HAYAT HERŞEYE RAĞMEN GÜZEL

Hayat herşeye Ragmen GüzeL

Geçen gün önünden geçiyordum, bir baktım gene açmışsın.

Bütün ihtişamınla oradasın ve pembe çiçeklerin çoktan tomurcuklarını vermişler.
Güzel manolyam benim.
Senin yapraklarını dökmenin üzerinden kocaman bir sene geçti.
Olan bitenden haberin yoktur.
Dur ben sana özetleyeyim.

İsyan bayrakları çekildi bazı devletler arasında
kardeş kardeşe düşman oldu.
Kaç can karıştı toprağa bir hiç uğruna bilemezsin tabii...

Kalpler kırıldı, atıldı bir kenara,
Aşıkların göz yaşları sel oldu .
Sen yokken kimileri yaşamlarında hastalık, deprem, sel karşında ayakta kalabilmeyi deneyimledi.

Bazı kadınlar bebeklerini kollarına almanın mutluluğunu yaşarken, kaç kadın da annelik duygusunu hiç tadamayacağını öğrendi.
Çalıştıkları ortamlarda kaç kişi egolarını beslerken; birden bire işsiz kaldı. Statülerinden, standartlarından, kendilerini var ettiğini düşündüklerinden sıyrılıp, sadede kendileriyle baş başa kaldılar.

Kimileri içinse olanlar gelip geçti.
Kimileri ise olanlara yenildi, dünde kaldı, ana gelemedi.
Güzel manolyam benim.

Seni her gördüğümde hayatın her şeye rağmen devam ettiğini düşünüyorum. Her zaman, her şeyin gelip geçici olduğu simgeliyorsun bana...
Kederlenince içimi kara dumanlar sarınca; “Evet, diyorum; 'bu da geçer'. ''Bu da geçecek. Tıpkı her bahar ayında manolyamın çiçek açması gibi, benim gönlümde yeniden çiçek açacak. Keyifte, çoşkuda, neşede olacağım. Hayat her şeye rağmen güzel.''

Güzel manolyam benim, senin farkındayım.