Hz. Nuh, İbrahim, Yusuf ve Musa Kronolojisi
İslam dünyasında Hz. İbrahim’in hangi tarihler arasında yaşamış olduğuna dair ciddi bir çalışma yoktur. İslam âlimleri muharref Tevrat’a göre çıkarılmış kronolojiyi kabul etmiştir. Bu kronolojiye göre Hz. İbrahim M.Ö. 2000 yıllarında yaşamıştır. Tevrat’ta ise İbrahim Peygamberin Hititler ile görüşmeler yaptığı yazmaktadır:
Tevrat Yaradılış 23 :Sonra karısının ölüsünün başından kalkıp Hititler’e, Hititler, “Efendim, bizi dinle” diye yanıtladılar, “Sen aramızda önemli bir beysin. Ölünü mezarlarımızın en iyisine göm. Ölünü gömmen için kimse senden mezarını esirgemez.”
İbrahim, ülke halkı olan Hititler’in önünde eğilerek,
Hititli Efron halkının arasında oturuyordu. Kent kapısında toplanan herkesin duyacağı biçimde, İbrahim Efron’un önerisini kabul etti. Efron’un Hititler’in önünde sözünü ettiği dört yüz şekel gümüşü tüccarların ağırlık ölçülerine göre tarttı. Böylece Efron’un Mamre yakınında Makpela’daki tarlası, çevresindeki bütün ağaçlarla ve içindeki mağarayla birlikte, kent kapısında toplanan Hititler’in huzurunda İbrahim’in mülkü kabul edildi.
Hititler tarlayı içindeki mağarayla birlikte İbrahim’in mezarlık yeri olarak onayladılar.
Oysa Hititlerin tarih meydanına çıkışı M.Ö. 1700’lü yıllardır. Filistin yöresine inmeleri ise M.Ö.1600’lerdir. Hititlerden önce Anadolu’da bulunan Hattiler ise Filistin yöresine hiç gelmemişlerdir. Bu durumda Tevrat’ta Hz. İbrahim ile ilgili anlatılan kıssalar yanlıştır. Aslında Kuran bu bilgiyi düzeltmektedir. Yani Hititlerle ilgili bir diyalog ancak Musa zamanında olmuştur. Bunu Kuran’daki iki ayetten anlıyoruz. Bu ayetler:
Bakara 58:
وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (58)
«Şu şehre girin, orada dilediğiniz gibi, bol bol yiyin, secde ederek kapısından girin, «hıttatün!» deyin, Biz de yanılmalarınızı bağışlarız, iyilere daha da artırırız» demiştik [58].
Araf 161:
وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (161)
Onlara: «Şu şehirde oturun, dilediğiniz gibi yiyip için, «hıttatün!» deyin ve secde ederek kapısından girin; Biz de yanılmalarınızı bağışlarız. İyi davrananlara daha da artıracağız» denmişti [161].
“Hittatün” kelimesi İbranice ve Arapça Hititli demektir. Bunun delillerini M.Ö.1274 yılında yapılan Kadeş Antlaşma metinlerinde bulabilirsiniz (www.reshafim.org.il/ad/egypt/ramses-hattusili-treaty.htm). Ayrıca Thera patlamasının yarattığı mevsim değişikliği Hitit tahıl üretimini azalttığı için Hitit kralı 1. Mürşili M.Ö. 1595 yılında Babil’e saldırmış ve Filistin’e kadar ilerlemiştir (Broad, William J. "It Swallowed a Civilization. " New York Times, D1. 21 October 2003).
Yukarıdaki iki ayette Musa peygamberin İsrailoğullarını Mısır’dan çıkardıktan sonra Filistin yöresine getirmesini Kudüs veya Kadeş şehrine girip Hititlerle özerklik antlaşması yapmasını anlatmaktadır. Fakat İsrailoğulları bun antlaşmaya yanaşmamışlardır. Bu nedenle başlarına toz yağması sağlanmıştır.
