KUTSAL KİTAP YEŞU
ONALTINCI BÖLÜM
Yahudaoğulları'na Verilen Topraklar
15
Boy sayısına göre Yahuda oymağına verilen bölge, güneyde Edom sınırına, en güneyde de Zin Çölü'ne kadar uzanıyordu.
2 Güney sınırları, Lut Gölü'nün güney ucundaki körfezden başlayıp
3 Akrep Geçidi'nin güneyine, oradan da Zin Çölü'ne geçiyor, Kadeş-Barnea'nın güneyinden Hesron'a ve Addar'a çıkıyor, oradan da Karka'ya kıvrılıyor,
4 Asmon'u aşıp Mısır Vadisi'ne uzanıyor ve Akdeniz'de son buluyordu. Güney sınırları buydu.
5 Doğu sınırı, Lut Gölü kıyısı boyunca Şeria Irmağı'nın ağzına kadar uzanıyordu. Kuzey sınırı, Şeria Irmağı'nın göl ağzındaki körfezden başlıyor,
6 Beyt-Hogla'ya ulaşıp Beyt-Arava'nın kuzeyinden geçiyor, Ruben oğlu Bohan'ın taşına varıyordu.
7 Sınır, Akor Vadisi'nden Devir'e çıkıyor, vadinin güneyinde Adummim Yokuşu karşısındaki Gilgal'a doğru kuzeye yöneliyor, buradan Eyn-Şemeş sularına uzanarak Eyn-Rogel'e dayanıyordu.
8 Sonra Ben-Hinnom Vadisi'nden geçerek Yevus Kenti'nin, yani Yeruşalim'in güney sırtlarına çıkıyor, buradan Refaim Vadisi'nin kuzey ucunda bulunan Hinnom Vadisi'nin batısındaki dağın doruğuna yükseliyor,
9 oradan da Neftoah sularının kaynağına kıvrılıyor, Efron Dağı'ndaki kentlere uzanarak Baala'ya, yani Kiryat-Yearim'e dönüyordu.
10 Baala'dan batıya, Seir Dağı'na yönelen sınır, Yearim, yani Kesalon Dağı'nın kuzey sırtları boyunca uzanarak Beyt-Şemeş'e iniyor, Timna'ya varıyordu.
11 Sonra Ekron'un kuzey sırtlarına uzanıyor, Şikeron'a doğru kıvrılarak Baala Dağı'na ulaştıktan sonra Yavneel'e çıkıyor, Akdeniz'de son buluyordu.
12 Batı sınırı Akdeniz'in kıyılarıydı. Yahudaoğulları'ndan gelen boyların çepeçevre sınırları buydu.
13 Yeşu, RAB'den aldığı buyruk uyarınca, Yahuda bölgesindeki Kiryat-Arba'yı, yani Hevron'u Yefunne oğlu Kalev'e miras olarak verdi. Arba, Anaklılar'ın atasıydı.
14 Kalev, Anak'ın üç torununu, onun soyundan gelen Şeşay, Ahiman ve Talmay'ı oradan sürdü.
15 Oradan eski adı Kiryat-Sefer olan Devir Kenti halkının üzerine yürüdü.
16 Kalev, "Kiryat-Sefer halkını yenip orayı ele geçirene kızım Aksa'yı eş olarak vereceğim" dedi.
17 Kenti Kalev'in kardeşi Kenaz'ın oğlu Otniel ele geçirdi. Bunun üzerine Kalev kızı Aksa'yı ona eş olarak verdi.
18 Kız Otniel'in yanına varınca, onu babasından bir tarla istemeye zorladı. Kalev, eşeğinden inen kızına, "Bir isteğin mi var?" diye sordu.
19 Kız, "Bana bir armağan ver" dedi, "Madem Negev'deki toprakları bana verdin, su kaynaklarını da ver." Böylece Kalev yukarı ve aşağı su kaynaklarını ona verdi.
20 Boy sayısına göre Yahudaoğulları oymağının mirası buydu.
21 Yahudaoğulları oymağının Edom sınırlarına doğru en güneyde kalan kentleri şunlardı: Kavseel, Eder, Yagur,
22 Kina, Dimona ve Adada
23 Kedeş, Hasor, Yitnan,
24 Zif, Telem, Bealot,
25 Hasor-Hadatta, Keriyot-Hesron, yani Hasor,
26 Amam, Şema, Molada,
27 Hasar-Gadda, Heşmon, Beyt-Pelet,
28 Hasar-Şual, Beer-Şeva, Bizyotya,
29 Baala, İyim, Esem,
30 Eltolat, Kesil, Horma,
31 Ziklag, Madmanna, Sansanna,
32 Levaot, Şilhim, Ayin ve Rimmon; köyleriyle birlikte yirmi dokuz kent.
33 Sefeladakiler, Eştaol, Sora, Aşna,
34 Zanoah, Eyn-Gannim, Tappuah, Enam,
35 Yarmut, Adullam, Soko, Azeka,
36 Şaarayim, Aditayim, Gedera ve Gederotayim; köyleriyle birlikte on dört kent.
37 Senan, Hadaşa, Migdal-Gad,
38 Dilan, Mispe, Yokteel,
39 Lakiş, Boskat, Eglon,
40 Kabbon, Lahmas, Kitliş,
41 Gederot, Beyt-Dagon, Naama ve Makkeda; köyleriyle birlikte on altı kent.
42 Livna, Eter, Aşan,
43 Yiftah, Aşna, Nesiv,
44 Keila, Akziv ve Mareşa; köyleriyle birlikte dokuz kent.
45 Kasaba ve köyleriyle birlikte Ekron;
46 Ekron'un batısı, Aşdot'un çevresindeki bütün köyler;
47 Kasaba ve köyleriyle birlikte Aşdot; Mısır Vadisi'ne ve Akdeniz'in kıyısına kadar kasaba ve köyleriyle birlikte Gazze.
