Mavi Düşler Ülkesi
‘’Bir gün güneş benim içinde doğacak’’
Gün aynı gün, gece aynı gece, doğan güneş aynı güneş, peki o halde nedir bize bu sözü söyleten hiç düşündünüz mü??
Mavi düşler ülkesinde güneş mavi kanatlı yükselir yamaçlardan, uzansan tutacak kadar yakın, koştukça uzaklaşan erişmesi imkânsız neredeyse…
Dokunsan belki yakmayacak ellerini, yüreğinse hiç hissetmeyecek acıyı, kolay değil işte..!
Kolay değil yüreğinde mavi ülkeyi keşfetmek.
Bazen düşeceksin, yara bere içinde kalacak parçaların,
Bazen sevineceksin, o sevincin acıya dönüşeceği an’a kadar,
Her zaman yürüdüğün yolda sevdiklerine rastlayacaksın bazen de!
Uğruna canını acıttığın, kendini hiçe saydığın, bir kenara koyup duygularını, sırf onlar üzülmesin diye, sırf onlar acı çekmesin diye, yanlarından ayrılmadıkların ve sonra en büyük acıyı yine onlardan yaşayacaksın, senin onlar için bir kenara koyduğun duygularını, onlarda bir kenara koyacak düşünmeden…
Binlerce cinayet işleyeceksin bu yolda, duygularını öldüreceksin. Düşlerini öldüreceksin. Umutlarını öldüreceksin. Bilmeden geleceğe ait umutlarını öldüreceksin…
Bir tek geçmişin can çekecek avuçlarında, bir o ölmez çünkü bir o dokuz canlı kedi gibi direnir yaşamaya ve tırmalar mavi düşler ülkesinin duvarlarını…
Anlayacaksın sevgiyle de hata işleyebiliyormuş insan, sevgiyle de öldürebiliyormuş sevdiklerini…
Dedim ya size kolay değil!
Mavi düşler ülkesinin varlığını hissettiğinde, eninde sonunda yalnız ya da sevdiklerinle bir yolunu bulacaktır yüreğinin kılavuzu oraya varmak için, bir kez adım attıysan, düşe kalka engellere göğüs gererek varmak isteyeceksin… Değmez mi?
Değecek elbet!!
Bittim dediğin yerde mavi düşler ülkesinin mavi kanatlı kuşları saracak bedeninizi,
Birden huzura giden her yolun acıdan geçtiğini keşfedeceksin.
Her düştüğün yerde yeniden kalkacak, yürüyecek, yürüyeceksin…
Yolun mavi düşler ülkesine varana kadar PES etmeyeceksin.....
03 Eylül 2011-09-03