Araf 162:
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَظْلِمُونَ (162)
Onların zulmedenleri, kendilerine söylenen sözü başkası ile değiştirdiler. Biz de, o zalimlere, zulümlerinden ötürü gökten toz gönderdik [162].
Bakara 59:
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (59)
Ama zulmedenler, kendilerine söylenmiş olan sözü başka sözle değiştirdiler. Biz de, zalimlere, yoldan çıkmalarından dolayı gökten toz gönderdik [59].
Açıkça da anlaşıldığı gibi Hititler ile görüşme yapıldığı zaman Musa peygamberin zamanıdır. Toz yağması da Thera patlamasınının son dönemlerini (M.Ö. 1645-1600’ler) göstermektedir.
Tarihi bilgiler arasında bulunan ilginç bir bilgi de Vezir İmhotep’tir. Antik Mısır kaynaklarından elde edilen bilgiler ile şunlar elde edilmiştir: İmhotep M.Ö.2700’ler de yaşamış Eski Mısırlı bir vezirdir. İlk basamaklı piramidin mimarıdır. Filozof, din adamı ve hekimdir. Bilinenin aksine Hipokrat’tan binlerce yıl önce, bugünkü anlamda modern tıbbın ilk uygulayıcısıdır. Mısır belgelerine göre rüya tabircisidir. Yedi yıl sürecek kıtlığı önceden bilmiş ve tedbir alarak halkının kıtlıktan zarar görmesini engellemiştir. On bir kardeşi vardır. Yüz on yaşında ölmüştür. Bir rivayete göre ise öldürülmüş ve diri diri mumyalanmıştır.
Bu bilgiler bize Yusuf Peygamberi hatırlatmıştır.
Hz. Yusuf aynı zamanda bir peygamberdir. Hz. İbrahim’in oğlu olan Hz. İshak’ın torunudur. Yani Hz. Yakup (İsrail)’un oğludur. Onbir kardeşi vardır. Mısırlılara satılmış, köle olmuş ve rüyaları doğru yorumlayarak yedi yılık kuraklığı önceden bilmiş ve melikin (Kral) veziri olmuştur. Hz. Yusuf da hekim, astronom ve mimardır. O da 110 yaşında ölmüştür. Fakat muharref Tevrat’ta sanki yatağında ölmüş gibi anlatılır. Oysa Kuranda helak olduğundan bahsedilir. Bu kadar benzerlik olması İmhotep’in Yusuf olduğu kanaatini pekiştirmektedir.
Mümin suresi 34. Ayet meali: «Ant olsun ki, Yusuf da, daha önce, size belgelerle gelmişti. Size getirdiği şeylerden şüphelenip durmuştunuz. Sonunda Yusuf helak olunca, Allah onun ardından hiçbir peygamber göndermeyecek demiştiniz. Allah, aşırı şüpheciyi işte böylece saptırır ».
Bu ayette bu cümleyi söyleyen firavun ailesinden iman eden birisidir. Ve Hz. Musa’yı desteklemektedir.
Bu ayetin bütün meallerinde “helak” kelimesi hep “vefat” şeklinde verilmiştir.
Mümin süresi 34. Ayeti tetkik ettiğimizde Hz. Yusuf’un sadece İsrailoğulları’nın değil aynı zamanda Eski Mısırlılara da gönderilmiş bir peygamber olduğunu anlıyoruz. Ayrıca bu ayetten Hz. Yusuf’un normal olarak ölmediğini anlıyoruz. Hz. Yusuf’un helak olduğunu; yani kaza sonucu öldüğü veya öldürüldüğü anlaşılmaktadır.
Kuran’da Hz. Yusuf dönemindeki devlet başkanına “melik” denmektedir. Melik kral demektir. Antik Mısır'da ise Musa'dan önceki zamanlarda "nesu" yani kral kelimesi kullanılmıştır. Oysa Musa zamanındaki Mısır devlet başkanına firavun denmektedir. Firavun kelimesi bu yani ikinci geçiş döneminden sonra kullanılmaya başlanmıştır.