48 Dağlık bölgede Şamir, Yattir ve Soko;
49 Danna, Kiryat-Sanna, yani Devir;
50 Anav, Eştemo ve Anim;
51 Goşen, Holon ve Gilo; köyleriyle birlikte on bir kent.
52 Arav, Duma ve Eşan;
53 Yanum, Beyt-Tappuah ve Afeka;
54 Humta, Kiryat-Arba, yani Hevron ve Sior; köyleriyle birlikte dokuz kent.
55 Maon, Karmel, Zif ve Yutta;
56 Yizreel, Yokdeam ve Zanoah;
57 Kayin, Giva ve Timna; köyleriyle birlikte on kent.
58 Halhul, Beyt-Sur ve Gedor;
59 Maarat, Beyt-Anot ve Eltekon; köyleriyle birlikte altı kent.
60 Kiryat-Baal, yani Kiryat-Yearim ve Rabba; köyleriyle birlikte iki kent.
61 Çölde Beyt-Arava, Middin ve Sekaka;
62 Nivşan, Tuz Kenti ve Eyn-Gedi; köyleriyle birlikte altı kent.
63 Yahudaoğulları Yeruşalim'de yaşayan Yevuslular'ı oradan çıkartamadılar. Yevuslular bugüne dek Yahudaoğulları'yla birlikte Yeruşalim'de yaşayageldiler.
Efrayimoğulları'na Verilen Topraklar
16
Kur'ada Yusufoğulları'na düşen toprakların sınırları, doğuda Eriha sularının doğusundan, Eriha'daki Şeria Irmağı'ndan başlayarak çöle geçiyor, Eriha'dan Beyt-El'in dağlık bölgesine çıkıyor,
2 Beyt-El'den Luz'a geçerek Arklılar'ın sınırına, Atarot'a uzanıyordu.
3 Sınır batıda Yafletliler'in topraklarına, aşağı Beyt-Horon bölgesine, oradan da Gezer'e iniyor ve Akdeniz'de son buluyordu.
4 Böylece Yusuf'un soyundan gelen Manaşşe ve Efrayim miraslarını almış oldular.
5 Boy sayısına göre Efrayimoğulları'na miras olarak verilen toprakların sınırları, doğuda Atrot-Addar'dan yukarı Beyt-Horon'a kadar uzanarak
6 Akdeniz'e varıyordu. Sınır kuzeyde Mikmetat'ta doğuya, Taanat-Şilo'ya dönüyor, kentin doğusundan geçip Yanoah'a uzanıyor,
7 buradan Atarot ve Naara'ya iniyor, Eriha'yı aşarak Şeria Irmağı'na ulaşıyordu.
8 Sınır Tappuah'tan batıya, Kana Vadisi'ne uzanıp Akdeniz'de son buluyordu. Boy sayısına göre Efrayimoğulları oymağının mirası buydu.
9 Ayrıca Manaşşeoğulları'na düşen topraklarda da Efrayimliler'e ayrılan kentler ve bunlara bağlı köyler vardı.
10 Ne var ki, Efrayimoğulları Gezer'de yaşayan Kenanlılar'ı buradan sürmediler. Kenanlılar bugüne kadar Efrayimoğulları arasında yaşayıp onlara ücretsiz hizmet etmek zorunda kaldılar.
Manaşşeoğulları'na Düşen Topraklar
17
Yusuf'un büyük oğlu Manaşşe'nin oymağı için kur'a çekildi. (Gilat ve Başan, Manaşşe'nin ilk oğlu Makir'e verilmişti. Çünkü Gilatlılar'ın atası olan Makir büyük bir savaşçıydı.)
2 Manaşşe soyundan gelen öbürleri - Aviezer, Helek, Asriel, Şekem, Hefer ve Şemidaoğulları - bu kur'anın içindeydi. Bunlar boylarına göre Yusuf oğlu Manaşşe'nin erkek çocuklarıydı.
3 Bunlardan Manaşşe oğlu, Makir oğlu, Gilat oğlu, Hefer oğlu Selofhat'ın erkek çocuğu olmadı; yalnız Mahla, Noa, Hogla, Milka ve Tirsa adında kızları vardı.
4 Bunlar, Kâhin Elazar'a, Nun oğlu Yeşu'ya ve önderlere gidip şöyle dediler: "RAB, Musa'ya erkek akrabalarımızla birlikte bize de topraktan pay verilmesini buyurdu." RAB'bin bu buyruğu üzerine Yeşu, amcalarıyla birlikte onlara da topraktan pay verdi.
5 Böylece Manaşşe oymağına Şeria Irmağı'nın doğusundaki Gilat ve Başan bölgelerinden başka on pay verildi.
6 Çünkü Manaşşe'nin kız torunları da erkek torunların yanısıra topraktan pay almışlardı. Gilat bölgesi ise Manaşşe'nin öbür oğullarına verilmişti.
7 Manaşşe sınırı Aşer sınırından Şekem yakınındaki Mikmetat'a uzanıyor, buradan güneye kıvrılarak Eyn-Tappuah halkının topraklarına varıyordu.
8 Tappuah Kenti'ni çevreleyen topraklar Manaşşe'nindi. Ama Manaşşe sınırındaki Tappuah Kenti Efrayimoğulları'na aitti.
9 Sonra sınır Kana Vadisi'ne iniyordu. Vadinin güneyinde Manaşşe kentleri arasında Efrayim'e ait kentler de vardı. Manaşşe sınırları vadinin kuzeyi boyunca uzanarak Akdeniz'de son buluyordu.
10 Güneydeki topraklar Efrayim'in, kuzeydeki topraklarsa Manaşşe'nindi. Böylece Manaşşe bölgesi Akdeniz'le, kuzeyde Aşer'le ve doğuda İssakar'la sınırlanmıştı.
11 İssakar ve Aşer'e ait topraklardaki Beyt-Şean ve kasabaları, Yivleam'la kasabaları, Dor, yani Dor sırtları halkıyla kasabaları, Eyn-Dor halkıyla kasabaları, Taanak halkıyla kasabaları, Megiddo halkıyla kasabaları Manaşşe'ye aitti.
12 Ne var ki, Manaşşeoğulları bu kentleri tümüyle ele geçiremediler. Çünkü Kenanlılar buralarda yaşamaya kararlıydı.
13 İsrailliler güçlenince, Kenanlılar'ı sürecek yerde, onları ücretsiz çalıştırmaya başladılar.
14 Yusufoğulları, Yeşu'ya gelip, "Miras olarak bize neden tek kur'ayla tek pay verdin?" dediler, "Çok kalabalığız. Çünkü RAB bizi bugüne dek alabildiğine çoğalttı."
15 Yeşu, "O kadar kalabalıksanız ve Efrayim'in dağlık bölgesi size dar geliyorsa, Perizliler'in ve Refalılar'ın topraklarındaki ormanlara çıkıp kendinize yer açın" diye karşılık verdi.
16 Yusufoğulları, "Dağlık bölge bize yetmiyor" dediler, "Ancak hem Beyt-Şean ve kasabalarında, hem de Yizreel Vadisi'nde oturanların, ovada yaşayan bütün Kenanlılar'ın demirden savaş arabaları var."
