EY CAN YOK OLACAK BU ALEME İBRETLE BAK...
Bu fena mülküne ibretle nazar kıl, ey can,
Gafleti eyle heba, hail değildir meydan.
Hani Sultan Süleyman, hani İskender han?
Sat hezar ömrü sürür ile geçir sen bir an.
Ne güle, bülbüle bakî a gözüm bağ-ı cihan,
Kime yâr oldu muradınca felek-i devr-i zaman*
*Ey can! Yok olacak bu âleme ibretle bak.
Gafletten kurtul, meydan boş değildir.
Sultan Süleyman ve İskender Han neredeler?
Yüzbin senelik ömrü neşe içinde geçirsen de, aslında hepsi "bir an"dan ibarettir.
A gözüm! Cihan denen bu bahçe ne güle, ne bülbüle kalacaktır.
Zaten felek, kime isteğine göre yâr olmuştur.
Yürü, ey seyyah-ı avare yürü, durma yürü!
Koymasın rah-ı visalden seni ezyak-ı misal.
Bu bedayi, bu letaij, neme rüya ve hayal,
Yürü, ey zair-i biçare yürü, durma yürü!
Yürü ki, müzhet-i vuslatta teali göresin,
Yürü, aslında fena bul, budur etvar-ı kemal.
Yürü, alâyişi terk et içersin ke's-i visal,
Yürü ki, saha-i hîçîde tecelli göresin.*
*Ey avare yolcu! Yürü! Durma, yürü!
Bu geçici âlemin zevkleri seni Allah'a kavuşmaktan alıkoymasın.
Bu eşsiz manzaraların, bu güzelliklerin hepsi yalnızca bir rüya ve hayaldir.
Ey zavallı ziyaretçi! Yürü! Durma, yürü! Yürü, kendi aslına kavuş.
Kemalin dereceleri bunlardır.
Geçici süs ve gösterişi terk edip, yürü ki Allah'a kavuşma kadehinden içesin.
Yürü ki, yokluk meydanında Allah'ın kudretini ve sırrını göresin.
Buşuun, âlem Bîsebat- u bîkıdem Nerde Havva, Adem?
Varsa aklın ey dedem.Dem bu demdir, dem bu dem!
Dem bu demdir, dem bu dem! Yâd-ı mazi bahşeder
Hayf-ü âlâm-ü keder Olma meşgul-i kader
Kimse kalmaz hep gider.
Dem bu demdir, dem bu dem! Dem bu demdir, dem bu dem!
Sen gibi bir saile Heyf değil mi gaile?
Olma meşgul hâl ile Derd-i istikbal ile.
Dem bu demdir, dem bu dem! Dem bu demdir, dem bu dem!
Bu hayatta yok vefa Her günü derd-ü cefa
Sen, ey müştak-ı sefa Ömrünü etme heba.
Dem bu demdir, dem bu dem! Dem bu demdir, dem bu dem!
Kim bilir Ethem imiş Bilmeyen sersem imiş
Gayesi bir dem imiş Maadası hem imiş.
Dem bu demdir, dem bu dem! Dem bu demdir, dem bu dem!*
*Bu olaylar ve bu âlem ezelî ve ebedî değildir.
Havva ve Âdem nerede?
Ey dedem! Aklın varsa an bu andır, an bu an.
Geçmişi hatırlamak korku,ıstırap ve keder verir.
Kaderle uğraşma. Çünkü kimse kalıcı değildir, herkes gidicidir.
An bu andır, an bu an.
Senin gibi bir dilencinin dert ve sıkıntı ile uğraşması yazık değil mi?
Şimdinin ve geleceğin derdiyle uğraşma! An bu andır, an bu an.
Bu hayatta vefa yoktur, her günü dert ve eziyettir.
Ey huzura can atan! Ömrünü boşa geçirme.
An bu andır, an bu an.
Bilen kimse Ethem imiş, bilmeyen ise sersem imiş.
Ölüm sırasında hayat sadece bir nefesten ibaret olup, geride kalanlar dert ve keder imiş.
An bu andır, an bu an. An bu andır, an bu an.
