UZEYR ALEYHİSSELÂM HAYATI

UZEYR ALEYHİSSELÂM HAYATI

UZEYR ALEYHİSSELÂM   Uzeyr Aleyhisselamın Soyu:   Uzeyr[1] b.Cerve[2] Hârûn Aleyhisselâmın zürriyetindendir.[3]   Uzeyr Aleyhisselâmın Esirliği Ve Peygamberliği:   Buhtunnassar; Beytülmakdis'i yıktığı zaman, İsrail oğullarının Tevrat okuyan­larından ve Bilginlerinden öldürdüğü kırk bin kişi arasında, Uzeyr Aleyhisselâ­mın babasını ve dedesini de, öldürmüş[4]; o sırada, küçük bir çocuk olan Uzeyr Aleyhiselâmı, küçük gördüğü için, öldürmemişti. Kendisinin, Tevrat okuduğunu da, kimse bilmiyordu. [5] İsrail oğullarından alınan esir çocuklarla birlikte, o da, Bâbil toprağına götü­rülmüştü. [6] Buhtunnassar'ın elindeki esirler içinde, Danyal Aleyhisselâm gibi, Uzeyr Aley-hisselâm da, bulunuyordu. [7] Buhtunnassar, öldükten[8] ve Beytülmakdis imâr edildikten sonra, oraya dö­nen İsrail oğulları arasında idi. [9] Uzeyr Aleyhisselâm, kırk yaşına bastığı zaman, Yüce Allah, ona, hikmet verdi. Tevratı, onun kadar ezberleyen ve bilen yoktu. [10] Allah'ın, Salih ve Hakîm bir kulu olduğu, muhakkak[11] ve İsrail oğulları Peygamberlerinden bir Peygamber olduğu meşhurdur. [12] İsrail oğulları, Beytülmakdis'e döndükleri zaman[13], yanlarında Tevrat yoktu. Çünki, Beytülmakdiste bulunan şeyler alınırken, Tevrat ta, ellerinden alınıp ya­kılmış ve yok edilmişti. [14] Yüce Allah, İsrail oğulları için, Tevratı, yenilesin ve bu, kendileri için de, bir Mucize olsun diye, Uzeyr Aleyhisselâmı, gönderdi. O da, onlara, Tevratı okuyup yazdırdı, ve: "Tevrat, işte, budur!" dedi. [15] İsrail oğulları; Tevrattaki helalları, haramları, yeniden öğrenmiş oldular ve Uzeyr Aleyhisselâma da, hiç bir kimseye göstermedikleri sevgiyi gösterdiler. O da, onları, düzeltti. Yüce Allah tarafından ruhu kabz olununcaya kadar, onların arasında oturdu. Ona ve gönderilen bütün peygamberlere selâm olsun! Uzeyr Aleyhisselâm'dan sonra İsrail oğulları arasında bir takım bid'atlar çıktı. [16] Yanlış inançlara saptılar: "Yüce Allah; Tevratı, kalblerimizden silip giderdikten sonra, onu, bizim ara­mızdan, Kendisinin oğlundan başka hiç bir kimsenin kalbine koymaz!" [17] "Uzeyr, Allah'ın oğludur!" diyecek kadar ileri gittiler. [18] Yüce Allah, Yehûdîlerin ve Hıristiyanların bu husustaki dalâletlerini ve kendi­lerine inen Kitapları nasıl değiştirdiklerini, Kur'ân-ı Kerimde şöyle açıklar: "Yahudiler: Uzeyr, Allah'ın oğludur! dedi(ler). Hıristiyanlar da: Mesih (İsâ) Allanın oğludur! dedi(ler). Bu, onların ağızlarıyle (geveledikleri câhilce) sözleridir ki, daha önce küfr eden­lerin sözlerini taklid ediyorlar. Hay Allah kahredesi adamlar! (Hakdan, bâtıla) nasıl da, döndürülüyorlar! Onlar, Allah'ı, bırakıp Bilginlerini, Rahiplerini, Meryemin oğlu Mesih'i tanrılar edindiler. Halbuki, bunlar da, ancak, bir olan Allah'a ibadet etmelerinden başkasıyla em-rolunmamışlardır. O'ndan başka hiç bir İlâh yoktur. O, bunların eş tutageldikleri her şeyden münezzehdir. [19] "Elleriyle Kitabı (yalan yanlış) yazıp ta, sonra, onu, az bir baha ile satabilmek için: Bu, Allah katındandırü diye gelenlerin vay haline! Vay şu kazanmakta oldukları (günah) yüzünden onlara!" [20] "Ehl-i Kitab'dan öyle bir güruh vardır ki: (Bir şey okuyorlarmış gibi) dillerini, Kitaba doğru eğip bükerler, siz, onu, Kitab-dan sanasınız diye. Halbuki, o, Kitabdan değildir. "Bu, Allah katındandır! derler. O ise, Allah katından değildir. Allâha karşı, kendileri bilip dururken yalan söylerler. "[21]   Yüz Yıl Ölü Bırakılıp Diriltilen Zat Uzeyr Aleyhisselâm Mıydı?   Bakara sûresinin 259. âyetinde yüz yıl ölü halde bırakılıp diriltildiği açıklana­nın Zat'ın, Uzeyr Aleyhisselâm olduğu da, ileri sürülmekte[22] ve: "Selef ve Halef Ulemâsının çoğunluğu katında meşhur olan, budur!" denil-mektedir. [23] (Uğranılan harap şehir Beytülmakdis olduğuna göre) Uzeyr Aleyhisselâmın, ora­ya, ancak, Buhtunnassar, öldükten sonra geldiği[24] ve kendisinin, Beytülmakdis imar edildiği zaman[25], İsrail oğullarından, oraya dönen halk arasında bulundu­ğu da[26], unutulmamak, gözönünde tutulmak gerekir.[27]     [1] Sâlebî Arais s.344, Ebülfida Elbidaye vennihaye c.2, s.43. [2] Ebülfida Elbidaye vennihaye c.2, s.43. [3] Sâlebî Arais s.344, Ibn Asâkirden naklen Ebülfida Elbidaye vennihaye c.2, s.43. M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/279. [4] Sâlebî Arais s.344. [5] Sâlebî Arais s.346. [6] Sâlebî Arais s.344. [7] Ibn Kuteybe Maarif s.22-23. [8] Muhyiddin b. Arabi Muhadaratülebrar c.1, s. 136. [9] Taberî Tarih c.2, s.5, Ibn Esir Kâmil c.1, s.280. [10] Ebülfida Elbidaye vennihaye c.2, s.43. [11] Ebülfida Elbidaye vennihaye c.2, s.44. [12] Ebülfida Elbidaye vennihaye c.2, s.46. [13] Sâlebî Arais s.347, Ibn Esîr Kâmil c.1, s.280 [14] İbn esîr Kâmil s.270 [15] Sâlebî Arais s.347 [16] Ibn Esîr Kâmil c.1, s.271 [17] Sâlebî Arais s.347 [18] Sâlebî Arais s.347, Ibn Esîr Kâmil c.1, s.271. [19] Tevbe: 30-31. [20] Bakare: 79. [21] Âli imran: 78. M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/279-281. [22] Sâlebî Arais s.344, ibn Ebîr Kâmil c.1, s.270. [23] Ebülfida Elbidaye vennihaye c.2, s.43. [24] Muhyiddin b. Abart Muhadaratülebrar c.1, s.136. [25] Taberi Tarih c.2, S.5, ibn Esir Kâmil c.1, s. 280. [26] Taberi Tarih c.2, s.5, İbn Esir Kâmil c.1, s.270, 280. [27] M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/281.