VİCDANSIZ....
Gönlümü kaptırdım, kendine güveni olmayıp, giden vicdansız birine,
Ruhumu gönlümü, gecenin karanlığında, bir hırsızı gibi çaldı, beni benden,
Başımdan uçari kara sevda yelleri estirip kasırgalara teslim etti beni
Yıllar geçti boş kalan limanlarımda cevap vermez oldu çağrılarıma
Hayallerime prangalar vurup dertten derde saldı beni bir güzel....
Kırlarda pınarlarımın bayram yaptığı bir baharla giriverdin kaynayan kanıma
Görür görmez tunçtan surlarımı aşıp bağdaş kurup oturdun sarayıma.
Kulun kölen olayım,boş bıraktığın limanlara bağla bensiz gidecek gemilerini
Hasretten hasrete çevirip alev alev yakıp küllere döndürdün harmanlarımı
Hayellerim yıkıp, taş duvarlara çarpıp, beni dertten derde saldı bir güzel
Ne söylesem dilim lal olmuş çıkmaz sesim boğulmuşum göz yaşlarıma
Hiç vicdanın yokmuydu vicdansız yellere terkeyledin yağmurlarla gel bari,
Bülbüllerin ötmediği susuzluktan kuruyan bağlarıma damla damla yağ bari
Göklerde katar katar meçhu diyarlara giden turnaların kanatlarıyla gel bari
Duygularımı kör edip acılara mahküm edip dertten derde saldı bir güzel.
Ahmet şanal.
