30 Ekim 2013

YUNUS EMRE HZ. (R.A.) 'NIN ŞİİRLERİ 4


Söylememek Harcısı Söylemegin Hasıdır

Söylememek harcısı söylemegin hasıdır
Söylemegin harcısı gönüllerin pasıdır
Gönüllerin pasını ger sileyim der isen
şol sözü söylegil kim sözün hulâsasıdır
Cümle yaradılmışa bir göz ile bakmayan
Halka müderris ise hakikatte âsidir
şer' ile hakikatin şerhini eydem işit
şeriat bir gemidir hakikat deryasıdır
Ol geminin tahtası her nice muhkem ise
Deniz mevc urucağız onu uşadasıdır
Bundan içeri haber işit eydeyim ey yâr
Hakikatin kâfiri şer'in evliyasıdır
Biz tâlib-i ilmleriz aşk kitabın okuruz
Çalap müderris bize aşk hod medresesidir

Yunus Emre

Ne Söylerler Ne Bir Haber Verirler

Yalancı dünyaya konup göçenler
Ne söylerler ne bir haber verirler
Üzerinde türlü otlar bitenler
Ne söylerler ne bir haber verirler
Kiminin başında biter ağaçlar
Kiminin başında sararır otlar
Kimi masum kimi güzel yiğitler
Ne söylerler ne bir haber verirler
Toprağa gark olmuş nazik tenleri
Söylemeden kalmış tatlı dilleri
Gelin duadan unutman bunları
Ne söylerler ne bir haber verirler
Kimisi dördünde kimi beşinde
Kimisinin tâcı yoktur başında
Kimi altı kimi yedi yaşında
Ne söylerler ne bir haber verirler
Kimisi bezirgân kimisi hoca
Ecel şerbetini içmek de güç a
Kimi ak sakallı kimi pir koca
Ne söylerler ne bir haber verirler
Yunus der ki gör takdirin işleri
Dökülmüşler kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne söylerler ne bir haber verirler

Yunus Emre


Ey dervişler, ey kardaşlar
Ne acep derdim var benim
Mecnun olmuş der görenler
Ne acep derdim var benim
Derviş olan ar eylemez
Aşık olan zar eylemez
Hekimler tımar eylemez
Ne acep derdim var benim
Deryanın mevci çağladı
Hasret yüreğimi dağladı
Halim görenler ağladı
Ne acep derdim var benim
Derdine düştüm Mevla’nın
Avarasiyim sevdanın
Mevci yenilmez deryanın
Ne acep derdim var benim
Aşık Yunus düştün gine
Düştün hemen aşk derdine
Girdin hakikat yurduna
Ne acep derdim var benim
Yunus Emre Gururlanma öleceksin,
Dar kabire gireceksin,
Hakka cevap vereceksin,
Dilin dönmez olur bir gün!
Derviş Yunus der bu işi,
Hak yolun' koyalım başı,
Kunfe yekun dağı taşı,
Birbirine katar bir gün!
Yunus Emre
Biz Kime Aşıksavuz Alemler Ana Aşık

Biz kime âşıksavuz âlemler ana âşık
Kime değül diyelüm bir kapudur bir tarik
Biz neyi seversevüz maşûka anı sever
Dostumuzun dostına yad endişe ne lâyık
Sen gerçek âşıkısan dostun dostına dost ol
Bu halde kalurısan dosta değül yaraşık
Yetmiş iki millete kurban ol âşıkısan
Tâ âşıklar safında tamam olasın sadık
Sen Hakk'a âşıkısan Hak sana kapu açar
Ko seni beğenmeği varlık evini bir yık
Hâs u âm mutî asi dost kulıdur cümlesi
Kime eydibilesin gel evünden taşra çık

Yunus'un bu dânişi genc-i nihan sözidür
Dosta âşık olanlar iki cihandan fârik

Yunus Emre

İşitin ey yarenler aşk bir güneşe benzer
Askı olmayan kişi misali tasa benzer
Taş gönülde ne biter dilinde Ağu tüter
Nice yumsak söylese sözü savaşa benzer
Aşkı var gönlü yanar yumsanir muma döner
Taş gönüller kararmış sarp katı kışa benzer
Ol sultan kapısında hazreti tapisinda
Asıkların yıldızı her dem çavuşa benzer
Geç Yunus endişeden gerekse bu piseden
Ere aşk gerek evvel ondan dervişe benzer
Yunus Emre
Adı Güzel Kendi Güzel Muhammed

