YUNUS EMRE HZ. (R.A.) 'NIN ŞİİRLERİ 1

YUNUS EMRE HZ. (R.A.) 'NIN ŞİİRLERİ

İlim İlim Bilmektir

İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmez isen
Ya nice okumaktır

Okumaktan mânâ ne
Kişi Hakk'ı bilmektir
Çün okudun bilmez isen
Ha bir kuru emektir

Okudum bildim deme
Çok tâat kıldım deme
Eri Hak bilmez isen
Abes yere yelmektir

Dört kitabın manası
Bellidir bir elifde
Sen elifi bilmez isen
Bu nice okumaktır

Yunus Emre der hoca
Gerekse var bin hacca
Hepisinden eyice
Bir gönüle girmektirYunus Emre

Bana Seni Gerek Seni

Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni 

Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni

Aşkın âşıklar öldürür
Aşk denizine daldırır
Teselli ile doldurur
Bana seni gerek seni

Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dün ü gün endişem
Bana seni gerek seni

Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni

Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
Sen istiyene ver gil anı

Bana seni gerek seni

Eğer beni öldüreler
Külüm göğe savuralar
Toprağım orda çağıra
Bana seni gerek seni

Yunus'durur benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksûdum
Bana seni gerek seni  

Yunus Emre

Gel Gör Beni Aşk Neyledi

Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne âkilem ne divane
Gel gör beni aşk neyledi

Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi

Ya elim al kaldır beni
Ya vaslına erdir beni
Çok ağlattın güldür beni
Gel gör beni aşk neyledi

Ben yürürüm ilden ile
Şeyh anarım dilden dile
Gurbette hâlim kim bile
Gel gör beni aşk neyledi

Mecnun oluban yürürüm
Ol yâri düşte görürüm
Uyanıp melûl olurum
Gel gör beni aşk neyledi

Miskin Yunus biçareyim
Baştan ayağa yâreyim
Dost ilinden âvâreyim
Gel gör beni aşk neylediYunus Emre

Hak Cihana Doludur
Hak cihana doludur
Kimseler Hakk'ı bilmez
Onu sen senden iste
Ol senden ayrı olmaz

Dünyaya inanırsın

Rızka benimdir dersin

Niçin yalan soylersin

Çün sen dedigin olmaz

Ahret yavlak ırakdır
Doğruluk key yarakdır
Ayrılık sarp firakdır
Hiç giden geri gelmez
 

Dünyaya gelen göçer

Bir bir şerbetin içer

Bu bir köprüdür geçer

Cahiller onu bilmez

Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz

Yunus sözün anlarsan
Mânâsını dinlersen
Sana iy(i) dirlik gerek
Bur da kimsen kalmaz.Yunus Emre

Aşkın ile Aşıklar

Aşkın ile aşıklar

Yansın ya Resulullah

İçip aşkın şarabın

Kansın ya Resulullah

Şol seni seven kişi

Verir yoluna başı

İki cihan güneşi

Sensin ya Resulullah

Şol seni sevdi Subhan

Oldun kamuya sultan

Canım yoluna kurban

Olsun ya Resulullah

Aşık Yunus'un canı

Hilm-u şefaatkanı

Alemlerin sultanı

Sensin ya Resulullah

Yunus Emre

Taşdın Yine Deli Gönül

Taşdın Yine Deli Gönül

Sular gibi cağlar mısın

Aktın yine kanlı yaşım

Yollarımı bağlar mısın

Nidem elim ermez yare

Bulunmaz, derdime çare

Oldum ilimden avare

Beni bunda eğler misin

Yavi kıldım ben yoldaşı

Onulmaz bağrımın başı

Gözlerimin kanlı yaşı

Irmak olup cağlar misin

Ben toprak oldum yoluna

Sen aşırı gözedirsin

Su karşıma göğüs gerip

Taş bağırlı dağlar mısın

Harami gibi yoluma

Arkuru inen karlı dağ

Ben yarimden ayrı düştüm

Sen yolumu bağlar mısın

Karlı dağların başında

Salkım salkım olan bulut

Saçın çözüp benim içun

Yaşın yaşın ağlar mısın

Esridi YUNUS'un canı

Yoldayım, illerim hani

YUNUS düşte gördü seni

Sayru musun, sağlar mısın

Yunus Emre

Ben Dert ile Ah Ederdim

Ben dert ile ah ederdim
Derdim bana derman imiş
İster idim hasret ile
Dost yanımda pinhan imiş

