İKİ GÖZ BIRAKTIN BİRİ FIRAT BİRİ DİCLE
Ellerim tutmuyor ama; sanmaki gecenin soğugundan.Üşümem sensizliğimden,hiçbir soğuk üşütmedi bedenimi sensizlik kadar,hiçbir ruzgar alıp goturmedi aklımı senin goturduğun kadar uzaklara hiçbir deprem sallamadı, sarsmadı senin sarstığın kadar yuregimi ve hiçbir depremde bu kadar artçı sarsıntı olmadı.Şimdi iki goz bıraktın ardında biri Fırat biri Dicle . Fırat kadar dertli Dicle kadar asi iki göz.Kurak toprakları ıslatıyorum şimdi.Sevdaya susayan, sevdaya aç topraklara sevdanın gözyaşlarını goruruyorum şimdi.Her ağaçı sana duyduğum sevgiyle suluyorum.Senin aşkınla besliyorum.Ve her meyvaya sana olan sevdamın tadını veriyorum.Tum sevdalılar içime akıtıyor sevdalarını.Bu nehir su değil gözyaşı taşıyor.Her damlasında, sensizlik her damlasında hüzün var. Her damlasında bir aşığın gozyaşı akıyor.Bu yuzden ıstırap çekiyorum. Bu yüzden milyonlarca, milyarlarca kol besleniyor sulumu.Tuzlu olduguna bakma! temizdir sularım tertemiz duygular taşırım içimde.Kirli yüreklere ulaşırım hergun tertemiz duygular akıtırım.Bel ki temizlerim, belki içini sızlatırım diye akarım her yüreğe her denize her okyanusa.Boşuna çoşmuyor denizler, boşuna taşmıyor okyanuslar.İçi sızlar onlarında.Acırlar halime.Ve Güneş! Farkettin mi? bilmiyorum ama oda bulutların ardına saklandı uzun zamandır.Gozyaşlarını saklıyor dunyadan, insanlardan.Belkide hiç çıkmayacak bulutların arkasından.Çünkü o benim sana olan duygularımı anlamanı bekliyor.Ne olur anla artık sana olan duygularımı.Ne olur sev artık birazcık beni.Yoksa Guneş hep bulutların ardında kalacak.Ve dunya üşüyecek.Sıcak duygular buz tutacak.Sevemez olacak insanlar birbirini. Bulutlar hep ağlayacak.Gülmeyi unutan ben gibi olacak herşey.Ve ben sığmayacağım hiçbir toprağa.Taşacağım.Gözyaşlarım dunyayı yıkacak.Birçok insan boğulacak sularımda.Sonra sana akacağım son kez.Ve bu kez ben değil sen yok olacaksın gözyaşlarım arasında.