Canım feda olsun senin yoluna
Adı güzel kendi güzel Muhammed
Şefaat eyle bu kemter kuluna
Adı güzel kendi güzel Muhammed
Mumin olanları çoktur cefası
Ahirette çıkar zevk-ü safası
Onsekiz bin alemin Mustafa'si
Adı güzel kendi güzel Muhammed
AşıkYunus n'eyler cihanı sensiz
Sen hak peygambersin şüphesiz Şeksiz
Sana uymayanlar gider imansiz
Adı güzel kendi güzel Muhammed (SAV)
Yunus Emre
Eşkere Kıldum Bugün Pinhânumı

Eşkere kıldum bugün pinhânumı
Can virüben buldum ol cânânumı
Can gönül hayran kalupdur mâşuka
Mâşukıla sürerem devranumı
Kânı buldum n'iderem ben ayruğı
Yağmaya virdüm bugün dükkânumı
Yir benümdür gök benümdür arş benüm
Gör nicesi germişem sayvânumı
Yunus oldıysa adum pes ne aceb
Okuyalar defter ü divanumı

Yunus Emre

Niçeler Bu Dünyada Günâhını Yuyamaz

Niçeler bu dünyada günâhını yuyamaz
Ömrü geçer yok yire iy dirîgâ tuyamaz
Bir niçe kişilerün gaflet gözin bağlamış
Hak yolına dirisen bir yufkaya kıyamaz
Bu dünya bir gelindür yeşil kızıl donanmış
Kişi yeni geline bakubanı toyamaz
Var imdi miskin Yunus uryan olup gir yola
Yüz çukallu gelürse yalıncağı soyamaz

Yunus Emre
Mânâ Eri Bu Yolda Melûl Olası Değil

Mânâ eri bu yolda melûl olası değil
Mânâ duyan gönüller hergiz ölesi değil
Ten fânidir can öImez gidenler geri gelmez
Ölur ise ten ölur canlar ölesi değil
Cevher seven gönüller yüz bin yol eder ise
Hak'dan nasib olmasa nasib olası değil
Sakıngıl yârin gönlün sırçadır sımayasın
Sırça sındıktan geri bütün olası değil
Yaratdı Hak dünyayı Muhammed dostluğuna
Dünyaya gelen gider bâki kalası değil
Yunus Emre

Yârab Bu Ne Derddür Derman Bulınmaz

Yârab bu ne derddür derman bulınmaz
Ya bu ne yaradur zahmi belürmez
Benüm garib gönlüm aşkdan usanmaz
Varur aşka düşer hiç bana dönmez
Döner gönlüm bana öğüt virür hoş
Âşık olan gönül aşkdan usanmaz
Âşık ki cana kaldı âşık olmaz
Canın terk itmeyen mâşukı bulmaz
Âşık bir kişidür bu dünya malın
Âhıret korkusın bir pula saymaz
Âşık öldi diyü salâ virürler
Ölen hayvan durur âşıklar ölmez
Bu dünya ol âhıretden içerü
Âşıkun yiri var kimesne bilmez
Erenler meydanı arşdan yücedür
Salarlar çevgânı tup belürmez
Yunus bu tevhide gark oldı gitti
Girü gelmekliğe aklı dirilmez.

Yunus Emre

Aşk İmamdur Bize Gönül Cemaat

Aşk imamdur bize gönül cemaat
Kıblemüz dost yüzi dâimdür salât
Dost yüzni göricek şirk yağmalandı
Anunçün kapuda kaldı şeriat
Gönül secde kılur dost mihrabında
Yüzin yire urup kılur münâcat
Biz kimse dinine hilâf dimezüz
Din tamam olıcak toğar mahabbet
Toğrulık bekleyen dost kapusında
Gümansız ol bulur ilâhı devlet

