Direnişim Sensizliğe

Direnişim Sensizliğe Bir ben bilirim sensizliği Bir de yüreğim hasretini Gittin gideli ne gecelerde yıldız kaldı Ne de sabahlara güneş doğdu Yitirdim senden sonra bütün zamanları Geçiremez oldum sensiz günleri Hasretine direndikçe yokluğuna direndikçe Bütün damarlarım seni taşıdı yüreğime Sen bendesin ama Ben beni terk edeli çok oldu Ezildim gittim bu yokluğun altında ezildim Bir ben bilirim sensizliği Bir de yüreğim hasretini Gittin ya acılarını bıraktın Gittin ya özleminle yaktın Gittin ya boynumu büktün Gittin ya yüreğimi yerinden söküp attın Senden sonra terk ettim aynaları Koptu gitti can bedenden gidişinle Koptu gitti Bende değil tende değil Bir hasret girdabı içinde Yokluğunu bir yara gibi taşımak Ve seni sensiz yaşamak Ölümdür bir başka biçimde Ölümdür ama kurtulmak ne mümkün Öte dönsem hançerlenirim Beri dönsem kurşun yerim Mecburum, mecburum sana Sensiz olsam da mecburum Çünkü bir ben bilirim sensizliği Bir de yüreğim hasretini Bütün duygularım işgal altında Can siperim savunmasız Yalnızım öyle yalnız ki yapayalnız Artık direnmiyorum yokluğuna Sensizliğe direnmiyorum Bir adım ötede kahır ülkesi Bir parmak ucu mesafesinde ölüm Ve rıza ile teslim Azrail’e gönlüm Çünkü bir ben bilirim sensizliği Bir de yüreğim hasretini