FİZİKSEL UYGUNLUK TESTLERİ
DOÇ.DR. MİTAT KOZ
2 Fiziksel uygunluk Günlük aktiviteleri yorulmadan dinç bir şekilde zevk alarak yapabilmek. Sağlık ile ilişkili fiziksel uygunluk parametreleri değerlendirilmelidir.
3 Sağlık İle İlişkili Fiziksel Uygunluk Parametreleri Kardiyorespiratuvar dayanıklılık Vücut kompozisyonu Kas kuvveti ve dayanıklılığı Esneklik
4 Neden Sağlık İle İlişkili Fiziksel Uygunluk Parametreleri Koruyucu ve rehabilite edici egzersiz programı uygulamalarında fiziksel uygunluk ölçümü yaygın olarak kullanılmaktadır. Çünkü bu programlardaki temel amaç; Sağlığın iyileştirilmesidir. Bu nedenle bu gibi programlarda fiziksel uygunluğun sağlık ile ilişkili komponentlerinin geliştirilmesi üzerine yoğunlaşılmalıdır.
5 Neden Sağlık İle İlişkili Fiziksel Uygunluk Parametreleri Fiziksel uygunluk testinden elde edilen bilgiler bireyin sağlığı ve tıbbi durumu ile ilişkili bilgiler ile birlikte sağlık/spor uzmanı tarafından bireyin özel fitnes ihtiyaçları için kullanılabilir. Fiziksel uygunluk testleri kolaylıkla yapılabilir ve ucuzdur. Bu testlerden elde edilen veriler ile normatif datalar arasında karşılaştırmalar yapılabilir.
6 Fiziksel Uygunluk Testlerinin Amaçları Egzersiz reçetesinin oluşturulmasına yardımcı olacak verilerin oluşturulması. Egzersiz programına katılım ile oluşan gelişimi değerlendirebilmek için gerekli verileri oluşturmak. Gerçekleştirilebilir ve ulaşılabilir fiziksel uygunluk düzeyi hedefleri hesaplayarak katılımcıları motive etmek. Katılımcıları fiziksel uygunluk kavramı ve bireysel fiziksel uygunluk düzeyi hakkında eğitmek Riskler açısından değerlendirme yapmak.
7 Fiziksel Uygunluk Testleri Öncesinde Neler Yapılmalıdır? Minimal düzeyde de olsa bir anket uygulanmalıdır (PAR-Q). Uyarılar(test öncesi): Rahat, hafif bir elbise giyilmesi söylenmeli Testten önceki 24 saatte bol sıvı alınmalı Testten önceki 3 saat içinde besin, tütün, alkol ve kafein almaktan kaçınılmalı. Test günü egzersiz veya şiddetti aktiviteden kaçınılmalı. Testten önce yeterli uyku uyunmalı (6-8 saat)
8 Testlerin Uygulanış Sırası Nasıl Olmalıdır? 1. Vücut kompozisyonu 2. Kardiyorespiratuvar dayanıklılık 3. Kassal dayanıklılık 4. Esneklik
9 Testler 1. Vücut kompozisyonu 2. Kardiyorespiratuvar dayanıklılık 3. Kassal dayanıklılık 4. Esneklik
10 Atomlardan bir bütün olarak insan vücudunun organizayonu
11 Sporda Vücut Kompozisyonu Tanım: Ölçümü? Yağlı ve yağsız vücut dokularından oluşmuş vücut ağırlığının göreceli oranları olarak tanımlanabilir. Ölçüm Teknikleri: Laboratuvar teknikleri Saha teknikleri
12 Vücut Kompozisyonu-Vücut yağ yüzdesi Vücut kompozisyonu ölçümlerinde temel hareket noktası vücut yoğunluğunu bularak buradan vücut yağ yüzdesini tahmin etmek veya hesaplamaktır.
13 Vücut Kompozisyonu Ne kadar yağ doku? Ne kadar yağsız doku?
14 Standards for Men (SKF- Body Fat %) Age Rating Very Low <11 high="" low="" mod.="" optimal="">23 >24 >26 >27 >28 Reference: Modified from Robergs, R.A., Roberts, S.O. Exercise Physiology. Exercise, Performance, and Clinical Applications. Mosby. St. Louis, MI. 1997, Pg. 523.