Yunus Emre
Yâ İlâhî Ger Sual Etsen Bana

Yâ İlâhî ger sual etsen bana
Bu durur anda cevabım uş sana
Ben bana zulm eyledim ettim günah
N'eyledim n'ettim sana ey padişah
Ben mi düzdüm beni sen düzdün beni
Pür ayıp nişe getirdin ey Ganî
Gözüm açıp gördüğüm zindan içi
Nefs ü hevâ pür dolu şeytan içi
Haps içinde ölmeyeyim deyü aç
Mismil ü murdar yedim bir iki kaç
Nesne eksildi mi mülkünden senin
Geçti mi hükmüm ya hükmünden senin
Rızkını yiyip seni aç mı kodum
Ya yiyip öynünü muhtaç mı kodum
Geçmedi mi intikamın öldürüp
Çürütüp gözümü toprak doldurup
Kıl gibi köprü yaparsın geç deyü
Sen seni gel dûzahımdan seç deyü
Kıl gibi köprüden âdem mi geçer
Ya düşer ya dayanır yahud uçar
Kulların köprü yaparlar hayr içün
Hayrı budur kim geçeler seyr içün
Tâ gerek bünyâdı muhkem ola ol
Ol geçenler eydeler uş doğru yol
Terzi kurarsın hevâset dartmağa
Kasd idersin beni oda atmağa
Terezî ana gerek bakkal ola
Yâ bezirgân tâcir ü attar ola
Çün günah murdarlarun murdarıdur
Hazretinden yaramazlar kârıdur
Sen basirsin hod bilürsün hâlimi
Pes ne hâcet dartasın âmâlimi
Değmedi hiç Yunus'dan sana ziyan
Sen bilürsün âşikâre vü nihan
Bir avuç toprağa bunca kıyl ü kal
Neye gerek iy kerim-i zül-celâl

Yunus Emre

Hakikatün Mâ'nîsin Şerhile Bilmediler

Hakikatün mâ'nîsin şerhile bilmediler
Erenler by dirliği riya dirilmediler
Hakikat bir denizdür şeriat anun gemisi
Çoklar gemiden çıkup denize dalmadılar
Bunlar geldi kapuya şeriat tutdı turur
İçerü girübeni ne varın bilmediler
Dört kitabı şerh iden âsidür hakikatde
Zîre tefsir okuyup mâ'nîsin bilmediler

Yunus Emre
Arayı Arayı Bulsam
 
Arayı arayı, bulsam izini
izinin tozuna, sürsem yüzümü
Hak nasip eylese, görsem yüzünü
Ey sevdiğim gönül arzular seni
Yitirdim o dostu, bilmem ne yanda
Sevgisi gönülde, muhabbet canda
Yarin mahşer günü, ulu divanda
Ey sevdiğim gönül arzular seni
Yunus senin methin eder dillerde
Sevilirsin bütün bu gönüllerde
Ağlayı aglayı gurbet ellerde
Ey sevdiğim gönül arzular seni
Yunus Emre

Dünya Umruna Meyleni Verme
 
Dünya umruna meyleni verme
Sen de kurtulmazsın ecel elinden
Ben filanım diye göğsünü germe
Sen de kurtulmazsın ecel elinden
İskender de geldi alemi gezdi
Zaloğlu Rustem'in tahtını bozdu
Yunus balığıyla deryayı yüzdü
O da kurtulmadı ecel elinden
Söyler derviş Yunus serveti saman
Tacı tahtı aldı gitti Süleyman
Lokmanlar derdine olmadı derman
O da kurtulmadı ecel elinden
 
Yunus Emre
Ağla Gözüm Ağla Gayri
 
Ağla gözüm ağla gayri
Gönül dost gider gelmez gayri
Ne gam bunda bana bin kez ölsem
Orda ölüm olmaz ölmezem gayri
Yansın canım yansın akin oduna
Aksin kanlı yasım silmezem gayri
Beni irsad eden murşid-i kamil
Yeter bei el daha almazam gayri
Varlığım yokluğa değişmişim ben
Bu gün cana basa kalmazam gayri
Fenadan bakiye göç eder olduk
Yöneldim sol yola dönmezem gayri
Muhabbet bahrinin gavvasi oldum
Gerekmez ceyhun'a dalmazam gayri
Dilerim fazlından ayrılmıyasın
Tanrı’m senden özge sevmezem gayri
Şöyle aşık dilinden bunu YUNUS
Eğer aşık isem ölmezem gayri
Yunus Emre
Bir Gün Maksadın Bulur Gerçeklik ile Gelen

Ey bana iyi deyen adımı sufi koyan
Acep sufi mi olur hırka ile taç giyen
Başıma taç urundum halka sufi göründüm
Dışıma hırka giydim içim bir kuru kova
Bu dilim zikir söyler gönlüm fesat fikreyler
Git böyle mi zikreyler Hakk'i aşk ile seven
Gözüm yolun gözetmez kulak işidir tutmaz
Dilim yerinde yatmaz da'viler kılar yalan
Yunus gumansız bilir yalancı yolda kalır
Bir gün maksadın bulur gerçeklik ile gelen
Yunus Emre