17 Yeşu Yusufoğulları'na, Efrayim ve Manaşşe oymaklarına şöyle dedi: "Kalabalıksınız ve çok güçlüsünüz. Tek kur'aya kalmayacaksınız.
18 Dağlık bölge de sizin olacak. Orası ormanlıktır ama ağaçları kesip açacağınız bütün topraklar sizin olur. Kenanlılar güçlüdür, demirden savaş arabalarına sahiptirler ama, yine de onları sürersiniz."
Öbür Toprakların Bölüşülmesi
18
Ülkenin denetimini eline geçiren İsrail topluluğu Şilo'da bir araya geldi. Orada Buluşma Çadırı'nı kurdular.
2 Ne var ki, topraktan henüz paylarını almamış yedi İsrail oymağı vardı.
3 Yeşu, İsrailliler'e, "Bu uyuşukluğu üzerinizden ne zaman atacaksınız, atalarınızın Tanrısı RAB'bin size verdiği toprakları ele geçirmek için daha ne kadar bekleyeceksiniz?" dedi.
4 "Her oymaktan üçer adam seçin. Onları, ülkeyi incelemeye göndereceğim. Miras edinecekleri yerlerin sınırlarını belirleyip kayda geçirerek yanıma dönsünler.
5 Bu toprakları yedi bölgeye ayırsınlar. Yahuda güney bölgesinde, Yusufoğulları kuzey bölgesinde kalsın.
6 Yedi bölgeyi belirleyip kayda geçirdikten sonra, sonucu bana getirin. Burada, Tanrımız RAB'bin önünde aranızda kur'a çekeceğim.
7 Levililer'e gelince, onların aranızda payı yoktur; mirasları RAB için kâhinlik yapmaktır. Gad ve Ruben oymaklarıyla Manaşşe oymağının yarısı ise RAB'bin kulu Musa'nın Şeria Irmağı'nın doğusunda kendilerine verdiği mirası almış bulunuyorlar."
8 Yeşu, toprakları kayda geçirmek için yola çıkmak üzere olan adamlara, "Gidip toprakları inceleyin, kayda geçirip yanıma dönün" diye buyurdu, "Sonra burada, Şilo'da, RAB'bin önünde sizin için kur'a çekeceğim."
9 Adamlar yola çıkıp ülkeyi dolaştılar; kent kent, yedi bölge halinde kayda geçirdikten sonra Şilo'da, ordugahta bulunan Yeşu'nun yanına döndüler.
10 Yeşu Şilo'da RAB'bin önünde onlar için kur'a çekti ve toprakları İsrail oymakları arasında bölüştürdü.
Benyaminoğulları'na Verilen Topraklar
11 Boy sayısına göre Benyaminoğulları oymağı için kur'a çekildi. Paylarına düşen bölge Yahudaoğulları'yla Yusufoğulları'nın toprakları arasında kalıyordu.
12 Topraklarının sınırı kuzeyde Şeria Irmağı'ndan başlıyor, Eriha'nın kuzey sırtlarına doğru yükselerek batıda dağlık bölgeye uzanıyor, Beyt-Aven kırlarında son buluyordu.
13 Sınır oradan Luz'a (Beyt-El'e), Luz'un güney sırtlarına geçiyor, aşağı Beyt-Horon'un güneyindeki dağın üzerinde kurulu Atrot-Addar'a iniyor,
14 bölgenin batısında Beyt-Horon'un güneyindeki dağdan güneye dönüyor ve Yahudaoğulları'na ait Kiryat-Baal (Kiryat-Yearim) Kenti'nde son buluyordu. Bu batı tarafıydı.
15 Güney tarafı Kiryat-Yearim'in batı varoşlarından başlıyor,[i] Neftoah sularının kaynağına uzanıyordu.
16 Sınır buradan Refaim Vadisi'nin kuzeyindeki Ben-Hinnom Vadisi'ne bakan dağın yamaçlarına varıyor, Hinnom Vadisi'ni geçip Yevus'un güney sırtlarına, oradan da Eyn-Rogel'e iniyordu.
17 Kuzeye kıvrılan sınır Eyn-Şemeş ve Adummim Yokuşu'nun karşısındaki Gelilot'a çıkıyor, Ruben oğlu Bohan'ın taşına iniyor,
18 sonra Arava Vadisi'nin kuzey sırtlarından geçip Arava'ya sarkıyor,
19 buradan Beyt-Hogla'nın kuzey yamaçlarına geçiyor, Lut Gölü'nün kuzey körfezinde, Şeria Irmağı'nın güney ağzında bitiyordu. Güney sınırı buydu.
20 Şeria Irmağı doğu sınırını oluşturuyordu. Boy sayısına göre Benyaminoğulları'nın payına düşen mirasın sınırları çepeçevre buydu.
21 Boy sayısına göre Benyaminoğulları oymağının payına düşen kentler şunlardı: Eriha, Beyt-Hogla, Emek-Kesis,
22 Beyt-Arava, Semarayim, Beyt-El,
23 Avvim, Para, Ofra,
24 Kefar-Ammoni, Ofni, Geva; köyleriyle birlikte on iki kent.
25 Givon, Rama, Beerot,
26 Mispe, Kefira, Mosa,
27 Rekem, Yirpeel, Tarala,
28 Sela, Haelef, Yevus (Yeruşalim), Givat ve Kiryat; köyleriyle birlikte on dört kent. Boy sayısına göre Benyaminoğulları'nın mirası buydu.
[i] 18:15. "Batı varoşlarından başlıyor": Ya da "varoşlarından başlayıp batıya yöneliyor.
Şimonoğulları'na Verilen Topraklar
19 İkinci kur'a Şimon'a, boy sayısına göre Şimonoğulları oymağına düştü. Onların mirası Yahudaoğulları'na düşen mirasın sınırları içinde kalıyordu.
2 Bu miras Beer-Şeva ya da Şeva, Molada,
3 Hasar-Şual, Bala, Esem,
4 Eltolat, Betul, Horma,
5 Ziklag, Beyt-Markavot, Hasar-Susa,
6 Beyt-Levaot ve Şaruhen'i içeriyordu. Köyleriyle birlikte toplam on üç kent.
7 Ayin, Rimmon, Eter ve Aşan; köyleriyle birlikte dört kent.
8 Baalat-Beer, yani Negev'deki Rama'ya kadar uzanan bu kentlerin çevresindeki bütün köyler de Şimonoğulları'na aitti. Boy sayısına göre Şimonoğulları oymağının mirası buydu.