Firavun kelimesi Arapça “f,r,ayn” kelimelerinden türemiştir. Fra kelimesi, en asil, en yüksek, en tepede olan ağacın dalları, en önce olan, birinci anlamlarına gelmektedir. İbranicede ise forah; dal, süsleme anlamlarına gelmektedir. Sanırım kafaya uygulanan dallar ile yapılan bir süslemedir. Firavun kelimesi ise “iki dallı, iki zirveli, iki öncelikli, iki yönlü asil gibi anlamlara gelmektedir. Daha sonra Arap toplumunda firavun kelimesi kendini çok beğenmiş anlamında kullanılır olmuştur. Mısır dininde yalnızca Yaratıcı Tanrı’nın tepesinde iki adet devekuşu tüyü vardır. Bu tüyler ezel ve ebedi olmayı ifade etmektedir.
Tanrı Atum iki tüylü başlığı ile resmedilmiştir.
Musa peygamberin döneminde Kral Sekhemre Seusertawy Sobekhotep VIII kendini Yaratıcı Tanrı ile eşit görmüş ve Firavun ismini kullanmıştır. Daha sonraki krallar Sobekhotep Sekizin akıbetini bildiklerinden bu ismi Tanrı’nın yeryüzündeki oğlu olarak tevil edip anlamlandırmışlardır.
Firavun kelimesinin antik Mısırdaki karşılığı P(f)RAA sesleri ile ifade edilmektedir. Anlamının ise “Büyük Saray, Yer, Zemin ve Kolon” anlamında olduğun ileri sürülmektedir. Bu kelimenin Akadça “parşu” kelimesi ile aynı anlamda olduğunu düşünüyorum. Çünkü Akatça “parşu” kolon ve parsau kozmos, kozmik yönetici anlamlarına gelmektedir.
Kısacası Sobekhotep Sekiz kendini kozmosun yaratıcısı ve yöneticisi olan Yaratıcı Tanrı Amun ile bir tutmuş fakat gazaba uğramış, Mısır mitolojisinde olduğu gibi sudan çıktığını iddia ettiği için suda boğularak can vermiştir. Bu firavundan sonraki firavunlar bu olayı ibret alarak kendilerini Yaratıcı tanrı değil onun manevi oğlu gibi olduklarını ifade etmişlerdir.
Eğer İmhotep Yusuf ise Hz. İbrahim onun dedesinin babası olduğuna göre ve İmhotep M.Ö.2700’ lü yıllarda yaşamış ise Hz. İbrahim’de aşağı yukarı M.Ö. 2900-3000’lerde yaşamış olmalıdır.
Hz. İbrahim bir Mezopotamyalıdır. Arabistan’daki Mekke şehrini kurmadan önce Sümer ve Akad ülkesi olan Dicle ve Fırat arasındaki Basra körfezi bölgesinde yaşamıştır. Kuran ayetleri ve bilimsel veriler bir araya getirilince bazı olaylar ve tarihleri saptamak daha kolay olmaktadır. Mesela İbrahim peygamber ile ilgili iki ayette ilginç bilgiler verilmektedir. Bunlar
Enbiya 70:
وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ (70)
Ona tuzak kurmak istediler, fakat biz onları en çok hasara uğrayanlar kıldık [70].
Saffat 98:
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)
Ona tuzak kurmak istediler, ama biz onları en sefillere çevirdik [98].
Kuran’da İbrahim peygambere haksızlık yapan bu kavim için bundan başka dünyevi bir ceza verildiği yazmaz. Peki, verilen bu ceza nedir? İbrahim’in yaşadığı dönem olarak hesapladığımız M.Ö. 2900 yılında Mezopotamya’da toplumu etkileyecek bir felaket kaydı var mıdır?
