Gözlere ve kelimelere esir, bu kalem,ne etsin?
Hıckırık ve hayallere bağlı bu alem,son noktaya ,ne etsin?
Konacak bir dal arar,unutmaması için gül ,bülbül, ne etsin?
Yalan dünya,biten rüya,giderse bir gün ,nefes ,ne etsin?
Ben, bendeki sana esaret,
Sen versen de cesaret,ben de ki misafir, ne etsin?
Deme, bana mutsuzum,
Bense hem yanmışım, hem de susuzum...
Deme bana umutsuzum,
Bense hem tadsızım, hem de tuzsuzum...
Benden ne istersen al,
Elim kolum olsun dal,
Yeterki kal, yeterki kal...
Nasıl dönerim ,yüreğimdesin...
Suskunum, suskunum , diyemediğimsin...
Yalnızım ,yalnızım ,kıyılmazımsın ...
Yaralıyım ,yaralıyım ,akanımsın ...
Ölmüşüm, ölmüşüm ,güldüremediğimsin...
Dayanamam dayanamam,kabullendiğimsin....
Bitmişim,bitmişim,toprağımsın...
Hasretim, hasretim,adağımsın...
Kime ne diyeyim,herkes bir şey ister,
Kimlere gideyim,her yol birgün biter...
Kimi yaz, kimi kış, bense yağmurlardayım,
Göçmen kuşlar gibi, ben de yollardayım...
Zamana mahkum sözler, çamurlardayım,
Zorla,kıyamet kopartan havalardayım...
Hasret kokan ,ayrı ayrı, topraklardayım,
Beni bana bırakın, beyaz bulutlardayım....
Yazarmısın diye, hep satır aralarındayım,
Belki olur ama, olmayacak dualardayım...
Ararım ,sorarım, bakarım,
Hergece sensiz sabahlarım...
Demişler mutluluk ağacı,hani nerde sevdanin tacı?
Kolum kanadım kırık , kuşlar döndü, ama sen yoksun…
Bu günde aksam oldu, bak vakitde doldu,
Kurudu pınarım ,belki gelir diye ağlarım...
Ellerimide kestiler bak!
Kimi çizdi, kimi kesti,kimide kırıp biçti,
Adımı koymuslar mutluluk ağacı...
Beklerim bir ağac gibi, çürüsemde kurusamda dibi...
Harflerin kölesi, bitmedi çilesi...
Ben satırlara mahkum, Dünya ise, bir bir dolup boşalıyor...
