“Muavvizeteyn” diye bilinen sureler,
bu konuda bize yeterli bilgiler verir.
Yüce Allah, her türlü şer kaynaklarından kendisine sığınmamızı ister.
İNSAN ŞEYTANLARI
İnsan hayatta oldukça, düşmanı da olacaktır.
“Benim düşmanım hiç yoktur” diyen, yalan söyler.
Kur’an, bu düşmanların başında “şeytan”ı zikreder.
Şeytan’ın musallat olmadığı insan yok gibidir.
Peygamberlerin bile şeytanla imtihanı Kur’an’da anlatılır.
Sanmayınız ki, insanın düşmanı sadece şeytandır.
“Şeytanlaşmış insanlar” da vardır.
Ve bunlar, en az şeytan kadar tehlikelidir
“Muavvizeteyn” diye bilinen sureler, bu konuda bize yeterli bilgiler verir.
Yüce Allah, her türlü şer kaynaklarından kendisine sığınmamızı ister.
Görünen ve görünmeyen, bilinen ve bilinmeyen bütün şer kaynakları…
Şeytan, cin ve insan, hepsi vardır içinde.
Ahmed b. Hanbel’in Müsned’inde geçen bir Hadis-i Şerif’te Peygamber Efendimiz (a.s) buyurdular:
“Cin ve insan şeytanlarından Allah’a sığınırım.”
Ashaptan Ebu Zer (r.a) sordu:
“Ya Rasulallah! İnsan şeytanı da olur mu?”
Efendimiz cevap verdiler:
“Evet, o cin şeytanından daha şerlidir!”
Özellikle günümüzde, insan şeytanlarına çok dikkat etmemiz gereklidir.
Bu insanlar nasıl anlaşılır, gayet kolaydır.
Günahı, haramı, küfür ve şirki savunan birini görüyorsanız, biliniz ki o insan şeytanıdır.
İnsanları Allah’tan uzaklaştıran, insan şeytanıdır.
Kur’an ayetleriyle istihza eden, insan şeytanıdır.
İslamî sembolleri alaya alan, insan şeytanıdır.
Hz.Peygamber’e hakaret eden, insan şeytanıdır.
Müslümanları hor gören, aşağılayan, insan şeytanıdır.
İslamî gelişme ve çalışmalardan rahatsız olan, insan şeytanıdır.
Müslümanlar arasına fitne sokan, bölüp parçalayan, insan şeytanıdır.
İslam’a ve Müslümanlara zarar veren ve tağut’un yanında yer alan, insan şeytanıdır.
İnsan şeytanlarını uzakta aramayınız.
Çevremizde, yakınımızda, belki yanı başımızda, durmadan icra-i faaliyet yapıyorlar!
Onları, sözleri ve fiilleriyle takip edip iyi tanıyınız!
Cenab-ı Allah bize, şöyle dememizi buyurur:
“Rabbim! Şeytanların kışkırtmalarından Sana sığınırım.
Onların yanımda bulunmalarından da sana sığınırım Rabbim!”
(Mü’minûn 97-98).
Onların yanımda bulunmalarından da sana sığınırım Rabbim!”
(Mü’minûn 97-98).