Evet!
M.Ö. 3200 ve 2900 yılları arasında Mezopotamya’da Piora Oscillation denen ani soğuk hava ve yağışlı dönem oluşmuştur. M.Ö. 2900 yılında ise büyük bir sel baskını oluşmuş, şehirler büyük zarara uğramıştır. Bu baskının bulguları Shuruppak (Tell Fara) şehrinde saptanmıştır. Bazıları bunun Nuh Tufanı olduğunu iddia etmişlerdir. Oysa Sümer krallar listesinde Nuh Tufanının yaşandığı yıllarda Ubar-Tutu’nun 18600 yıl hüküm sürdüğü yazmaktadır. Gılgamış Destanında ise Utnapiştim (Nuh) Ubar-Tutu’nun oğludur ve Ubar-Tutu, Shuruppak kralı değildir. Yani Tevrat’ta olduğu gibi zamanlarda bir karıştırma söz konusudur.
Sümer krallar listesinde sadece Ubar-Tutu’nun 18600 yıl hüküm sürdüğü yazması olayın efsane olduğunun anlaşılmasını sağlar. Ubar-Tutu’dan kral Enmebaragesi ye kadar toplam 14165 yıl gibi bir süre olduğu saptanmaktadır. Oysa gösterilen kronolojide Ubar- Tutu ile Enmebaragesi arasında 400 yıl görünmektedir. Hükümranlık yılları temel alınırsa, Enmebaragesi M.Ö. 2500’lerde yaşamış olduğuna göre Nuh tufanı 2500 + 14165 = M.Ö. 16665 yılında olmalıdır. Yani Sümerler de M.Ö. 2900 deki sel baskını ile çok daha eski olan Nuh tufanını karıştırmışlardır. Kuran’da Nuh’un 1000 yıl yaşadığı ve kendinden sonra halifeler bıraktığı düşünüldüğünde Sümer Kish hanedanlığının tarih bildirimleri doğrudur denebilir. Yalnızca M.Ö. 16665 yılında olan Tufan M.Ö. 2900 de olan sel baskını ile karıştırılmış ve yanlış yazılmıştır. Fakat tufandan sonraki halifelerin Nuh gibi bin yıl gibi yaşamış olması muhtemeldir. Çünkü buzul çağı döneminde parsiyel oksijen basıncı bugünkü gibi %21 değildir. Çok daha düşüktür.
Zaten Kuran’da Nuh suresi 11. Ayet: “Üzerinize semayı bol yağmurlar ile göndersin”, denmektedir. Bu ifadede Nuh tufanından önce kuraklık vardı demektir. Oysa M.Ö. 2900 yılındaki selden önce 300 yıl süren yağışlı ve soğuk dönem mevcuttur. Nuh dönemi kuraklığın hüküm sürdüğü son buzul çağının sonları olmalıdır (M.Ö 26000-14000). Ayrıca Nuh döneminde bahsedilen Vedd, Süva, Yağüs, Yauk ve Nesr isimli putlar Sümer şehirlerinde yoktur. Fakat Ay’a Güneş’e ve Yıldızlara tapmak ise Sümer inancında yaygındır. Bu bulguda bize M.Ö. 2900 de olan ve Sümer şehirlerini büyük zarara uğratan sel baskını İbrahim’den hemen sonra meydana gelmiş olduğu göstermektedir.
Enbiya 71. Ayette :
وَنَجَّيْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ (71)
Onu da, Lut’u da, âlemler için potansiyel kıldığımız yere ayırarak kurtardık [71].
Burada “ayırarak kurtardık” denmektedir. Yani bu sel baskını ve sonraki sefillikten orayı terk ederek kurtulmuşlardır.
Sonuç olarak Hz. İbrahim Sümer uygarlığının Jemdet Nasr Periodu döneminde yani M.Ö. 3000 yılında yaşamıştır.
Doğrusunu Allah bilir.
