni bir an olsun aşk belâsından ayırma.
Dert çekenlerden yardımını azaltma, yani beni çok belâlara düşür.
Ben var oldukça (benden) belâ isteğimi eksik etme; ben belâyı isterim; çünkü belâ da beni ister.
Aşk belâsında ağırbaşlılığımı bozma, sonra dost (beni) ayıplayıp da bana vefasız demesin.
Sevgilinin güzelliğini daha da arttır, (o) geldikçe beni onun derdine daha beter tutkun et.
Ben nerede, dünya varlığına, büyüklüğe özenip bağ­lanmak nerede? Beni yoksulluğun ve yok olmanın mutluluğunu kabul edici yap.
Onun ayrılığında vücudumu öyle zayıflat ki, sabah yeli beni götürüp ona kavuştursun.
Allah'ım! Fuzûlî gibi bana (da) gururu, kibri nasip edip beni benliğime sımsıkı bağlama...Fuzulü üstadın Leyla Mecnunu bu...galiba İskender pala da okumuştuk..
--------------------

sözü önce söyleyeyim özüme,
yoksa kalpten kalbe gitmez,kurbanım.

HAZ.HACER VE ZEMZEM SESLİ

Bir ananın gözyaşları rahmet,
kanayan yüreği kaynak olmuştu.
Bu su ,
ananın şefkati gibi ,
hiç bitmeyecek ;
kızgın çölde anayı temsil eder gibi akacaktı.
Kıyamete kadar gözyaşlarımla bereket bulacaktı..
Zemzem, bir ananın hayat çığlığı...
Zemzem, bir ananın gözyaşları...
Zemzem, bir ananın yokluğu var eden aczi...
Zemzem, bir ananın rahmet akıtan sabrı...
Zemzem, tevekkül,
Zemzem, teslimi duruş,
Zemzem , isyansız kadın,
Zemzem, bir kadının sevgisi,
Zemzem, bir kadının şefkatinin suya dönişmesi,
Zemzem, bir kadının kalbinin şıpırtıları,
Zemzem, say,
Zemzem, aşk,
Zemzem , ana.....ve zemzem??

VEYSEL KARANİ HAZRETLERİ..SESLİ

Kapısına gelip kokusunu bırakmak...
Görmeden görülmek...
Aşktandır...
--------------------

Ey gönül kendini vezn etmeye kantar ara bul!
Yürü git, kantarına hâlis olan a’yar ara bul!
Kapatırlar seni bir hâl-i haraba yalınız
Ol karanlık geceler kendine bir yâr ara bul

Evliya çelebi kapı kapı gezer
Söylenemeyen tüm ihtiyaçları teker teker yazar
Gül kokusu duyan kulları imtihan eder azar azar...

Aşktandır....
Biri senin yerine biri benim yerime olsun...

Kokladığım,gezdiğim, yediğim,içtiğim,

 gördüğüm tüm güzellikler..
Sen Rabbimin yeryüzünde askeri,

kanatsız meleği, dostun dostuna dost olmuş evliya çelebi...
Hep dersin ya!Benimle bundan sonra gönül dilinden konuş....
Kelimelrimi süveyda-yı derundan(Aşk mahallinden)

 yazıp yazıp postalıyorum sana Elhamdülillah...
Yüreğimi hangi harfe, hangi kelimeye,

hangi cümleye sığdıracağımı bilemiyorum...

Mecnun Leylası için varmış ya?.....

Karlı dağlar şahit..

Kokun güzeller güzelinden..

ceylan bakışlı çelebim...

Kalem seni yazarken kimbilir hangi güzellikte....

Biliyormusun

35 yıllık kalem hasreti sizinle bitti azda olsa...

Tevafukmu desek yoksa

gönülden hemen şu anda bir nağmemi göndersek..
Sevdamın adı var da yok..

Ağzım var da dilim yok..

Gönlüne yüreğimden postalıyorum........

Bas haydi mührünü......

Sayfalara,deryalara sığmayacak suskunluğun sahiliyim..

Mahzen-i suskunluk..
--------------------

Göz gerek, hakikati görmeğe...

Öz gerek Seni candan sevmeğe.

Ey bana benden yakın...

Suretim suretine yansıyıp,ben olan EY,Nerdesin?..
Uçsuz bucaksız sahralara atılan her adım kor diye yakıyorken beni,

ey cemali gönlümü kuşatan ayna;Nerdesin?...
Efendim; aynalar dizildi yollar üzerine!

Kimi puslu,kimi paslı,yorgun yüzlü aynalar...

Züleyha'nın kapattığı odanın her duvarında ayna var;

Yusuf'sa kuyudaki su birikintisine düşen aksi özlemede..

Züleyha'nın ördüğü aynalardan kurtuluş ne zaman?

Yoksa felahım eğer,varacağım yer,Zindan...

Çıkamam aynalar;aynalar zindan...

Bakamam,aynada aynada vicdan..

Beni beklemeyin,o bir hevesti.

Gelemem aynalar,aynalar yolumu kesti..
(swot)
GÖRMEK VAR,GÖRÜLMEK VAR...AŞKTANDIR..
--------------------

Kalbin lîsânı, niyetin suskun nazarıdır..