SAKARYA TÜRKÜSÜ VİDEO İZLE VE DİNLEYİN

SAKARYA TÜRKÜSÜ..

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;

Bir yandan akan benim, öbür yanda sakarya.

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak

Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;

Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir

Akışta demetlemiş,büyük, küçük, kainat;

Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat!

Fakat sakarya başka, yokuşmu çıkıyor ne,

Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine;

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için.

Hey sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?

Rabbim isterse, sular büklüm büklüm burulur,

Sırtına sakaryanın, TÜRK tarihi vurulur.

Eyvah, eyvah, sakaryam, sana mı düştü bu yük?

Bu dava hor, bu dava öksüz, bu dava büyük!....

Ne ağır imtihandır, başındaki sakarya!

Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal.

Hamallık ki, sonunda ne rütbe var, ne de mal,

Yalnız acı bir lokma, zehirde pişmiş aştan;

Ve ayrılık anneden, vatandan, arkadaştan.

Şimdi dövün sakarya, dövünmek vakti bu an;

Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu;

Hani ardında çil, çil rütbeler serpen ordu?

Nerede kardeşleri, cömert nil, mert tuna;

Giden şanlı akıncı ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzında hala çarparmı tekbir?

Bulur mu deli rüzgar o sedayı: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu grift bilmeceler:

Sakarya kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabına eş, kaynar kaynar sakarya

Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su

Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek

Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek

Kaf dağını assalar, belki çeker de bir kıl!

Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya, saf çocuğu, masum Anadolunun

Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!

Sen ve ben, göz yaşıyla ıslanmış hamurdanız;

Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;

Aldırma, böyle gelmiş bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak,sana tabuttur havuz;

Sen kıvrıl, ben gideyim, son Peygamber kılavuz

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya

Yüz üstü çok süründün,

AYAĞA KALK SAKARYA!

N.F.K.K