9 Şimonoğulları'na verilen miras Yahudaoğulları'nın payından alınmıştı. Çünkü Yahudaoğulları'nın payı ihtiyaçlarından fazlaydı. Böylece Şimonoğulları'nın mirası Yahuda oymağının sınırları içinde kalıyordu.
Zevulunoğulları'na Verilen Topraklar
10 Üçüncü kur'a boy sayısına göre Zevulunoğulları'na düştü. Topraklarının sınırı Sarit'e kadar uzanıyordu.
11 Sınır batıda Marala'ya doğru çıkıyor, Dabbeşet'e erişip Yokneam karşısındaki vadiye uzanıyor,
12 Sarit'ten doğuya, gün doğusuna, Kislot-Tavor sınırına dönüyor, oradan Daverat'a dayanıyor ve Yafia'ya çıkıyordu.
13 Buradan yine doğuya, Gat-Hefer ve Et-Kasin'e geçiyor, Rimmon'a uzanıyor, Nea'ya kıvrılıyordu.
14 Kuzey sınırı buradan Hannaton'a dönüyor ve Yiftahel Vadisi'nde son buluyordu.
15 Kattat, Nahalal, Şimron, Yidala ve Beytlehem; köyleriyle birlikte on iki kentti.
16 Boy sayısına göre Zevulunoğulları'nın mirası köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
İssakaroğulları'na Verilen Topraklar
17 Dördüncü kur'a İssakar'a, boy sayısına göre İssakaroğulları'na düştü.
18 Yizreel, Kesullot, Şunem,
19 Hafarayim, Şion, Anaharat,
20 Rabbit, Kişyon, Eves,
21 Remet, Eyn-Gannim, Eyn-Hadda ve Beyt-Passes bu sınırların içinde kalıyordu.
22 Sınır Tavor, Şahasima ve Beyt-Şemeş boyunca uzanarak Şeria Irmağı'nda son buluyordu. Köyleriyle birlikte on altı kentti.
23 Boy sayısına göre İssakaroğulları oymağının mirası köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
Aşeroğulları'na Verilen Topraklar
24 Beşinci kur'a boy sayısına göre Aşeroğulları oymağına düştü.
25 Sınırları içindeki kentler Helkat, Hali, Beten, Akşaf,
26 Allammelek, Amat ve Mişal'dı. Sınır batıda Karmel ve Şihor-Livnat'a erişiyordu.
27 Buradan doğuya, Beyt-Dagon'a dönüyor, Zevulun sınırı ve Yiftahel Vadisi boyunca uzanarak kuzeyde Beyt-Emek ve Neiel'e ulaşıyordu. Kavul'un kuzeyinden,
28 Evron, Rehov, Hammon ve Kana'ya geçerek Büyük Sayda'ya kadar çıkıyordu.
29 Buradan Rama'ya dönüyor, sonra surlarla çevrili Sur Kenti'ne uzanıyor, Hosa'ya dönerek Akziv yöresinde, Akdeniz'de son buluyordu.
30 Umma, Afek ve Rehov; köyleriyle birlikte yirmi iki kent,
31 boy sayısına göre Aşeroğulları oymağına verilen mirasın içinde kalıyordu.
Naftalioğulları'na Verilen Topraklar
32 Altıncı kur'a Naftali'ye, boy sayısına göre Naftalioğulları'na düştü.
33 Sınırları Helef ve Saanannim'deki büyük meşe ağacından başlayarak Adami-Nekev ve Yavneel üzerinden Lakkum'a uzanıyor, Şeria Irmağı'nda son buluyordu.
34 Sınır buradan batıya yöneliyor, Aznot-Tavor'dan geçerek Hukok'a erişiyordu. Güneyde Zevulun toprakları, batıda Aşer toprakları, doğuda ise Şeria Irmağı[i] vardı.
35 Surlu kentler şunlardı: Siddim, Ser, Hammat, Rakkat, Kinneret,
36 Adama, Rama, Hasor,
37 Kedeş, Edrei, Eyn-Hasor,
38 Yiron, Migdal-El, Horem, Beyt-Anat, Beyt-Şemeş; köyleriyle birlikte toplam on dokuz kent.
39 Boy sayısına göre Naftalioğulları oymağının mirası köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
Danoğulları'na Verilen Topraklar
40 Yedinci kur'a boy sayısına göre Danoğulları oymağına düştü.
41 Miraslarının sınırı içinde kalan kentler şunlardı: Sora, Eştaol, İr-Şemeş,
42 Şaalabbin, Ayalon, Yitla,
43 Elon, Timna, Ekron,
44 Elteke, Gibbeton, Baalat,
45 Yehut, Bene-Berak, Gat-Rimmon,
46 Me-Yarkon ve Yafa'nın karşısındaki topraklarla birlikte Rakkon.
47 Topraklarını yitiren Danoğulları gidip Leşem'e saldırdılar. Kenti alıp halkını kılıçtan geçirdikten sonra tümüyle işgal ederek oraya yerleştiler. Ataları Dan'ın anısına buraya Dan adını verdiler.
48 Boy sayısına göre Danoğulları oymağının mirası köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
Yeşu'nun Payı
49 İsrailliler bölgelere göre toprakları bölüştürme işini bitirdikten sonra, kendi topraklarından Nun oğlu Yeşu'ya pay verdiler.
50 RAB'bin buyruğu uyarınca, ona istediği kenti, Efrayim'in dağlık bölgesindeki Timnat-Serah'ı verdiler. Yeşu kenti onarıp oraya yerleşti.
51 Kâhin Elazar, Nun oğlu Yeşu ve İsrail oymaklarının boy başları tarafından Şilo'da RAB'bin önünde, Buluşma Çadırı'nın kapısında kur'a ile miras olarak bölüştürülen topraklar bunlardı. Böylece ülkeyi bölüştürme işini tamamladılar.
[i] 19:34. "Doğuda ise Şeria Irmağı": Ya da "Doğuda ise Yahuda'nın Şeria Irmağı kıyıları"
Sığınak Kentler
20
Bundan sonra RAB, Yeşu'ya, "Musa aracılığıyla size buyurduğum gibi, İsrailliler'e kendileri için sığınak olacak kentler seçmelerini söyle" dedi.
3 "Öyle ki, istemeyerek, kazayla birini öldüren oraya kaçsın. Sizin de öç alacak kişiden kaçıp sığınacak bir yeriniz olsun.
