HAYATTA BEN EN ÇOK ANNEMİ SEVDİM

HAYATTA BEN EN ÇOK ANNEMİ SEVDİM

Nasıl bir serüven aman Allah'ım..!

Yoktan var olmaya süren bir sürgün,

Canevinde kaldım dokuz ay on gün,

Bundan öte bir mucize görmedim;

Hayatta ben en çok annemi sevdim.

Ona göre hiç mi hiç büyümedim

''Anne ben büyüdüm!''dedikten beri,

Gözünde aynıyım aynı serseri.

Onda hala yumurcak bir bebeğim,

Onsuz ömrü bir günlük kelebeğim.

Burnumda tütüyor şimdi kokusu

Gözlerimde saçlarının beyazı,

Karlara bürüyor baharı,yazı...

Anne sensiz iliklerim üşüyor,

Pencereme bir kara kış düşüyor.

Annem heyecanım,tedirginliğim

Kalbinde sevginin en katıksızı,

Hasreti içimde dinmeyen sızı...

Yokluğunu yetimliğim belledim,

Hayatta ben en çok annemi sevdim.

( Can Baba'yı saygıyla yad ederim,şarabın bol olsun...)

Necati Bayat