İKİ KİLİT BİR ANAHTAR

İKİ KİLİT BİR ANAHTAR Benliğin yüreğin kuyusunu kazdığı yerde Sorgular başladı bitimsiz Dil tutuklu yürek müebbet giymiş Tutanaklar mesnetsiz ve rastgele Kelepçelenmiş bir ruhla Çaresizliğe çelme takıp düşürürken Acıyı çapraza aldı da Gurbeti sorgulamadı İki kilit bir anahtar Rüzgar düşürdü yaprağı Eğerek kırdı dalları bir bir Yağmurun derdi bambaşka Islaklıkla verildi tehir Kar tipi boranla dost Ayaz kesiği yaralarımdan İçime sızdı zehir Temmuz akşamlarında yangın Güne sinen bir yanık kokusu Kan ter içinde kaldıkça nefesim Hasretin inadını kıramadı İki kilit bir anahtar Tozlu eşiklerden atlanmazken Basamak basamak çıktık aşka Özlem sofalarında bekleyip Doyumsuzluğuna şahit olduk Salon salomanje vakitsizliklerin Söylemlerin mutfağında piştikçe  Soyunduk balkon hırçınlıklarına Terasında gezmek varken beklentilerin Çocuk odasında bulduk kendimizi Bez bebeklerle Gazoz kapağı arabalarla Sevda kapısını açamadı İki kilit bir anahtar Sarmaşık bir suskunluk Sarıyordu bedenlerimizi Sardunya sarısı benizle Aklıyorduk kendimizi Begonya bir duruşun ardında Kasımpatı savunmalar Akşam sefası irdelemelerin Zakkum gibi suçlamaların Çürüttüğü birbirimizde Bu denli sırıtmadı İki kilit bir anahtar Oysa ki Nasılda zordu soluksuz kalmak Ve nasıl yamandı  Kanata kanata yüreğimi susturmak Hatta bekledikçe içime batan Elimi kolumu bağlayan Çaresizlik dikenlerini ayıklamak Toplandığım yerden dağıldıkça Hiç kolay değildi  Canımı çıkara çıkara dayanmak Allah'ın bildiğini Sen ister bil ister bilme Bu yüzden Eceli aratmadı İki kilit bir anahtar HÜZÜN ŞAİRİ: N Y