4 "Bu kentlerden birine kaçan kişi, kentin kapısına gidip durumunu kent ileri gelenlerine anlatsın. Onlar da onu kente, yanlarına kabul edip kendileriyle birlikte oturacağı bir yer versinler.
5 Öç almak isteyen kişi adam öldürenin peşine düşerse, kent ileri gelenleri onu teslim etmesinler. Çünkü adam öldüren öldürdüğü kişiye önceden kin beslemiyordu, onu istemeyerek öldürdü.
6 Bu kişi topluluğun önüne çıkıp yargılanıncaya ve o dönemde görevli başkâhin ölünceye dek o kentte kalmalı. Ondan sonra kaçıp geldiği kente, kendi evine dönebilir."
7 Böylece Naftali'nin dağlık bölgesinde bulunan Celile'deki Kedeş'i, Efrayim'in dağlık bölgesindeki Şekem'i ve Yahuda'nın dağlık bölgesindeki Kiryat-Arba'yı, yani Hevron'u seçtiler.
8 Ayrıca Şeria Irmağı'nın kıyısındaki Eriha'nın doğusunda, Ruben oymağının sınırları içindeki kırsal bölgede bulunan Beser Kenti'ni; Gad oymağının sınırları içinde Gilat'taki Ramot'u; Manaşşe oymağı sınırları içinde de Başan'daki Golan'ı belirlediler.
9 Birini kazayla öldürüp kaçan bir İsrailli'nin ya da İsrailliler arasında yaşayan bir yabancının, topluluğun önünde yargılanmadan öç almak isteyenlerce öldürülmesini önlemek için belirlenen kentler bunlardı.
Levililer'e Ayrılan Kentler
21
Levili boy başları, Kenan topraklarında, Şilo'da, Kâhin Elazar, Nun oğlu Yeşu ve İsrail oymaklarının boy başlarına giderek, "RAB, Musa aracılığıyla bize oturmak için kentler, hayvanlarımız için de otlaklar verilmesini buyurmuştu" dediler.
3 Bunun üzerine İsrailliler RAB'bin buyruğu uyarınca kendi miraslarından Levililer'e şu kentleri ve otlaklarını verdiler:
4 İlk kur'a Kehat boylarına düştü. Levililer'den olan Kâhin Harun'un oğullarına kur'ayla Yahuda, Şimon ve Benyamin oymaklarından on üç kent verildi.
5 Geri kalan Kehatoğulları'na Efrayim, Dan ve Manaşşe oymağının yarısına ait boylardan alınan on kent kur'ayla verildi.
6 Gerşonoğulları'na kur'ayla İssakar, Aşer, Naftali oymaklarına ait boylardan ve Başan'da Manaşşe oymağının yarısından alınan on üç kent verildi.
7 Merarioğulları'na boy sayılarına göre Ruben, Gad ve Zevulun oymaklarından alınan on iki kent verildi.
8 Böylece RAB'bin Musa aracılığıyla buyurduğu gibi, İsrailliler otlaklarıyla birlikte bu kentleri kur'ayla Levililer'e verdiler.
9 Yahuda, Şimon oymaklarından alınan ve aşağıda adları verilen kentler,
10 ilk kur'ayı çeken Levili Kehat boylarından Harunoğulları'na ayrıldı.
11 Yahuda'nın dağlık bölgesinde, Anaklılar'ın atası Arba'nın adıyla anılan Kiryat-Arba, yani Hevron'la çevresindeki otlaklar onlara verildi.
12 Kentin tarlalarıyla köyleri ise Yefunne oğlu Kalev'e mülk olarak verilmişti.
13 Kâhin Harun'un oğullarına kazayla adam öldürenler için sığınak kent seçilen Hevron, Livna,
14 Yattir, Eştemoa,
15 Holon, Devir,
16 Ayin, Yutta ve Beyt-Şemeş kentleriyle bunların otlakları - iki oymaktan toplam dokuz kent- verildi.
17 Benyamin oymağından da Givon, Geva,
18 Anatot, Almon ve bunların otlakları, toplam dört kent verildi.
19 Böylece Harun'un soyundan gelen kâhinlere otlaklarıyla birlikte verilen kentlerin toplam sayısı on üçü buldu.
20 Kehatoğulları'ndan geri kalan Levili ailelere gelince, kur'ada onlara düşen kentler Efrayim oymağından alınmıştı.
21 Bunlar, Efrayim dağlık bölgesinde bulunan ve kazayla adam öldürenler için sığınak kent seçilen Şekem, Gezer,
22 Kivsayim ve Beyt-Horon olmak üzere otlaklarıyla birlikte dört kentti.
23-24 Dan oymağından Elteke, Gibbeton, Ayalon ve Gat-Rimmon olmak üzere otlaklarıyla birlikte dört kent;
25 Manaşşe oymağının yarısından da Taanak, Gat-Rimmon ve otlakları olmak üzere iki kent alındı.
26 Böylece Kehatoğulları'ndan geri kalan boylara otlaklarıyla birlikte verilen kentlerin toplam sayısı onu buldu.
27 Levili boylardan Gerşonoğulları'na, Manaşşe oymağının yarısına ait Başan'da kazayla adam öldürenler için sığınak kent seçilen Golan ve Beeştera, otlaklarıyla birlikte iki kent;
28-29 İssakar oymağından alınan Kişyon, Daverat, Yarmut ve Eyn-Gannim olmak üzere otlaklarıyla birlikte dört kent;
30-31 Aşer oymağından alınan Mişal, Avdon, Helkat ve Rehov olmak üzere otlaklarıyla birlikte dört kent;
32 Naftali oymağından alınan ve kazayla adam öldürenler için sığınak kent seçilen Celile'deki Kedeş, Hammot-Dor, Kartan ve otlakları olmak üzere toplam üç kent.
33 Boy sayısına göre Gerşonlular'a otlaklarıyla birlikte verilen kentlerin toplam sayısı on üçü buldu.
34 Merarioğulları boylarına, geri kalan Levililer'e, Zevulun oymağından alınan Yokneam, Karta,
35 Dimna ve Nahalal olmak üzere otlaklarıyla birlikte toplam dört kent;
36-37 Ruben oymağından alınan Beser, Yahsa, Kedemot ve Mefaat olmak üzere otlaklarıyla birlikte dört kent[i];
38-39 Gad oymağından alınan ve kazayla adam öldürenler için sığınak kent seçilen Gilat'taki Ramot, Mahanayim, Heşbon ve Yazer olmak üzere otlaklarıyla birlikte toplam dört kent verildi.