Nerde deyi fikrederdim
Göğe bakıp şükrederdim
Dost benim gönlüm evinde
Tenim içinde can imiş

Sanırdım kendim ayrıyım
Dost ayrıdır, ben gayriyim
Beni bu hayale salan
Bu sıfat-i hayvan imiş

İnsan sıfatı, kendi Hak
İnsan durur Hak, doğru bak
Bu insanin suretine
Cümle alem hayran imiş

Her kim o insani bile
Hayvan ise insan ola
Cümle yaratılmış kula
İnsan dahi sultan imiş

Tevhit imiş cümle alem
Tevhidi bilendir adem
Bu tevhidi inkar eden
Öz canına düşman imiş

İnsan olan buldu Hak’i
Meclis onun, odur saki
Hemen bu biçare YUNUS
Aşk ile bil ayan imiş

Yunus Emre

Bir Ben Vardır Bende

Severim ben seni candan içeri

Yolum vardır bu erkândan içeri. 

Beni bende demen bende değilim

Bir ben vardır bende benden içeri. 

Nereye bakar isem dopdolusun 

Seni nere koyam benden içeri. 

O bir dilberdürür yoktur nisâni

Nisan olur mu nisandan içeri. 

Beni sorma bana bende değilim 

Sûretim hoş yürür don'dan içeri. 

Beni benden alana ermez elim 

Kadem kimbasa sultandan içeri. 

Tecelliden nâsib erdi kimine

Kiminin maksudu bundan içeri. 

Kime dîdar gününden sûle deyse 

Onun sû'lesi var günden içeri. 

Senin aşkın beni benden aliptir

Ne sirin dert bu dermandan içeri. 

Seriat, tarikat yoldur varana

Hakikat mârifet andan içeri.. 

Süleyman kuş dilin bilir dediler

Süleyman var Süleyman'dan içeri.. 

Unuttum din diyânet kaldı benden

Bu ne mezhepdürür dinden içeri.. 

Dinin terkedenin küfürdür işi

Bu ne küfürdür îmandan içeri.. 

Geçer iken Yunus sas oldu dosta

Ki kaldi kapida andan içeri.... 

Yunus Emre

Dolap  

Dolap niçin inilersin

Derdim vardir inilerim

Ben Mevlâya âsik oldum

Anin için inilerim. 

Benim adim dertli dolap

Suyum akar yalap yalap

Böyle emreylemis Çalap

Derdim vardir inilerim. 

Beni bir dağda buldular

Kolum kanadım yoldular

Dolap'a lâyık gördüler

Derdim vardır inilerim. 

Ben bir dağın ağacıyım

Ne tatliyim ne acıyım

Ben Mevlâya duacıyım

Derdim vardır inilerim. 

Dağdan kestiler hezenim

Bozuldu türlü düzenim

Ben bir usanmaz ozanım

Derdim vardir inilerim. 

Dülgerler beni yondu

Her âzam yerine kondu

Bu iniltim Hak'tan geldi

Derdim vardır inilerim. 

Suyum alçaktan çekerim

Dönüp yükseğe dökerim

Görün su ben ne çekerim

Derdim vardir inilerim. 

Yunus bunda gelen gülmez

Kişi muradina ermez

Bu Fânide kimse kalmaz

Derdim vardir inilerim... 

Yunus Emre

Şöyle Garib Bencileyin

Acep su yerde varm'ola

Şöyle garip bencileyin

Bağrı başlı gözü yaslı

Şöyle garip bencileyin

Gezdim Urum ile Sami

Yukarı İlleri kamu

Çok istedim bulamadım

Şöyle garip bencileyin

Kimseler garip olmasın

Hasret oduna yanmasın

Hocam kimseler duymasın

Şöyle garip bencileyin

Söyler dilim ağlar gözüm

Gariplere göynür özüm

Meğer ki gökte yıldızım

Şöyle garip bencileyin

Nice bu dert ile yanam

Ecel ere bir gün ölem

Meğer ki sinimde bulam

Şöyle garip bencileyin

Bir garip olmuş diyeler

Üç günden sonra duyalar

Soğuk su ile yuyalar

Şöyle garip bencileyin

Hey Emre'm Yunus biçare

Bulunmaz derdine çare

Var imdi gez sardan sara

Şöyle garip bencileyin

Yunus Emre