Zannetme bir nefes kadar uzaktasın

Zannetme bir nefes kadar uzaktasın.. Acıya inat hala yüreğimde yaşamaktasın.. Belki de gözyaşıyla adımı anmaktasın.. Belki de yıldızların koynunda karanlıktasın.. Sen ağlama ne olur.. Hatırlar mısın bir zamanlar.. Gözyaşında ıslanmış gülüşlerimi.. Ölümsüz sevdanla yeniden yeşertmiştin.. Şimdi sıkıca sarıl bana.. Usulca zifiri karanlıkları giydir tenime.. Yaşadığın şehrin günahlarını ser yüreğime.. Ve uyanmadan hasretinden bu sabah.. Tüm umutlarımı al gizlice.. Bundan sonra karanlıkların benim.. Yıldızlar ise hep senin olsun... Zannetme ki bir nefes kadar uzaktasın.. Sensizliğe inat hala yüreğimde yaşamaktasın.. Belki de baharın koynunda karakışlardasın.. Belki de Temmuz ortasında gözyaşında ıslanmaktasın.. Sen ağlama ne olur.. Hatırlar mısın bir zamanlar.. Tükenmekte olan nefesimi.. Gülen gözlerinle mutluluklara sermiştin.. Şimdi sıkıca sarıl bana.. Usulca acılarının gömleğini giydir bedenime.. Asırlık gözyaşlarını değdir yüreğime.. Ve uyanmadan özleminden bu sabah.. Tüm mutluluklarımı al gizlice.. Bundan sonra acıların benim.. Mutluluklarım ise hep senin olsun..