40 Boy sayısına göre Merarioğulları'na, yani Levili boyların geri kalanlarına kur'ayla verilen kentlerin sayısı on ikiydi.
41 İsrailliler'in toprakları içinde olup otlaklarıyla birlikte Levililer'e verilen kentlerin toplamı kırk sekizi buluyordu.
42 Bu kentlerin hepsinin çevresinde otlakları vardı. Otlaksız kent yoktu.
43 Böylece RAB atalarına vermeye ant içtiği bütün ülkeyi İsrailliler'e vermiş oldu. İsrailliler de ülkeyi mülk edinip buraya yerleştiler.
44 RAB atalarına ant içtiği gibi, onları her yönden rahata erdirdi. Düşmanlarından hiçbiri onların önünde tutunamadı. RAB hepsini onların eline teslim etti.
45 RAB'bin İsrail halkına verdiği sözlerden hiçbiri boş çıkmadı; hepsi yerine geldi.
[i] 21:36-37. Bu ayetler bazı İbranice metinlerde geçmemektedir
Doğulu Oymakların Dönüşü
22
Bundan sonra Yeşu, Ruben ve Gad oymaklarıyla Manaşşe oymağının yarısını topladı.
2 Onlara, "RAB'bin kulu Musa'nın size buyurduğu her şeyi yaptınız" dedi. "Benim bütün buyruklarımı da yerine getirdiniz.
3 Bugüne dek, bunca zaman kardeşlerinizi yalnız bırakmadınız; Tanrınız RAB'bin sizi yükümlü saydığı buyruğu yerine getirdiniz.
4 Görüyorsunuz, Tanrınız RAB, kardeşlerinize söylediği gibi, onları rahata kavuşturdu. Şimdi kalkın, RAB'bin kulu Musa'nın, Şeria Irmağı'nın ötesinde size mülk olarak verdiği topraklardaki evlerinize dönün.
5 RAB'bin kulu Musa'nın size verdiği buyrukları ve Kutsal Yasa'yı yerine getirmeye çok dikkat edin. Tanrınız RAB'bi sevin, tümüyle gösterdiği yolda yürüyün, buyruklarını yerine getirin, O'na bağlı kalın, O'na candan ve yürekten hizmet edin."
6 Sonra onları kutsayıp yolcu etti. Onlar da evlerine döndüler.
7 Musa Manaşşe oymağının yarısına Başan'da toprak vermişti. Yeşu da oymağın öbür yarısına Şeria Irmağı'nın batısında, öbür kardeşleri arasında toprak vermişti. Bu oymaklar kutsayıp evlerine gönderirken,
8 "Evlerinize büyük servetle, çok sayıda hayvanla, altın, gümüş, tunç, demir ve çok miktarda giysiyle dönün" dedi, "Düşmanlarınızdan elde ettiğiniz ganimeti kardeşlerinizle paylaşın."
9 Böylece Ruben ve Gadoğulları'yla Manaşşe oymağının yarısı, Kenan topraklarındaki Şilo'dan, İsrailliler'in yanından ayrıldılar; RAB'bin buyruğu uyarınca, Musa aracılığıyla yurt edindikleri Gilat topraklarına - kendi mülkleri olan topraklara - dönmek üzere yola çıktılar.
10 Ruben ve Gadoğulları'yla Manaşşe oymağının yarısı, Şeria Irmağı'nın Kenan topraklarında kalan kesimine varınca, ırmak kıyısında büyük ve gösterişli bir sunak yaptılar.
11 Ruben ve Gadoğulları'yla Manaşşe oymağının yarısının Kenan sınırında, Şeria Irmağı kıyısında, İsrailliler'e ait topraklarda bir sunak yaptıklarını
12 duyan İsrail topluluğu, onlara karşı savaşmak üzere Şilo'da toplandı.
13 Ardından İsrailliler Kâhin Elazar'ın oğlu Pinehas'ı Gilat bölgesine, Ruben ve Gadoğulları'yla Manaşşe oymağının yarısına gönderdiler.
14 İsrail'in her oymağından birer temsilci olmak üzere on oymak önderini de onunla birlikte gönderdiler. Bunların her biri bir İsrail boyunun başıydı.
15 Gilat topraklarına, Ruben ve Gadoğulları'yla Manaşşe oymağının yarısına gelen temsilciler şunları bildirdiler:
16 "RAB'bin topluluğu, 'Bugün kendinize bir sunak yaparak RAB'be başkaldırdınız, ihanet ettiniz' diyor, 'İsrail'in Tanrısı'na karşı bu hainliği nasıl yaparsınız?
17 Peor'un günahı bize yetmedi mi? RAB'bin topluluğu onun yüzünden felakete uğradı. Bugüne dek kendimizi bu günahtan temizleyebilmiş değiliz.
18 Bugün RAB'bi izlemekten vaz mı geçiyorsunuz? Eğer bugün RAB'be isyan ederseniz, O da yarın bütün İsrail topluluğuna öfkelenir.
19 Eğer size ait olan topraklar murdarsa, RAB'bin Tapınağı'nın bulunduğu RAB'be ait topraklara gelip aramızda mülk edinin. Kendinize, Tanrımız RAB'bin sunağından başka bir sunak yaparak RAB'be ve bize karşı isyan etmeyin.
20 Zerah oğlu Akan RAB'be adanan ganimete ihanet ettiğinde, bütün İsrail topluluğu RAB'bin öfkesine uğramadı mı? Akan'ın günahı yalnız kendisini ölüme götürmekle kalmadı!"
21 Ruben ve Gadoğulları'yla Manaşşe oymağının yarısı, İsrail boy başlarına şöyle karşılık verdiler:
22 "Tanrıların Tanrısı RAB, tanrıların Tanrısı RAB her şeyi biliyor; İsrail de bilecek. Eğer yaptığımızı, RAB'be isyan etmek ya da O'na ihanet etmek için yaptıysak, ya RAB, bugün bizi esirgeme!
23 Eğer sunağı, RAB'bi izlemekten vazgeçip yakmalık ve tahıl sunuları, ya da esenlik sunuları sunmak için yaptıysak, RAB bizden hesap sorsun.
24 Bunu yaparken kaygımız şuydu: oğullarınız ilerde bizim oğullarımıza, 'İsrail'in Tanrısı RAB ile ne ilginiz var?
25 Ey Ruben ve Gadoğulları, RAB, Şeria Irmağı'nı sizinle bizim aramızda sınır yaptı. Sizin RAB'de hiçbir payınız yoktur' diyebilir, oğullarımızı RAB'be tapınmaktan alıkoyabilirler.
