Şimdi sen yoksun
sonbahara çaldı bütün mevsimler
üstümde hasret bulutları
sense uykusunda gecenin

şimdi sen yoksun
özlemin gecenin karanlığında
demli bir çay gibi acı geliyor
hasret kelimesi bağrıma
şimdi sen yoksun
yokluğun habercisi
soğuk toprak
aceba ölüm bukadar koyarmı bir insana
şimdi sen yoksun
çaresizliğimin iç çekişlerinde boğuldum
sesin kulağımda
gözlerim yollarda bekliyorum seni
şimdi gelecek diyorum 
şu köşeyi dönecek ve bana gelecek
geceyi atacak içimden
yeni doğan güneş misali
şimdi sen yoksun 
aynalara küstü gözlerim
senin özlemindeyim
ben hala sonbahar
ama sonsuza kadar seni seveceğim