09 Mayıs 2012

FAHRİYE ABLA


 





FAHRİYE ABLA
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar 
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar 
Bu afyon ruhu gibi baygın mahalleden 
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen! 
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen 
Gözlerin , dişlerin ve ak pak gerdanınla 
Ne güzel komşumuzdun sen Fahriye abla
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi 
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi 
Güneşin batmasına yakın saatlerde 
Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede 
Yaz kış yeşil bir saksı ıtır pencerede 
Bahçede akasyalar açardı baharla 
Ne şirin komşumuzdun Fahriye abla
Önce upuzun sonra kesik saçın vardı 
Tenin buğdaysı , boyun bir başak kadardı 
İçini gıcıklardı bütün erkeklerin 
Altın bileziklerle dolu bileklerin 
Açılırdı rüzgarda kısa eteklerin 
Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla 
Ne çapkın komşumuzdun sen fahriye abla
Gönül verdin derlerdi o delikanlıya 
En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya 
Bilmem şimdi hala bu ilk kocanda mısın 
Hala dağları karlı Erzincan'da mısın 
Bırak geçmiş günleri gönlüm hatırlasın 
Hatırada kalan şeyler değişmez zamanda 
Ne vefalı komşumuzdun sen Fahriye abla
  AHMET MUHİP DIRANAS
 

Silinmesin *T6952550267*DOSYA GÖNDERME FORMU(HUKUK)YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ BAŞKANLIĞINA ANKARADOSYAYA İLİŞKİN BİLGİLERMAHKEMESİKARAR TAR...