TEVHİD
"Kulhuvallahü ehad"
Söyle,Allah birdir
Tanrım,zatına söylerim ki birsin,kimdir birsin diyen bilirsin.
İmana adın yeter tanıktır,kalbiyle inanmayan sanıktır.
Kalmıştır akıl bu yolda ürkek,isbatını isteyendedir şek
Olmuş güneşin,güneş delili,isbatını istemez bedihi,
Bir silsile kurmadır tefekkür,üstüste vurulma kör düğümdür
Gerçekse durur,tebeddül etmez,Hakk sabittir teselsül etmez,
Bir noktaya varmadan düşünce,Devretmededir sebeb-netice
Kudret tükenir bu taşlı yolda,takat kalmaz bacakta kolda,
Gezdim o zeminde ben de pek çok,baktım bu gezişte bir durak yok
Az uz gittim fakat dönünce,nerdeysem o yerdeyim ben önce
Bir daire çizmişim habersiz,yıllarca emek çekipde yersiz,
Beyhude dolaşmışım demek ben,merkez kaçmış gönül gözümden,
Yıllar geçmiş akılla yoldaş,oldum sanarak zekaya sırdaş
Aslında akıl nedir,zeka ne? aldanmak için birer bahane,
Şaşmış kalmış zeka bu işte,yoktan vara atlayıp geçişte
İcadı "O"nun bilim değilmi?en baş eseri ilim değilmi?
Bilgin bize hangi sırrı açmış? nisbetleri söylemiş ve kaçmış
Başlangıçta haber veren yok,son merhale nerde gösteren yok
Ben neyleyim ortalarda şaşkın zaten derdim başımdan aşkın
Bir eski kitap elimde solmuş,kopmuş başı okunmaz olmuş
Beynim boşa işlemiş bu işte,boşlukta dolaşmadır bu,işte
Bezmiş aklım seferden taşlık yoldan çakıllı yerden,
Bir sahile varmış,uçsuz umman,korkup dönmüş fakat kenardan,
Aklım kalmış şuurda saklı,gönlüm coşmuş,bırakmış aklı,
Hiç korkusuz atlamış ve dalmış,inmiş denizin dibinde kalmış,
Bakmış yekpare bir karanlık,baştan başa bir siyah dumanlık,
Görmüş ki,Adem diyarıdır bu,yokluk yeri Hak civarıdır bu
Açmış birden fakat o sisler,aydınlanmış bir anda her yer
Umman dolmuş,ışıkla taşmış gönlüm hayran bu hale şaşmış
Gelmiş bana bir derin ferahlık,şimşek çakmış içimde artık
Vicdanım için bu bir buluştur,Hak gönlüme bir ışık koymuştur,
Ben işte o anda başkalaştım,bir menzile bilmeden ulaştım,
İzah edemem o bulduğum ne? gözümle sezip tutulduğum ne?
Buldum diyorum fakat ne buldum?bir şey ki o görmeden tutuldum,
Tanrım seni kaybedip mekanda sezdim sonu olmayan zamanda,
Sen vasıtasız inandıransın,yer gösteremem içimde cansın,
Kalsaydım akılda bende mihman,kalbim bilemezdi nerde iman,
Tanrım,arayan gönül,izinde,ölmüşken olur özünle zinde,
Yok evvelin ahirin bir ansın,vicdana bu anı sığdıransın.
Varsın yaradan var oldu senden,yokluk bile varlığında varken
Sonsuzluğa can veren sen oldun,boşken bu gönül özünle doldın,
Beyhude bütün geçip gidişler,müstakbeli hale benzetişler
Mazilere göçtü sende kesret,doğmuş demedir özümde vahdet,
Vahdet o da belki bir hayaldır,ancak şerhden misaldir.
Kesret niye vahdet üştü düştü?bir merkeze ben cihan üşüştü?
Çokluk,yokluk nedir ya varlık? gel sen çık işin içinden artık,
Kim çözmeye muktedir bu fikri? meçhul....ne doğrudur,ne eğri...
Yanlişsa"bu bir hata"diyen kim? haklıysa eğer "beli"diyen kim?
Yok böyle hakem bu yerde bir tek,mutlak verecek zekaya örnek.
