GİTTİN VE BİTTİN........

GİTTİN VE BİTTİN.
'Gittin ve bittin!'derler ya hep,
Aslında bitmez hiçbir şey
Aslında o zaman başlar her şey.

Hiçbir şey aynı kalmaz,kalamaz.
Aksine daha da zorlaşır.
İlk önce boş kalan kişinin
Yerini doldurma çabaları,
Sonra varolan gerçeği inkar etme uğraşları…
Her gelende ondan bir parça arama alışkanlığı
Bulamamanın yarattığı hayal ve hayat kırıklığı
Savaşmaktan ,aramaktan yorulmak ve sonunda pes etmek…

Her kapıyı çalana nedensizce ön yargılı olmak…
Gözlerin açıkken hayal görmek
Gözlerin kapalıyken ise kabus !

Yağmur damlalarının tatlı dokunuşu
Onun sesinin kısık yumuşak mırıltısı
Toprakta koşuşan karıncaların ayak patırtısı
Sana bakarken gözlerinde ki yaşam pırıltısı...
Onu senin kılan
Onu sende özel kılan derin bakışlar,
Küçük dokunuşlar,kaçamak çırpınışlar…
Karşında ki insan bir yabancıya dönüştüğün de
Sevgiyle bakan gözler yabancılaştığında
Gözünden yitip giden her damla yaşla
Bir acı daha saplanacak kırık kalbine

Acı çekilmez bir hal aldığında
Gözlerinden yaş akmaz olduğunda
Maskeler ardında yaşayacaksın hayatını
Her gün gülümseyecek ama,
Hiç bir zaman parıldamayacak gözlerin…
Eksik yaşayacaksın !
Ta ki gerçek aşkı içinde bulana dek.

"Ben senden önce ölmek isterim. Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun? Ben zannetmiyorum. İyisi mi beni yaktırırsın.Ocağın üstüne korsun. Bir kavanoz içine, kavanoz camdan olsun ki beni görebilesin. Fedakarlığımı anlıyorsun değil mi? Vazgeçtim toprak olmaktan, senin yanında kalabilmek için ve toz oluyorum yaşıyorum yanında senin. Sonra sen ölünce kavanozuma gelirsin ve orada beraber yaşarız, külümün içinde külün. Taki savruk bir gelin, yahut vefasız bir torun bizi ordan atana kadar. Ama biz o zamana kadar karışacağız ki birbirimize, atıldığımız çöplükte zerrelerimiz yanyana düşecek. Toprağa dalacağız ve bir gün yabancı bir çiçek bu toprak parçasını nemlendirip filizlendirecek. Sapında muhakkak iki çiçek açacak.
Biri Sen, biri Ben..."