15 Standards for Women (SKF - Body Fat %) Age Rating Very Low <16 high="" low="" mod.="" optimal="">31 >32 >33 >34 >35
16 Vücut Kompozisyonu Ölçüm Yöntemleri Sualtı ağırlık ölçümü (Hydrostatic Weighing). Skinfold ölçümleri (deri kıvrım kalınlığı ölçümü). Antropometrik ölçümler (boy,uzunluk, çap, çevre, ağırlık). Bioelektrik direnç ölçümü (BIA) İnfaruj etkileşim ölçümleri. Diğer yöntemler
17 Vücut Kompozisyonu Ölçüm Yöntemleri Sualtı ağırlık ölçümü (Hydrostatic Weighing). Skinfold ölçümleri (deri kıvrım kalınlığı ölçümü). Antropometrik ölçümler (boy,uzunluk, çap, çevre, ağırlık). Bioelektrik direnç ölçümü (BIA) İnfaruj etkileşim ölçümleri. Diğer Yöntemler
18 Su Altı Ağırlığı Ölçüm Yöntemi Vücut kompozisyonu ölçümünde gold standart olarak kabul edilir. Arşimed Prensibine, suyun kaldırma kuvveti prensibine dayanır. Buna göre; Kas ve kemikler yağ dokusuna göre daha yoğun olduklarından, kas ve kemikten zengin vücut yapıları su içinde daha ağır olurlar.
19 Arşimed prensibi
20 Su Altı Ağırlığı Ölçüm Yöntemi Vücudun su içindeki ve su dışındaki ağırlığı ölçülerek vücut yoğunluğu bulunur, vücut yoğunluğu yardımıyla da vücut yağ yüzdesi hesaplanır.
21 Su Altı Ağırlığı Ölçüm Yöntemi Su Dışı V. Ağır. Vücut Yoğunluğu= Su Dışı V. Ağır. _ Su Yoğunluğu Su İçi V. Ağır. _ Rezidüel Akciğer Hacmi % Yağ = ( 457 / Vücut Yoğunluğu) (Brozek) % Yağ = ( 495 / Vücut Yoğunluğu) (Siri) % Yağ = ( / Vücut Yoğunluğu) (Keys-Brozek) % Yağ = ( / Vücut Yoğunluğu) (Behnke-Formülü)
22 Su Altı Ağırlığı Ölçüm Yöntemi Dezavantajları: Pahalıdır Özel cihazlar gerektirir Komplikedir Zaman alıcıdır Psikolojik rahatsızlık verir
23 Vücut Kompozisyonu Ölçüm Yöntemleri Sualtı ağırlık ölçümü (Hydrostatic Weighing). Skinfold ölçümleri (deri kıvrım kalınlığı ölçümü). Antropometrik ölçümler (boy,uzunluk, çap, çevre, ağırlık). Bioelektrik direnç ölçümü (BIA) İnfaruj etkileşim ölçümleri. Diğer Yöntemler
24 Skinfold Ölçümleri (Deri kıvrım kalınlığı) Hareket noktası; Toplam vücut yağının % 50 sinin deri altındaki yağ depolarında toplandığı ve bunun toplam yağ miktarı ile ilişkili olduğu gerekçesine dayanır. Bu noktadan hareketle; 1930 yılından önce geliştirilen özel kıskaç-tipi kalibre aleti ile (kaliper) vücudun belirli bölgelerinden yapılan deri altı yağ ölçümü ile vücut yağ oranı doğru olarak hesaplanabilmektedir.
25 Ölçüm Noktaları 1. Abdominal:Umblikusun 2 cm yan tarafında dikey doğrultuda. 2. Triseps:Kolun arkasında olekranon ile akromion arasındaki orta noktadan kollar yanda serbest bırakılmış halde vertikal olarak. 3. Biseps:Kolun önünde biseps kasının şişkin olduğu noktadan vertikal olarak 4. Göğüs/Pektoral:Erkeklerde ön aksiller çizgi ile meme başının ortası, kadınlarda ön aksiller çizgi ile meme başı arasındaki mesafenin 1/3 ü, çapraz pozisyonda.
26 Ölçüm Noktaları 5. Bacak Mediali:Bacağın medial kenarının ortasında çevresinin en geniş olduğu noktadan vertikal olarak. 6. Orta Aksiller: Sternumun ksifoid çıkıntısı seviyesindeki orta aksiller çizgi üzerinden vertikal olarak. 7. Subskapular:Skapulanın alt ucunun 1-2 cm altından çapraz olarak. 8. Suprailiyak:İliac kristanın hemen üzerinden, ön aksiller çizginin iz düşümünden çapraz olarak. 9. Uyluk:Uyluğun ön orta bölümünden vertikal olarak (kalça ve diz eklemi arasındaki orta noktadan).
