Sana Gelsem Ve Sona Ersem

Sana Gelsem Ve Sona Ersem

Çağır beni…
”Bittim” dediğim yerden döndür
kendime doğru bu mücrim cesedimi
Cebeller aşarak gel
Hasretin küllerini savurarak gel
Yenilgi yenilgi savaşarak gel Kalmadı yürekte mecâl…
Niyazlarla sırılsıklam ıslanarak gel

Kopmadan evvel kıyamet…
Kari’a gibi defaten gönül kapımı aralayarak gel
Behişt ve cahim ortasında kaldı ruhum…
Bir araf’tan yol bularak gel. Ey Aşk;
sen’siz kurudu usare pınarı..


Gel de beyaz eyle tüm karanlıklarımı
Sevdaya meftun eyle suskunlarımı
Sidre’ye suüd ettir sessiz çığlıklarımı…
Zulümatabad dehlizler sürgün yeri
Bir labirentteyim sanki..

Her yol sen..

Her yol sen…

Her şey sen..
Kapılar kilitli..

Kilit sen…

Kapılar sen
Çakışlar tutuşmuş…
Çıkmazlar sen,çıkış sen
Her şey sen..

Her şey sen..

Her şey sen..

Göre bildiğim her me’va karanlık…
Karanlıklar sen,beklediğim ışık sen

Çaresiz bekleyişler…
Çaresizlik sen,çare sen…
inim inim inleyişler
duyular öteler ötesinden…
inleyişler sen ,öteler sen…
Bir feryad etsem…

Tüm alemi vaveylam ile inletsem…
secde, secde dirilsem….
Bir katre gözyaşında erisem…
Bir daha yıkılmamacasına…
mil umdillah bedvaca kıyam eylesem
Dergahında, son nefesimi versem…
SANA GELSEM… SON’A ERSEM…

La Edri
Alıntı-Sunum-Öykü