Anlayamıyorum ki,
sen beni seviyor musun,
sevmiyor musun?
Daha kötüsü
acaba artık benden hoşlanmıyor musun?
Kalbim Karıştı
Bir Gece Vakti!
Minik Serçe, bir şarkısında
“dengemi bozmayınız” der.
Sen de benim dengemi bozmasan,
nerede durduğumu anlayabilsem,
daha rahat olurdum.
Geçen günlere, gecelere bakıyorum.
Ne vakit arasam, en centilmen,
en sıcak halinle konuşuyorsun.
Ancak şu detayı atlamıyorum;
sen hiç aramıyorsun.
Sohbetinin sebebi, kibarlığın mı,
hasretin mi, çözemedim!
Yalan değil,
seni çok özlüyorum.
Hele bazı geceler, yağmur cama vurarak şarkı söylediğinde,
içimi hüzün kaplıyor.
Ayıp mıdır bir sevdanın ardından yokluğuna sarılmak?
Ayrılığının lezzetini
kana kana içmek, yasak mıdır?
Bazen bir şarkı çıkıyor radyoda,
aklıma düşüyorsun.
Gözlerini hatırlıyorum en çok
ve inan kahverengi başka
hiçbir yerde bu kadar güzel durmuyor.
Kaç sevda geçtim saymadım bugüne kadar.
Hangisinde izim kalmıştır,
dönüp sormadım ama bilirim.
Kimseyi isteyerek incitmedim ancak mutlaka birileri de
benim yüzümden gözyaşı dökmüştür.
Cahilliğimden,
gençliğimden kaynaklanan hatalarım olmuştur elbette!
Muhtemelen onların bedelini seninle ödüyorum.
Bir kalbe bu kadar bağlanmalı mı insan?
Zamanın, efkarın, renklerin ortasında oturup ağlamalı mı?
Yaradan gözyaşını bilerek mi vermiştir bize?
Mutlaka birilerinin üzeceği garanti midir bu hayatta?
Aşk, içinde acı olmadan yaşanamaz mı?
Acısız olunca adı aşk olmaz mı?
Kalp kesiği, kağıt kesiğinden bile fazla sızlıyorsa,
bünyeye bu yürek çok gelmez mi?
Yine aklıma üşüştü sorular.
Ne zaman sana vardığımı sansam, dengem bozuluyor.
Bir kaçak gibi, sürekli kendime yakalanmadan dolaşırken,
seninle çarpışmak daha kötü oluyor.
Sevdanın yolu uzun,
uzun olması dert değil ama biraz da çetin.
Kim ne kadar yürekli olsa,
ulaşması bir ömür sürüyor.
İşin daha kafa yoran tarafı,
acaba vardığımız yer, ulaşmak istediğimiz yer mi?
Bu gece yarılarında aklımın,
ruhumun dengesini bozuyorsun.
Neden aradın ki?
Sesini duyduğumda, bildiklerim bile karışıyor.
Neden aradığını düşünüyorum, hasretten mi?
Yoksa sadece elektrikler mi kesilmişti?
Bu gece ben uyusam, ruhum uyumaz.
En iyisi kalkıp okkalı bir kahve içmeli!
Sonra kapatıp falıma da bakarım.
İçinden sen çıkarsın belki, belli mi?
Sussa ''sessizLik''ten kurur...
Konuşsa adı "ayrıLık " oLur.
