Yine yalnızım, hayat üstüme üstüme geliyor, bu karanlık dünyamda sensizlik perişan ediyor.
Yalnızlığa alışamıyorum, sensizliğe alışamıyorum, ve hayatım boyunca da alışamayacağım!
Hayallerimizi gercekleştirmek için neler vermezdim ki, nelerden vazgeçmezdim ki, tüm dünyayı bile karşıma alırdım, yeterki seninle olayım, yeterki seni birkez olsun mutlu göreyim, yeterki gözlerindeki o ışığı görebileyim.
Ben sana canımı feda ederim bitanem, sensiz bu canı ben neyleyim?
Olmuyor işte cantanem, sensiz olmuyor!
Duygularımı içime atıyorum, üzülmemen için, tekrar kahrolmaman için, ama içim doldu artık,
her yerim senle doldu, canım acıyor artık.
Haykırıyorum dünyaya, aahh çekiyorum, özlüyorum seni.
Anılara sığınıyorum, hayallerimiz gözümün önünden geçiyor, mutlu oluyorum, gülüyorum, seviniyorum.
Sonra yine kendime geliyorum ve sensiz bu hayata haykırıyorum.
Sana kavuşmak, sevgimizi paylaşabilmek niye bu kadar zor?
Kalbim bana sesleniyor, “konuş artık” diyor, “haykır herkese içindekileri” diyor,
“susma, çığlık çığlığa haykır dünyaya, haykır sevgini, haykır aşkını, kaçır onu, götür onu buralardan“ diyor!
Gel desem gelirmiydin ki bitanem? Gel ömür boyu benimle ol desem evet dermiydin?
Bebeğim, hiçbir şeye aldırmadan yanına geleyim desem, elini tutayım, gözlerine bakayım ve başka diyarlara götüreyim desem gelirmiydin benimle???
Artık bu soruların cevaplarından bile korkuyorum, geri çevrilmekten, tekrar vurgun yemekten çok korkuyorum bitanem!
Biliyorum, sensizlikte her saniye acı cekeceğim, her saniye seni düşüneceğim, hep kalbimde olacaksın ve hep kahrolacağım.
Hayat bensiz devam edecek
.Ben sadece ama sadece seninle, canımdan çok sevdiğimle, bitanemle birlikte olmak istiyorum. SENSİZ BİR HAYATI İSTEMİYORUM !