27 Ölçüm Yöntemi Bütün ölçümler vücudun sağ tarafından yapılmalıdır. Kaliper baş parmak ve işaret parmağının 1 cm uzağına yerleştirilmelidir. Kaliper okunurken parmaklar çimdiklemeye devam etmelidir. Kaliper okunmadan önce 1-2 sn beklenmelidir. Her bölge ölçümü 2 kez yapılmalı, eğer ölçümler arasındaki fark 1-2 cm sınırları içinde değilse test sıfırlanıp yeniden yapılmalıdır.
34 Hesaplama Vücut yağ oranının hesaplanmasında öncelikle vücut yoğunluğu bulunur, ardından yağ oranı hesaplanır. Vücut yoğunluğunun hesaplanmasında da skinfold ölçümleri yanında, çap ve çevre ölçümlerinin de kullanıldığı yöntemler/formüller bulunmaktadır.
35 Sloan ve Weir: Hesaplama;Örnekler Erkekler İçin Vücut Yoğ = (uyluk SF) (subskapular SF) % yağ= (4.57/Vücut Yoğ)-4.142) x 100 Behnke ve Wilmore Vücut Yoğ = (karın SF) (bacak SF) % yağ= (4.95/Vücut Yoğ)-4.5) x 100 Jacson-Pollack Yöntemi
36 Sloan ve Weir: Hesaplama;Örnekler Kadınlar İçin Vücut Yoğ = (Suprailiyak SF) (triseps SF) % yağ= (4.57/Vücut Yoğ)-4.142) x 100 Jacson-Pollack Yöntemi
37 Vücut Yağ Oranı Hesabı J-P(Jackson-Pollock)Yöntemi Erkekler için (Üç bölgenin toplamı) göğüs + abdomen + uyluk = skinfoldlar toplamı (ST) Vücut Yoğunluğu = ( x ST) + ( x ST 2 ) - ( x yaş) % Body Fat = (495 / Vücut Yoğunluğu) Kadınlar için (Üç bölgenin toplamı) triseps + suprailiyak + uyluk = skinfoldlar toplamı (ST) Vücut Yoğunluğu = ( x ST) + ( x ST 2 ) - ( x yaş) % Body Fat = (495 / Vücut Yoğunluğu) - 450
38 Standards for Men (SKF- Body Fat %) Age Rating Very Low <11 high="" low="" mod.="" optimal="">23 >24 >26 >27 >28 Reference: Modified from Robergs, R.A., Roberts, S.O. Exercise Physiology. Exercise, Performance, and Clinical Applications. Mosby. St. Louis, MI. 1997, Pg. 523.
39 Standards for Women (SKF - Body Fat %) Age Rating Very Low <16 high="" low="" mod.="" optimal="">31 >32 >33 >34 >35
40 Vücut Kompozisyonu Ölçüm Yöntemleri Sualtı ağırlık ölçümü (Hydrostatic Weighing). Skinfold ölçümleri (deri kıvrım kalınlığı ölçümü). Antropometrik ölçümler (boy,uzunluk, çap, çevre, ağırlık). Bioelektrik direnç ölçümü (BIA) İnfaruj etkileşim ölçümleri. Diğer Yöntemler
41 Antropometrik Ölçümler Antropometri vücudun bazı segment ve parçalarının boy, kilo ve çevre gibi ölçümlerini kapsar. Ucuz ve pratik bir yoldur. Skinfold ölçümleri ile birlikte antropometrik ölçümlerden pek çok hesaplama yöntemi geliştirilmiştir.
42 Standart Çevre Ölçümleri ve Yöntemleri Önkol:Anatomik pozisyondayken maksimal önkolun orta noktasındaki maksimum kalınlık. Dirsek: Dirsek eklemindeki maksimum çevre. Uzatılmış Biseps: Dirsek maksimum uzatılmış durumdayken, biseps kası kasılır ve kasın orta noktasındaki en geniş çevre ölçülür. Göğüs:Göğüs tidal volümün orta noktasında iken memelerin seviyesinde ölçülür. 12. Kaburga: Her iki 12. Kaburganın çevresi önden ölçülür.
