Sessizliğin içindeki sesini aradım...rüyalardaki seslere bakındım...
Yumuşak beyaz bir zemin üzerindeyim.
Yatağım pamuklu şeker helvası gibi,ayağa kalkıp küçük bir kız gibi zıplamak istiyorum. Neden durayım ki kalkıp zıplıyorum ama olmuyor zıpladıkça yatak sanki içine çekiyor beni, aşağıya bakmaya da korkuyorum, ya burası yattığım yer değilse diyorum,ya soğuktan donarak öldüysem, ya bir daha onu göremezsem...
korkularım büyüyor büyüyor, karanlık artıyor, çekiyor beni içine...
Gözlerimi açıyorum birden uçsuz bucaksız çöldeyim , ama ne işim var benim burada, hiç bilmem ben buraları, etrafa bakınıyorum ,bomboş işte diyorum bu hiç olmalı, koşuyorum önce, sonra yoruluyorum susuzluk sarıyor bedenimi ,kızgın güneş tepemde, bir vaha olmalı diyorum içimden, küçükken dedemin anlattıkları çalınıyor kulağıma, kuraklık artınca çıkılan yağmur dualarından bahsediyor bana , ah kafam ne yapmışım ben dinlemişim ki alay etmişim,ama filmlerden biliyorum ben onu bir garip mırıldanmak gibi bir şeydi sanrım dansta etmek lazım of ya onu kızılderililer yapardı, ağlamak istiyorum ama göz pınarlarım kurumuş....
Korkularım boşuna buda bitiyor başka aleme dalıyorum birden kulağıma şarkılar değiyor kim çalıyor bu ıslak kasvetli şarkıları diye düşünüyorum.kerevetten ıslak bir merminin üstüne atlıyorum ayağım kayıyor ama aldırmıyorum koşmaya ve kaçmaya başlıyorum ama benle koşan kaçan bir sürü insan var etrafımda.
Şeytan diye bağırıyorlar kaçanlar ,zincir sesleri, çılgın at kişnemeleri , bir savaş meydanı sanki, belki bir engizisyon mahkemesi, şu yananda cadı olmalı.. acı çeken ruhlar merhamet dileniyor, kahkahalar, ağlamalara karışıyor...
Sonra onu görüyorum karanlık bir tünelin ucunda, tünelin ucunda öylece duruyor olup bitenle değil ama, o aradakilerle ilgilendiği belli, gözleri birilerini arıyor, beni görsün diyorum içimden...
Yaklaşıyor yanıma, önce gözlerime bakıyor, çaresizliğimi oda görüyor,benim için geldi diyorum ,ellerimi tutuyor sıcacık soğukta bile üşümüyor avuçlarımı öpüyor korkmana gerek yok bak beraberiz diyor, umursamıyorum sonrasını ne de öncesini, bekle beni diyor bekle geleceğim ,hiç bir şey demiyorum bekleyeceğim ama ne yapabilirim ki diyorum kendi kendime.. elleri bir anda ayrılıyor ellerimden ,geldiği gibi birden yok oluyor, gözlerim ona aramak için kıvranıyor,bir anda etrafımı yüzlercesi kaplıyor, sağımda solumda bekleşenler, dönse bile nasıl bulacak bu kalabalıkta diye,hayıflanıyorum.
Unutacak beni yada başka birini ben sanıp alıp gidecek yalnız kalacağım bu kalabalıkta, herkes onunla gitmek isterken kim diyecek ki ben o değilim benim için... Sanki yıllar geçti, yada zaman durdu ,birden beliriyor yine ama oda ne iki gölge onu çekip götürüyor yine..ne olur gitme diyorum ama duyuramıyorum ki,sesimi.
Birden göğsümden ateşler fışkırıyor belli belirsiz bir yüz bana merak etme gene gelecek sadece senin için hem de diyor, evrenin sahibi ne sensin ne o diyor ağlıyorum.. ağlama diyor sen çok ağladın her şeyin bir anlamı var diyor kayboluyor...
Ağlayamamanın verdiği sancı azalıyor, yağmur duası işe yaradı işte diyorum kendi kendime.....
Nihayet bir ses kurtuluş oh nihayet sabah oldu ah gece olsa da uyusam gene görebilsem onu, doya doya ağlasam diyorum içimden...