26 Bu nedenle, kendimize bir sunak yapalım dedik. Yakmalık sunu ya da kurban sunmak için değil,
27 yalnız sizinle bizim aramızda ve bizden sonra gelecek kuşaklar arasında bir tanık olması için yaptık. Böylece RAB'bin Tapınağı'nda yakmalık sunularla, kurbanlarla ve esenlik sunularıyla RAB'be tapınacağız. Oğullarınız da ilerde bizim oğullarımıza, 'RAB'de hiçbir payınız yok' diyemeyecekler.
28 Şöyle düşündük: İlerde bize ya da gelecek kuşaklarımıza böyle bir şey diyecek olurlarsa, biz de, 'Atalarımızın RAB için yaptığı sunağın örneğine bakın' deriz. 'Yakmalık sunu ya da kurban sunmak için değildir bu. Sizinle bizim aramızdaki birliğin tanığıdır.'
29 RAB'be isyan etmek, bugün RAB'bi izlemekten vazgeçmek, yakmalık ve tahıl sunusu ya da kurban sunmak için Tanrımız RAB'bin Sunağı'ndan, tapınağının önündeki sunaktan başka bir sunak yapmak bizden uzak olsun."
30 Kâhin Pinehas ve onunla birlikte olan topluluk önderleri, yani İsrail'in boy başları, Ruben, Gad ve Manaşşeoğulları'nın söylediklerini duyunca hoşnut kaldılar.
31 Bunun üzerine Kâhin Elazar'ın oğlu Pinehas, Ruben, Gad ve Manaşşeoğulları'na, "Şimdi RAB'bin aramızda olduğunu biliyoruz" dedi "Çünkü O'na ihanet etmediniz. Böylece İsrailliler'i O'nun elinden kurtardınız."
32 Kâhin Elazar'ın oğlu Pinehas ve önderler, Ruben ve Gadoğulları'nın bulunduğu Gilat topraklarından Kenan topraklarına, İsrailliler'in yanına dönüp olan biteni anlattılar.
33 Anlatılanlardan hoşnut kalan İsrailliler Tanrı'ya övgüler sundular. Ruben ve Gadoğulları'nın yaşadıkları toprakların üzerine yürüyüp savaşmaktan ve orayı yakıp yıkmaktan bir daha söz etmediler.
34 Ruben ve Gadoğulları, "Bu sunak RAB'bin Tanrı olduğuna sizinle bizim aramızda tanıktır" diyerek sunağa 'Tanık' adını verdiler.
Yeşu'nun Veda Konuşması
23
RAB İsrail'i çevresindeki bütün düşmanlarından kurtarıp esenliğe kavuşturdu. Aradan uzun zaman geçmişti. Yeşu kocamış, yaşı hayli ilerlemişti.
2 Bu nedenle ileri gelenleri, boy başlarını, hakim ve görevlileri, bütün İsrail halkını topladı. Onlara, "Kocadım, yaşım hayli ilerledi" dedi,
3 "Tanrınız RAB'bin sizin yararınıza bütün bu uluslara neler yaptığını gördünüz. Çünkü sizin için savaşan Tanrınız RAB'di.
4 İşte Şeria Irmağı'ndan gün batısındaki Akdeniz'e dek yok ettiğim bütün bu uluslarla birlikte, geri kalan ulusların topraklarını da kur'ayla oymaklarınıza miras olarak böldüm.
5 Tanrınız RAB bu ulusları önünüzden püskürtüp sürecektir. Tanrınız RAB'bin size söz verdiği gibi, onların topraklarını mülk edineceksiniz.
6 Musa'nın Yasa Kitabı'nda yazılı olan her şeyi korumak ve yerine getirmek için çok güçlü olun. Yazılanlardan sağa sola sapmayın.
7 Aranızda kalan uluslarla hiçbir ilişkiniz olmasın; ilahlarının adını anmayın; kimseye onların adıyla ant içirmeyin; onlara kulluk edip tapmayın.
8 Bugüne dek yaptığınız gibi, Tanrınız RAB'be sımsıkı bağlı kalın.
9 Çünkü RAB büyük ve güçlü ulusları önünüzden sürdü. Bugüne dek hiçbiri önünüzde tutunamadı.
10 Biriniz bin kişiyi kovalayacak. Çünkü Tanrınız RAB, size söylediği gibi, yerinize savaşacak.
11 Bunun için Tanrınız RAB'bi sevmeye çok dikkat edin.
12 Çünkü O'na sırt çevirir, sağ kalıp aranızda yaşayan bu uluslarla birlik olur, onlara kız verip onlardan kız alır, onlarla oturup kalkarsanız,
13 iyi bilin ki, Tanrınız RAB bu ulusları artık önünüzden sürmeyecek. Ve sizler Tanrınız RAB'bin size verdiği bu güzel topraklardan yok oluncaya dek bu uluslar sizin için tuzak, kapan, sırtınızda kırbaç, gözlerinizde diken olacaklar.
14 "İşte her insan gibi ben de bu dünyadan göçüp gitmek üzereyim. Bütün varlığınızla ve yüreğinizle biliyorsunuz ki, Tanrınız RAB'bin size verdiği sözlerden hiçbiri boş çıkmadı; hepsi gerçekleşti, boş çıkan olmadı.
15 Tanrınız RAB'bin size verdiği sözlerin tümü nasıl gerçekleştiyse, Tanrınız RAB verdiği bu güzel topraklardan sizi yok edene dek sözünü ettiği bütün kötülükleri de öylece başınıza getirecektir.
16 Tanrınız RAB'bin size buyurduğu antlaşmayı bozarsanız, gidip başka ilahlara kulluk eder, taparsanız, RAB'bin öfkesi size karşı alevlenecek; RAB'bin size verdiği bu güzel ülkeden çabucak yok olup gideceksiniz."
Şekem'de Yenilenen Antlaşma
24 Yeşu İsrail oymaklarının tümünü Şekem'de topladıktan sonra, İsrail'in ileri gelenlerini, boy başlarını, hakim ve görevlilerini yanına çağırdı. Hepsi gelip Tanrı'nın önünde durdular.
2 Yeşu bütün halka, "İsrail'in Tanrısı RAB şöyle diyor" diye söze başladı, "'İbrahim'in ve Nahor'un babası Terah ve öbür atalarınız eski çağlarda Fırat Irmağı'nın ötesinde yaşar, başka ilahlara kulluk ederlerdi.