43 Standart Çevre Ölçümleri ve Yöntemleri Karın(erkekler): Önden göbek ve aynı zamanda yandan krista iliaca seviyesinden ölçülür. Karın (bayanlar):maksimal karn bölgesi genellikle göbeğin 5 cm aşağısından ölçülür. Kalçalar: Önden symphysis pubis seviyesinde ve arkadan kalça kaslarının maksimal çekıntı seviyesi ölçülür. Uyluk: Uyluğun maksimal kalınlık, gluteal bölgenin hemen altından ölçülür. Diz:Bir dizin hafifçe bükülmesi ve ağırlığın öbür dize verilmesiyle, patellanın orta noktasından ölçülür. Bacak: Diz ve ayak bileği arasındaki maksimum çap.
44 Yöntemler Bütün ölçümler vücudun sağ tarafından yapılmalı. Kişi dik durmalı fakat gevşemiş olmalıdır. Ölçüm aleti vücudun uzun eksenine dik olmalıdır. Ölçümler 2 kez yapılmalı ve iki ölçüm arasındaki fark 7 mm den fazla ise test tekrar edilmelidir.
45 Standart Çap Ölçümleri ve Göğüs Çapı: Yöntemleri Denek iki elini de kalça kemiğinin üst kısmına koyarak ayakta durur. Antropometrenin uçları koltukaltı bölgede 2. veya 3.kaburganın bitiş noktasına gelecek şekilde yerleştirilir. Nefes verildikten sonra ölçüm yapılır.
46 Standart Çap Ölçümleri ve Göğüs Derinliği Yöntemleri Denek sağ elini başının arkasına koyar ve ayakta durur.antropometrenin bir ucu ksifoid kemiğin ucuna, diğer ucu da omurganın bitiminden 12.kaburganın üstüne yerleştirilir. Ölçüm nefes verildikten sonra yapılır.
47 Standart Çap Ölçümleri ve Bi-iliac Çapı: Kalça kemiğinin en uzak uç noktaları ölçülür. Bitrochanteric Çap: Yöntemleri Büyük trochanterlerin en uzak yan tarafındaki bağlantıları arasındaki mesafe ölçülür.
48 Standart Çap Ölçümleri ve Yöntemleri Bilek Çapı: Radiyusun stiloid çıkıntısı ve ulna arasındaki mesafe ölçülür. İki bilek ölçülür ve değerlerin toplamı kullanılır. Ayak Bileği Çapı: Ayak bir tabure ya da sehpa üzerine konur ve antropometrenin uçları 45 derecelik açıyla malleollerin üzerine yerleştirilir ve ölçülür, değerlerin toplamı kullanılır. Diz: Diz 90 derecelik açı yapacak şekilde küçük bir sehpa üzerine konur ve 45 derecelik açıda, diz genişliğinin en dar yerinden ölçüm yapılır.
49 Vücut Kitle İndeksi (VKİ) Body Mass Index (BMI) kg/boy kg/m 2 Arzu edilen sınırlar kg/m 2 1.derece obezite kg/m 2 2.derece obezite >40 kg/m 2 3.derece obezite (morbid obez)
50 VKİ Arzu edilen VKİ; Kadınlar için; 21,3-22,1 Erkekler için; 21,9-22,4 Erkeklerde 27,8, kadınlarda 27,3 üzeri yüksek kan basıncı, diyabet ve koroner arter hastalığına yakalanma riski ile yakın ilişkilidir.
51 Body-Mass Index and Mortality in a Prospective Cohort of U.S. Adults Eugenia E. Calle, Ph.D., Michael J. Thun, M.D., Jennifer M. Petrelli, M.P.H., Carmen Rodriguez, M.D., M.P.H., and Clark W. Heath, M.D. New England Jornal of Medicine Volume 341: October 7, 1999 Number 15
52 Bel / Kalça Oranı Vücut yağ dağılımı obezite ile ilişkili sağlık riskinin önemli bir göstergesidir. Gövde de özellikle de abdominal bölgede yağ birikmesi fazla olanlar hipertansiyon, tip II diyabet, hiperlipidemi, KAH açısından artmış risk altındadırlar. Bel/kalça oranı vücut yağ dağılımının önemli bir göstergesidir.
