HİÇ BİR AĞAÇ BAHAR GELİNCE....

Hiç bir ağaç bahar gelince saklamaz çiçeklerini gökyüzünden  hiç bir çiçek kollarını kapamaz  ona koşup gelen arıya kollarrını kapadın, çiçeklerini sakladın sen  umuttun sanıyordum unuttun sen!  şimdi hangi toprağı avuçlasam içinden yol arayan bir solucan çıkıyor.  ve hangi denize taş atsam, gidip masum bir yunusu vuruyor.  yolllarımı tıkadın hedefimi şaşırttın sen  umuttun sanıyordum unuttun sen!      artık kaç intihar öldürür içimde ölümsüzleşen seni  ve hangi mezar kucaklar böyle nefes alırken beni    şu yıllardır can kusan ruhumun ciğerlerine  taptaze,mis gibi bir nefestin sen  umuttun sanıyordum unuttun sen.    şimdi hangi büyücü fayda eder senden büyülenmiş gözlerime  ve kaç bin kırbaç kar eder sensiz küfürle dolmuş sözlerime     yıllardır yazdığım aşk tezimi sayfa sayfa çürüttün sen  umuttun sanıyordum unuttun sen   artık hangi dağda arayayım gönlümün kırlarına yeni bir ceylan  gözyaşlarım yüzümün yamaçlarında damla damla heyelan  şu cehennem gibi yanan yüreğime bembeyaz,sepserin bir buluttun sen  umuttun sanıyordum unuttun sen. unuttun sanıyorum umuttun sen........