Sufiyem halk içinde tesbih elimden gitmez
Dilim ma'rifet söyler gönlüm hiç kabul etmez
Hoş dervisem sabrum yok dilumde inkarum Çok
Kulağumdan gireni hergiz özüm işitmez
Görenler elim öper taç u hırkama bakar
Şöyle sanurlar beni zerrece günah etmez

Dışım dervi icum boş tatlu gözüm hoş
İlla ben etduğumi dinen densüren etmez
Yunus eksukluğuni Allah'una arz eyle
Anun keremi çokdur sen etduğun ol etmez
Yunus Emre
Aşkın Odu Ciğerimi Yaka Geldi, Yaka Gider

Aşkın odu ciğerimi yaka geldi, yaka gider
Garip başım bu sevdayı çeke geldi, çeke gider
Kar etti firak canıma, âşık oldum sultanıma
Aşk zincirin dost boynuma taka geldi, taka gider
Sadıklar durur sözüne, gayri görünmez gözüne
Bu gözlerim dost yüzüne baka geldi, baka gider
Bülbül eder âh ü figan, hasret ile yandı bu can
Benim gönülcüğüm, ey can, çıka geldi, çıka gider
Âşık Yunus der sözleri, efgan eder bülbülleri
Dost bağçesinde gülleri, koka geldi, koka gider
Yunus Emre

Bu dünyadan gider olduk
Kalanlara selam olsun
Bizim için hayır dua
Kılanlara, selam olsun
Ecel büke belimizi
Söyletmeye dilimizi
Hasta iken halimizi
Soranlara, selam olsun
Tenim ortaya açıla
Yakasız gömlek biçile
Bizi bir asan vech-ile
Yunanlara, selam olsun
Azrail alır canimizi
Kurur damarda kanımız
Yuyacağın, kefenimiz
Saranlara, selam olsun
Sala verile kasdımıza
Gider olduk dostumuza
Namaz için üstümüze
Duranlara, selam olsun
Dünyaya gelenler gider
Hergiz gelmez yola gider
Bizim halimizden haber
Soranlara, selam olsun
Miskin Yunus söyler sözün
Yas doldurmuş iki gözün
Bizi bilmeyen ne bilsin
Bilenlere, selam olsun
Yunus Emre

Ali almış sancağını eline
Çekilip giderler mahşer yerine
Hasan'ı Hüseyn'i almış yanına
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed
Kıyamet kopıcak canlar uyanır
Kamil derviş mürşidine dayanır
Yüzün yere koymuş Hak'ka yalvarır
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed
Üryan olmuş yatar o zayıf tenler
Sararmış benizler söylemez diller
Mahşer yerine cem olmuş erenler
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed
Yunus eder gelin kadrin bilelim
Fırsat elde iken tevhid edelim
Ruhu için salavat getirelim
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed
 Yunus Emre
Şol Cennetin ırmakları
Akar Allah deyu deyu
Çıkmış İslam bülbülleri
Öter Allah deyu deyu
Salınır Tüba dalları
Kur'an okur hem dilleri
Cennet bağının gülleri
Kokar Allah deyu deyu
Kimi yiyip kimi içer
Hep melekler rahmet saçar
İdris nebi hulle biçer
Diker Allah deyu deyu
Altındandır direkleri
Gümüştendir yaprakları
Uzandıkça budakları
Biter Allah deyu deyu
Aydan arıdır yüzleri
Misk-ü amberdir sözleri
Cennet'te huri kızları
Gezer Allah deyu deyu
Hakka aşık olan kişi
Akar gözlerinin yaşı
Pür nur olur içi dışı
Söyler Allah deyu deyu
Ne dilersen Hak'tan dile
Kılavuzla gir bu yola
Bülbül aşık olmuş güle
Öter Allah deyu deyu
Açıldı gökler kapısı
Rahmetle dolu hepisi
Sekiz Cennet'in kapısı
Açar Allah deyu deyu
Rıdvan-dürür kapı açan
İdris-dürür hulle biçen
Kevser şarabını içen
Kanar Allah deyu deyu
Miskin Yunus var dostuna
Koma bu günü yarına
Yarın Hakk'ın divanına
Varam Allah deyu deyu
Yunus Emre

Silinmesin *T6952550267*DOSYA GÖNDERME FORMU(HUKUK)YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ BAŞKANLIĞINA ANKARADOSYAYA İLİŞKİN BİLGİLERMAHKEMESİKARAR TAR...