54 Bel/Kalça Oranı Sınıflama Erkek Kadın Yüksek risk >1,0 >0,85 Orta risk 0,9-1 0,8-0,85 Düşük risk <0 font="">
55 Vücut Kompozisyonu Ölçüm Yöntemleri Sualtı ağırlık ölçümü (Hydrostatic Weighing). Skinfold ölçümleri (deri kıvrım kalınlığı ölçümü). Antropometrik ölçümler (boy,uzunluk, çap, çevre, ağırlık). Bioelektrik direnç ölçümü (BIA) İnfaruj etkileşim ölçümleri. Diğer Yöntemler
56 Bioelektrik Direnç Ölçümü Bioelektrik direnç vücut dokularının az miktardaki zararsız bir elektrik akımına direncinin ölçülmesidir. Elektrik akımları suyun çok olduğu vücut dokularından (kan, idrar ve kaslar) diğer dokulardan (kemik, yağ veya hava gibi) daha kolay geçer. Bu yöntemle vücuttan geçen elektrik akımlarının hızı ve gücü ölçülür ve bu sonuçlar boy, kilo, cinsiyet gibi bilgiler ile kişisinin vücut yağ oranının belirlenmesinde kullanılır.
57 Vücut Kompozisyonu Ölçüm Yöntemleri Sualtı ağırlık ölçümü (Hydrostatic Weighing). Skinfold ölçümleri (deri kıvrım kalınlığı ölçümü). Antropometrik ölçümler (boy,uzunluk, çap, çevre, ağırlık). Bioelektrik direnç ölçümü (BIA) İnfaruj etkileşim ölçümleri. Diğer Yöntemler
58 İnfaruj Etkileşim Ölçümleri Bu yöntem USA Tarım Bakanlığınca geliştirilmiştir, vücut yağ oranını ölçmek için ışığın emilme ve yansıma özellikleri kullanılır. Küçük bir elektrot ile biseps kasına infaruja yakın düşük enerjili ışık demeti gönderilir. Bu ışık enerjisi bisepsin ışığı emme ve yansıtma özelliklerine bağlı olarak yansıtılır, emilir veya iletilir. Elektrodun içindeki bir dedektör elektroda geri gelen ışığı ölçer. Algılanan ışık demetinin dalga boyu ve denklemlerden vücut yağ yüzdesi bulunur.
59 Vücut Kompozisyonu Ölçüm Yöntemleri Sualtı ağırlık ölçümü (Hydrostatic Weighing). Skinfold ölçümleri (deri kıvrım kalınlığı ölçümü). Antropometrik ölçümler (boy,uzunluk, çap, çevre, ağırlık). Bioelektrik direnç ölçümü (BIA) İnfaruj etkileşim ölçümleri. Diğer Yöntemler
60 Diğer Yöntemler DEXA (Dual energy x- ray absorptiometry) BT (Bilisayarlı Tomogrofi) MRI(manyetik rezonans görüntüleme) Ultrasound temelli ölçümler
61 Testler 1. Vücut kompozisyonu 2. Kardiyorespiratuvar dayanıklılık 3. Kassal dayanıklılık 4. Esneklik
62 Kassal Uygunluk Kas Kuvveti ve Dayanıklılığı Düzgün postür. Kas kaynaklı bel ağrısının önlenmesi veya azaltılması. Yaşlılıkta bağımsız hareket etmenin sağlanması.
63 Kassal Uygunluk Kas kuvveti Kas dayanıklılığı
64 Kas Kuvveti Özel bir kas yada kas grubu tarafında oluşturulabilen maksimal güç. Statik-izometrik kuvvet Dinamik-izotonik, izotonik kuvvet
65 Statik Kuvvet Statik veya izometrik kuvvet tnsinometre ve dinamometreler ile ölçülür. Sırt-bacak dinamometresitensinometresi El kavrama dinamometresi
66 Dinamik Kuvvet Dinamik kuvvet ise serbest ağırlıklar veya bilgisayar yardımlı güç-kuvvet ölçümleri 1 maksimum tekrar (1-RM) İzokinetik test cihazları Üst gövde 1-RM u için kabul görmüş test bench press Alt gövde 1-RM u için kabul görmüş test ise leg press veya bacak ektansiyon testidir.
67 Kas Dayanıklılığı Kas dayanıklılığı bir kas grubunun bir hareketi veya belirli bir ağırlığı uzun süre yapabilmesi veya uzun süre statik olarak maksimal istemli kontraksiyon yapabilme. 60 saniyelik mekik (abdominal kas dayank.) Maksimal push-up (üst ektremite kas dayan)
68 Testler 1. Vücut kompozisyonu 2. Kardiyorespiratuvar dayanıklılık 3. Kassal dayanıklılık 4. Esneklik
69 Esneklik nedir? Esneklik fiziksel uygunluğun en önemli komponentlerinden birisidir. Esneklik yaklaşık aynı anlama gelen değişik terimlerle ifade edilmektedir. İngilizce literatürde de flexibility, Türkçe de fleksibilite, Tıp kökenli literatürde Range of Motion (ROM), hareket genişliği anlamında kullanılmaktadır. Esneklik testleri eklemlerin öngörülen hareket sınırlarında hareket edip edemiyeceğini ölçer. Vücudu değerlendirmek için tek bir test yapılmamalı, her bir eklem ayrı ayrı değerlendirilmelidir.