Mutlak kanun dışında bir sır,takyidi çözümleyen o sırrıdır.
Güçlük başlar bu zorlu yerden,tefriki müessirsin eserden.
Ancak kolaydan anlamaktır,ecza ile küll'ü yoklamaktır.
Bilseydi akıl bütünde Hakk'ı kavrardı bir anda garbı,şarkı.
İdrake aciz,bu noktadandır,uğraşması akıl için ziyandır.
Herkes seni başka,başka anlar,bir gün inanır inanmayanlar.
Bin renk doğar güneş doğunca,kalmaz biri ufku kan boğunca.
Gün imandır, küfr karanlık,her şey durur aslı neyse öyle,
Bazen tek renk olur cihanlar,bundan,gözü görmeyen ne anlar?
gezmek,gözü görmeyen halden ne anlar?
Gezmek kabuk üstü boş değil mi? iman.....uyandırandır ilmi.
Pek çokları,şekte durdu kaldı, idraki muhali ayna sandı.
İrkildi fakat senin önünde, yol bulmak için akıl yönünde
Çırpındı da yok deyip direndi,idrakini put yapıp beğendi.
Hiçten düzülüp yapılma bir put,hiçlikler için tapılma bir put.
Alah'sızca hiçlik oldu Allah,varlıktan edince gönlü ikrah.
İmansızlık bir ayrı iman,inkar ile sarsılırmı Rahman?
Zaten yoksan nedir bu inkar
Densin ne denirse sen, içinde,bilmem diyenin bilen içinde
Senden çıkarak düşünmek olmaz,şüpheyle bu kainat dolmaz
Senden konuşan seninle bildik,imana gelir bu yolda müşrik.
Sen kendini sende bulduransın,nurunla cihan dolduransın.
Yoktur ebedi küfr cihanda,varsın,birsin bütün zamanda.
Bir parçalanırsa,parçalar bir, her parçası,birliğinle eşittir.
Tekten çıkacak ne varsa hep tek,hep birde birin hesabı gerçek.
Birken,şaşı,şaşmadan görür çift,zihnindeki gölgeler yürür çift.
Vahdet fitri bir anlayıştır,Esma'yı teker,teker sayıştır.
Kayyum'u Kadir,Hayy u Cebbar,Hadi vü Mudill,Rahim u Kahhar.
Saymakla tükenmez adların var,her ismin açar zekaya esrar.
Bir fani olur biriyle Ali,Rahmet gibidir,iner meali.
Bir ismin eder dehayı mecnun,rehber görünen zeka'yı mel'un
Cennette melek edince isyan,kahrınla olur sonunda şeytan
Şeytan,bir ateş,yakarda yanmaz,iğfaline her akıl dayanmaz
Şer şeytandan icazet almış,şeytan şerden vekalet almış.
Hayr ehli veli olur yolunda, insan yücelir bu duygusunda
İnsan ancak senin vekilin,esmayı vasıflayan delilin.
Zatındaki her sıfat isimdir,esmadaki mazharın bizimdir.
Her şeyle senin bu varlık ey Rab,sensin bize en feyizli matlup.
Dünyaya gelirken eldedir bu,geç kalması yok ezeldedir bu,
İslamı buluş doğuşla başlar izhara vesiledir savaşlar.
Din birdir asılda,çünkü Hakk bir,durmaz değişirse din değildir.
Lakin gerekir zamana uygun,her devreye her mekana uygun,
Bir ayrı nizam odur şeriat,bilmez aramaz yalın hakikat
Ahkamı kuran odur beşerde miyarı koyan o, hayr u şerde,
Nehy ile,emirledir devamı,maksat yola sokmaktır avamı.
Dindir fakat itikat Hakk'a,hiç bir şeye benzemez o başka.
Ancak sana erme ittikadır,yol,vasıtadır,hedef,bekadır.
Öyleyse nedir bu türlü dava? hak bende deyip de böyle hala?
Hak birdir,o kimde varsa Hakk'tır,çoktur deme yanlış anlamaktır.
Hilkat te bu sırrı eyler ifşa,mahluk ile halk,aynı mana.
Sen olmayarak var olmaz alem,inkarın içinmi geldi ADEM?