3 Ama ben atanız İbrahim'i ırmağın öte yakasından alıp bütün Kenan topraklarında dolaştırdım; soyunu çoğalttım, ona İshak'ı verdim.
4 İshak'a da Yakup ve Esav'ı verdim. Esav'a mülk edinmesi için Seir dağlık bölgesini bağışladım. Yakup'la oğulları ise Mısır'a gittiler.
5 Ardından Musa ile Harun'u Mısır'a gönderdim. Orada yaptıklarımla Mısırlılar'ı felakete uğrattım; sonra sizi Mısır'dan çıkardım.
6 Evet, atalarınızı Mısır'dan çıkardım; gelip denize dayandılar. Mısırlılar savaş arabalarıyla, atlılarıyla atalarınızı Kamış Denizi'ne dek kovaladılar.
7 Atalarınız bana yakarınca, onlarla Mısırlılar'ın arasına karanlık çöktürdüm. Mısırlılar'ı, deniz sularıyla örttüm. Mısır'da yaptıklarımı gözlerinizle gördünüz. "'Uzun zaman çölde yaşadınız.
8 Sonra sizi Şeria Irmağı'nın ötesinde yaşayan Amorlular'ın topraklarına götürdüm. Size karşı savaştıklarında onları elinize teslim ettim. Topraklarını yurt edindiniz. Onları önünüzden yok ettim.
9 Moav Kralı Sippor oğlu Balak, İsrail'e karşı savaşmaya hazırlandığında, haber gönderip Beor oğlu Balam'ı size lanet etmeye çağırdı.
10 Ama ben Balam'ı dinlemeyi reddettim. O da sizi tekrar tekrar kutsadı; böylece sizi onun elinden kurtardım.
11 Sonra Şeria Irmağı'nı geçip Eriha'ya geldiniz. Size karşı savaşan Erihalılar'ı, Amor, Periz, Kenan, Hitit, Girgaş, Hiv ve Yevus halklarını elinize teslim ettim.
12 Önden gönderdiğim eşekarısı iki Amor kralını önünüzden kovdu. Bu işi kılıcınız ya da yayınız yapmadı.
13 Böylece, emek vermediğiniz toprakları, kurmadığınız kentleri size verdim. Buralarda yaşıyor, dikmediğiniz bağlardan, zeytinliklerden yiyorsunuz.'"
14 Yeşu, "Bunun için RAB'den korkun, içtenlik ve bağlılıkla O'na kulluk edin" diye devam etti, "Atalarınızın Fırat Irmağı'nın ötesinde ve Mısır'da kulluk ettikleri ilahları atın, RAB'be kulluk edin.
15 İçinizden RAB'be kulluk etmek gelmiyorsa, atalarınızın Fırat Irmağı'nın ötesinde kulluk ettikleri ilahlara mı, yoksa topraklarında yaşadığınız Amorlular'ın ilahlarına mı kulluk edeceksiniz, bugün karar verin. Ben ve ev halkım RAB'be kulluk edeceğiz."
16 Halk, "RAB'bi bırakıp başka ilahlara kulluk etmek bizden uzak olsun!" diye karşılık verdi,
17 "Çünkü bizi ve atalarımızı Mısır'da kölelikten kurtarıp oradan çıkaran, gözümüzün önünde o büyük mucizeleri yaratan, bütün yolculuğumuz ve uluslar arasından geçişimiz boyunca bizi koruyan Tanrımız RAB'dir.
18 RAB bu ülkede yaşayan bütün ulusları, yani Amorlular'ı önümüzden kovdu. Biz de O'na kulluk edeceğiz. Çünkü Tanrımız O'dur."
19 Yeşu, "Ama sizler RAB'be kulluk edemeyeceksiniz" dedi, "Çünkü O kutsal bir Tanrı'dır, kıskanç bir Tanrı'dır. Günahlarınızı, suçlarınızı bağışlamayacak.
20 RAB'bi bırakıp yabancı ilahlara kulluk ederseniz, RAB daha önce size iyilik etmişken, bu kez size karşı döner, sizi felakete uğratıp yok eder."
21 Halk, "Hayır! RAB'be kulluk edeceğiz" diye karşılık verdi.
22 O zaman Yeşu halka, "Kulluk etmek üzere RAB'bi seçtiğinize siz kendiniz tanıksınız" dedi. "Evet, biz tanığız" dediler.
23 Yeşu, "Öyleyse şimdi aranızda olan yabancı ilahları atın. Yüreğinizi, İsrail'in Tanrısı RAB'be verin" dedi.
24 Halk, "Tanrımız RAB'be kulluk edip O'nun sözünü dinleyeceğiz" diye karşılık verdi.
25 Yeşu o gün Şekem'de halk adına bir antlaşma yaptı. Onlar için kurallar ve ilkeler belirledi.
26 Bunları Tanrı'nın Yasa Kitabı'na da geçirdi. Sonra büyük bir taş alıp oraya, RAB'bin Tapınağı'nın yanındaki sakız ağacının altına dikti.
27 Ardından bütün halka, "İşte taş bize tanık olsun" dedi, "Çünkü RAB'bin bize söylediği bütün sözleri işitti. Tanrınız'ı inkâr ederseniz bu taş size karşı tanıklık edecek."
Yeşu'nun Ölümü
28 Bundan sonra Yeşu halkı miras aldıkları topraklara gönderdi.
29 RAB'bin kulu Nun oğlu Yeşu bir süre sonra yüz on yaşında öldü.
30 Onu Efrayim'in dağlık bölgesindeki Gaaş Dağı'nın kuzeyine, kendi mirasının sınırları içinde kalan Timnat-Serah'a gömdüler.
31 Yeşu yaşadıkça ve Yeşu'dan sonra yaşayan ve RAB'bin İsrail için yaptığı her şeyi bilen ileri gelenler durdukça İsrail halkı RAB'be kulluk etti.
32 İsrailliler Mısır'dan çıkarken Yusuf'un kemiklerini de yanlarında getirmişlerdi. Bunları Yakup'un Şekem'deki tarlasına gömdüler. Yakup bu tarlayı Şekem'in babası Hamor'un torunlarından yüz parça gümüşe[i] satın almıştı. Burası Yusuf soyundan gelenlerin mirası oldu.
33 Harun'un oğlu Elazar ölünce, onu Efrayim'in dağlık bölgesinde oğlu Pinehas'a verilen tepeye gömdüler.
[i] 24:32. "Yüz parça gümüş": İbranice, "Yüz kesita". Kesita ağırlığı ve değeri bilinmeyen bir para birimiydi
