KEŞKE DİKENLER ANLAYABİLSE
Ey şu mezarlar arasında oturan
Yatanları toprak ve kurt olmuş çoktan
Ey dostum,şu ağladığın kimse var ya,
şüphe yok,ya bir sırdaş,ya bir dost,ya bir kurt,
Yada de ki en iyi insan,
Lakin yarın onu unutacaksın,
Bana gelince,toprak altındayım ömrümce,
Söküyorum kokuşluğumun artıklarını,
Nice değerli istekler önemsiz oluyor hemen,
Fani yaşamımızın bir anında ve de aniden,
Ey kuruş,kuruş servet yığan!
Gündüzünden evvel,gecesini tüketen
Günlerinde yıllar gibi beyhude!
Altından gayrı rengi kalmamış,
Bir kör gibi nereye gittiğini bilmeyen.
Mihail Nuayme
