Gerçek Dost
Geceymiş ben gündüz sandım,
Ateş böceklerini yıldız sandım
Bir kabus görmüşüm uyandım
Huzura gerçek dost ile vardım.
Dünyayı gerçek sanıp aldandım
Mavisi yeşilinde gaflete daldım,
Şu ömrüm bitmez ebedi sandım,
Gerçek dosta gözümü kapadım,
Nefes verildi insana ama birde akıl,
Nefis şımartıldı susturuldu hep akıl,
Hep nefsi dinledi, şeytana uydu kul
Gerçek dosta değil nefsine oldu kul,
Sensiz yapılanlar yıkıldı anlamadım,
Bütün tatların tadı kaçtı anlamadım,
Tüm güzeller çirkin oldu anlamadım
Gerçek dostu sağır olup duyamadım.
Her nefes de hayatı yeniden vermişsin,
Ben kördüm, bu gerçeği görememişim,
İnsan olabilmenin sırrına erememişim,
Gerçek "O" dosta gerçek kul olamamışım
