EY BÜLBÜL
Ey! Bülbül hüsrandasın
Uyan gaflet uykularından
Gerçeğin dairesi ateş’ten
İçinde yanamadığın…
Teğet bile geçemezken Aşk’a
Ne çok masal var renkli
Kokusuyla mest olup
Hulyasına kandığın…
Şahdamarından yakın Aşk
Bir hu mesafesindeyken Maşuk
Kaf dağı yakınlığıdır masal
Masalcının dudağında sihir
Yaşadığını sandığın…
Hayallerin içine dalar hep
Taşın altına konulamayan yürek
Kalem olur, ha bire yazar da
Kelimelere hapis sevdalarla
Oyalanır gönül…
Sen kışı bekleyedur
Donar tebessüm baharda
Daha tomurcuklanamadan
Sarıp sarmalanan masalların ardında
Okunamayan mektup oysa gül
Ömür bir varmış bir yokmuş arası
Artık alamadığın nefeste biterken
Bulamadığın aşka ağlamak ne fayda
Ah! Hüsrandasın bülbül…