70 Kısaca esneklik... Bir ya da bir kaç eklemde mümkün olan maksimum normal eklem hareket genişliği olarak tanımlanabilir. Esneklik sportif performansın, spor yaralanmalarının önlenmesi ve rehabilitasyonunun önemli bir elementidir.
71 Esnekliğin önemi... Esnekliğin azalması koordine edilemeyen ve beklenmeyen hareketlere yol açarak kas incinmelerine ve yaralanmalarına zemin hazırlayabilir. Esnekliğin kaybı aynı zamanda hareketlerin yapılışını güçleştirerek performansı da olumsuz etkiler.
72 Esnekliği sınırlayan yapılar/faktörler Kaslar ve onların tendonları-esnekliği sınırlandıran en önemli faktör Konnektif dokular-eklemin çevresindeki ligament ve kapsül gibi konnektif doku katmanları kontraktürlere yol açabilir. Bu durum daha çok eklemlerde cerrahi operasyonlar sonrası olabilir, uzun süreli inaktivite sonrasında da oluşabilir. Kemik yapılar Yağ doku Deri Eklem civarında oluşacak skar doku eklem hareketini kısıtlayabilir
73 Aktif ve pasif hareket genişliği; dinamik esneklik-statik esneklik Aktif kas hareketiyle eklemde gözlenen hareket genişliğine aktif hareket genişliği veya dinamik esneklik-fleksibilite denir. Eklem pasif olarak harekete ettirildiğinde kas kasılması olmadan oluşan hareket genişliğine pasif hareket genişliği veya statik esneklik-fleksibilite denir. Pasif hareket eklemde olabilecek toplam harekettir, Aktif hareketin bittiği yerde pasif hareket başlar Pasif hareket alanı yaralanmalardan korunmada önemlidir. Pasif hareketin son noktası kırılma noktası olabilir.
74 80 derece Dinamik esneklik; Aktif kas kasılması ile oluşan hareket genişliği(yaklaşık 80 derece)
75 Dışarıdan uygulanan kuvvet 10 derece 80 derece Statik esneklik; Pasif hareket ile oluşan hareket genişliği 90 derece(80+10)
76 Aktif ve pasif esnekliğin ölçülmesi-1 Esnekliğin sınırlayan faktörlerin tespit edilmesi için normal eklem hareket genişliğinin bilinmesi önemlidir. Esneklik genel veya eklemler tek tek ölçülmek suretiyle özel olarak değerlendirilebilir.
77 Genel esneklik değerlendirmesi Genel değerlendirmede hamstringler, kalça fleksörleri, sırt ekstansörleri, pektoraller, diz ekstansörleri gibi bölgeler kısa, normal ve gevşek olarak değerlendirilir. * Otur-eriş testi bel ve kalça esnekliğini değerlendirmek için sık olarak kullanılan bir başka testtir.
78 Kas kısalık testleri
81 Esnekliğin özel olarak değerlendirilmesi Özel değerlendirmede ise spesifik bir kas grubunun oluşturduğu hareket açıklığı veya belirli bir eklemin hareket açıklığı değerlendirilir. Ölçümü zordur ancak çeşitli aletler geliştirilmiştir. Eklemlerin büyüklük farkı, Hareketlerin farklılığı, kompleksliği Birden fazla eklem ihtiva eden yapılar En basit olanı ve en sık kullanılanı gonyometre dir, rehabilitasyon aletleri arasında önemli bir yer tutar Gonyometrik ölçüm ile aktif ve pasif spesifik eklem hareketleri derece olarak ölçülür
82 Aktif eklem hareket açıklıkları eklem hareket Hareket miktarı omuz fleksiyon ekstansiyon 0-50 abd İç rot Dış rot dirsek fleksiyon Ön kol pronasyon 0-90 supinasyon 0-90 El bileği fleksiyon 0-90 ekstansiyon 0-70 eklem hareket Hareket miktarı kalça fleksiyon ekstansiyon 0-15 abd 0-45 add 0-15 diz fleksiyon Ayak bil. Plantar fleks Dorsi fleks Ayak inversiyon 0-30 eversiyon 0-10 abd 0-25 add 0-65
