ESKİ TÜRKLER'DE İLİM İKİ
Şimdi daha önceki sayfalarda dile getirdiğimiz anlayışla bu resmi okumaya çalışalım.
Resmin en üstünde bir AT ile bir İT var... Yani bu resim-yazının başlığı bu!
AT ile İT birlikte İSİM İTİCİ GÜCÜ (İMPULSÜ) anlamı verir. Yanyana duruş çizgilerinden giderek AT AS İT (ismin göğe yükseltici gücü) veya AT OS İT (ismin kâinata yöneltici gücü) anlamı çıkar.
AT’ın üzerine bir İNEK resmi çizilmiş olması, AT’ın yeryüzü atı olduğunu gösterir... Çünkü İNEK mânâsına gelen UD aynı zamanda YERYÜZÜ sembolüdür. İNEK resminin hemen yanında AT YAVRUSU vardır ki, bu GÖK ATI demektir... Onun üstünde KÂİNAT’ın üç sembolünün görmekteyiz. Bunu AT ve İT ile birleştirince ON AT İT olur ki, KÂİNATTA MUVAFFAKİYETİN İTİCİ GÜCÜ demektir.
GÖK AT, bir KEÇİ (İK-ÖCE) ile İKİ BOYNUZ’u ile ifade olunan DUALİTE-İKİLİK-ZITLIK sahibidir. Bu sayede KEÇİNİN SAKALI ile ifade olunan BEYLİK, İLETİCİ, YILAN manalarına gelen BU(AN) sahibi olabilmektedir... Resimdeki AV HAYVANI da aynı anlamı verir.
Bu üst komposizyonun altında DİŞİ olan İYİM-ON(Çin felsefesinde YİNG), ve ERKEK olan OY-ONUL (YANG), ve onların temsil ettiği DUALİTE’yi görmekteyiz... Bu iki figür aynı zamanda bütün resmi ikiye bölerek İK-İK, yani AKINIŞ ÖT göstermektedir.
Altta ise GÜNEŞ şeklinde ifade olunan bir OĞ (ENERJİ) resmi var... Bu OĞ’dan güç alan UB, İK’in İS’ini (RUH, NEFES) elinde tutmakta, ve yeryüzüne (İNEK üstüne) basmış olan bir AN-UÇ’a vermektedir... AN-UÇ’un yüzünde YEDİ NOKTA ile ED yazılmış... Böylece hepsi ED AN-UÇ İÇ ES olur. Aynı ifade PRE-MISIR piktogramlarında ED AN-UÇ ESÜ olarak yer alır.
AN-UÇ TAMĞASI’nın üstündeki DÖRT ÇİZGİ bulunması, bunun TÖRT BOLİN (TETRAT) olduğunu gösterir ve ET-AT, AT-İT, UB-ÖK ve BÜ-ÖK’e işaret eder... ALTI YARIK’a göre, UB-ÖK aynı zamanda ÖZİ, BÜ-ÖK de ÖGE mânâsına gelir.
Resmin en altında AKINIŞ-ÖT AKINIŞ görülmektedir... Burada bir İR’in, bir İNEK’le beraber olmasından hareketle YERYÜZÜ’ne hizmet etmekte olduğu, yani İSİG-KÜÇİG BİRTÜKİRÜ tasvir edilmektedir... İR’in üstünde bir ON (koyun) resmi, onun yanında da bir AN harfi (ki ÖC-ONUN demektir), ve onun yanında yarısı ışık şeklinde resmedilmiş bir İT vardır... (KİRMİS YARIK) Bu da 4 maddeli ÖC-ONUN demektir.
Bu resimde üst kısmın ALTI YARIK TİGİN’in OY-ONIL bahsini, orta kısmının İYİM-ON kısmını, alt tarafının da ÖC-ONUN kısmını anlattığını görmekteyiz.
Ayrıca ortadaki UB-ÖK ve BÜ-ÖK varlıklarının ALTI YARIK hükümlerine, KİŞİ-OĞLU’nun da TİGİN hükümlerine göre teşekkül ettiğini anlamaktayız.
Resmin ortaya koyduğu gerçek 1.500 yıl önce bir SİNTAŞ’a nakşedilen ALTI YARIK TİGİN felsefesinin, Türklerde 15.000 yıl öncesinde dahi var olduğu, ve Türklerin ÖGÜL-OKUS olduğudur!
Bu ÖGÜL-OKUSLAR’ın konuştuğu dile, biz PROTO-TÜRKÇE demekteyiz.
Bu dil tarih öncesi çağların biricik medeniyet dili olmuş, uzun asırlar boyu diğer kavimler tarafından kullanılmıştır. Değişik diller aslında zamanımızdan çok kısa bir süre önce ortaya çıkmıştır. (TEVRAT’a göre BABİL devleti sırasında, M.Ö. 1800’lerde)
