Ben hep seni sevdim, öbür yanım adını öğrenmeden,
Sarışın mı, esmer mi, uzun-kısa bilmeden,
Görmez mi, duymaz mısın, yoksa yürümez misin,
Benden kaç yaş büyüksün, kundakta bebek,
Belki de doğmadan sen,
Düşünen beynin, seven kalbin yetti bana,
Seni çağırdı sesim,
Soydum giysilerini İNSAN çıktın ya içinden,
Gerisini boş ver dedim, gerisi resim, ötesi ten,
Seni sevmem için de görmem gerekmiyordu zaten.
Seni yazdım tüm kitaplara, düşünce hızımla doldurdum.
Yetmedi sayfalar,
Kim okudu ki bir satırını, hem okusada ne anlar,
Burada olmasa da ölümsüzlükte, sonsuza dek birlikte
Seninle olmak için, Yüce RAB'bime sözüm var.
Her yeni buluşumda eskiyeni, her eskide bir yeni,
Arkamdan getiremeyeceklerimle kendimi,
Tüketmeyeceğim.... "Benimle gelecekler" Beni sana iletiyor...
Orada bulabileceğim, ümidi ve tesellisi,
Burada bulamamanın acısını hafifletiyor,
Sahi sen varmısın, nerede diye, sormuyorum artık.
Biliyorum, sen varsın, burada ya da ora da,
Mutlaka her yerde.
Her sevgide bir parça buldum senden,
Her sevgiden bir parça,
Herkesi toplayıp bir adam yapamadım ya,
Kardelen yüreğim paramparça,
Bu yüzdendi hep seninle konuştuğım, seninle yaşadığım.
Yoksa kendim miydim sende aradığım,
Hayır, hayır sen beni de aştın,
Bende olmayan bir sürü özellik var sende, istemem kalsın.
Ben bu halimle bir dost bulamadım,
Ya sendekiler de eklenirse,?...Maazallah..
Mutsuz da olsam, yaşamayı öğrendim.
Sanal dünyalarında....
Ne tuhaf şu insanlar, ne tuhaf şu sıradanlar,
Kendilerini üzecek, sıkacak ne varsa hepsi kuralların da...
Yüce adeleti yargılıyor, eşitlik yok diyorlar..
Eşitlik olunca da en çok kendileri rahatsız oluyorlar...
Ve "Aranan şartlar tarifesi"diyorlar aşka,
Kim benim üstümde kural koyabilir ki, YARADAN'dan başka,
İnsanlar her yaptığının karşılığını bekliyor...
Adına vefasızlık, nankörlük diyorlar,
Sonra da aksini iddia ediyorlar..
Sen bana kural koymuyor, güveniyor ve özgür bırakıyorsun...
Sitem etmeyi bile basit, sıradan buluyorsun....
Ben, seni sıradan davranışlardan arındırıldığın için sevdim.
Sana yazdığım mektuplar A tipik bir vakıa,
Bir çözmeye kalksalar gör dünyanın halini,ÜTOPYA...
Yaşamaya ne kalır ki.
İnsanlar eşit olur, yok olur savaşlar da
Kendileri için dilediklerini başkaları için de dileyecekler,
Birbirlerine iftira atmadan, sadece gerçekleri söyleyecekle
İşte beni hayatta güldürebilecek iki neden,
Bu gerçekten mümkün mü, elle tutulup gözle görülenlerden.
Seni gözyaşlarımda sakladım, boğmadan yüzdürdüm,
Yazılmamış şiirlerimde,
Anlatılmamış efsanelerimde gezdirdim.
Varlığına inanarak,
Adını bile öğrenmeden sevdim seni, ya sen,
Sen beni bulmuş değilsin henüz.....
Hem bulsan kaç parçaya böleceksin ki.....
Hangi yanımı, hangi yanına koyacaksın..
Hangi dalımdan kaç yaprak koparacaksın..
Bana gerçek masalların ağlayacak..
Şu kardelen yüreğimde....
Senden daha güçlü olduğunu öğrenmekten korkacak..
Sevmek...uzaktan güzeldir öbür yanım..
Sevmek...uzaktan güzel aramızda ne varsa özel,
Böyle kalsın..... MEKTUPLARDA...
Sen ve ben yaşanmamış zamanlarda...
Sen ve ben....Sadece RÜYALARDA
