Ver Ellerini Ellerime Ümidim
Ben senin hiç umurunda olmadım ki
Gelmeyişindendi belki ama,
Kara, kara duygulara dalmadım,
Hep sevdim Beni sevmeyişlerini
Kulaklarına ulaşamayan seslenişlerimi
Sensizliklerimi sevdim Senin sevmediğin beni sevdim
Bıraktığın günden beri, öksüz olsalar da,
Hala sen kokmakta ellerim,
Ve hala seni aramakta
Senin ellerinle terlemeyi hayal ederek birleşmekteler
Ve hala gözyaşlarım akarken "üzülme gelecek elbet" diye
Teselli etmekteler gözlerimi
Karanlık duygularla arkadaş olmadım hala
Tek dostum iyimserlik Seninle hiç tanıştırmadım,
Ama bir de ÜMİDİM var
Sensizlik zamanlarımdaki DOSTUM
Hep senden bahsederdim,
Ellerimi gösterirdim ona,
"Bu eller onu çok özlüyor ve yüreğim acıyor be ÜMİDİM"
Derdim gülümserdi bana......
"BEN ÜMİDİM"derdi Bir kendini birde beni kaybetme
"Her kaybedişinde biraz daha sıkı sarıl bana"derdi
Dolardı gözlerime be kaybettiğim, dolardı yüreğim..
Dolanırdım bomboş sokakları
Bir küçücük odamı dolduramazdım.
Tutardı ellerimden "Bu eller pamuk saçlarını okşadı
Ellerinin sıcaklığıyla terledi bu eller
Ellerin bir daha ellerini tutmayacak mı zannediyorsun? derdi
ÜMİDİM.... ümidim......
Bir kendimi, birde ümidimi kaybetmeyeceğim
Birde senden sonra bir tek kişi tutacak ellerimden
Ve ben sadece onun ellerini sıkı sıkı tutacağım
Ta ki senin ellerinin sıcaklığını hissettiğim ana dek
HADİ VER ELLERİNİ ELLERİME ÜMİDİM........
Ersin.
