AĞLAMAK RUHUN KANAMA ŞEKLİDİR
Üzerine şarkılar, şiirler, kitaplar yazılmış: Ağlamak güzeldir. Yalan, koskocaman bir yalan. Daha doğrusu yanlış anlaşılma diyelim. Güzel olan ağlamak değildir ki!
Bu konudaki görüşümü paylaşan ve bu konuda şimdiye kadar bir şeyler yazmış bir sürü insan vardır diye düşünüyordum. Ancak şimdiye kadar aramalarım sadece yukarıdaki şiirle sınırlı kaldı. Yazar aslında şiir olarak bile yazmamış, bir forumda yorum olarak yazmış sadece. Başka bir dilde bir insanı bu kadar etkilemeyi başardığının farkında bile değil üstelik.
Neyse, konumuza geri dönelim. Nerde kalmıştım? Güzel olan ağlamak değildir ki! Ağlarken hiç hoşlanmadığınız şeyler yaşarsınız üstelik, mutsuzluğun çok koyu olduğu bir andır "ağlamak". Gözyaşları akar, burun akar, baş ağrır, hıçkırıklar falan derken aslında çok sinir bozucu bir durumdur ağlamak.
Ağlamayı güzel kılan o kriz dalgası geçtikten sonraki huzurdur. Evet, mutsuz olduğunuz konular hala orada bir yerde durmaya devam eder. Ama o huzur duygusu her şeyi bir kenara atmıştır, gözleriniz hafif hafif acır. O acı hala yaşıyor olduğunuzun tek kanıtıdır sanki. Düşünme, hareket etme, hissetme gibi özellikleriniz felç olur. O kadar güzeldir ki her şey. Ağlamak güzel değildir. Güzel olan ağladıktan sonraki ruh halinizdir. Sadece nefes alırsınız ve gözleriniz acır, o kadar. İçiniz acımıyordur artık, sadece gözleriniz acır. Olsun varsın. O ana kadar neleri neler uğruna feda etmişsinizdir, içiniz acımasın da gözleriniz ağrısın. Hele de ağladıktan sonra birinin kollarında avunabiliyorsanız; ağlamak değildir güzel olan, sonrasıdır. Evet gözleriniz çok acır, ama kimin umurunda?
Bu konudaki görüşümü paylaşan ve bu konuda şimdiye kadar bir şeyler yazmış bir sürü insan vardır diye düşünüyordum. Ancak şimdiye kadar aramalarım sadece yukarıdaki şiirle sınırlı kaldı. Yazar aslında şiir olarak bile yazmamış, bir forumda yorum olarak yazmış sadece. Başka bir dilde bir insanı bu kadar etkilemeyi başardığının farkında bile değil üstelik.
Neyse, konumuza geri dönelim. Nerde kalmıştım? Güzel olan ağlamak değildir ki! Ağlarken hiç hoşlanmadığınız şeyler yaşarsınız üstelik, mutsuzluğun çok koyu olduğu bir andır "ağlamak". Gözyaşları akar, burun akar, baş ağrır, hıçkırıklar falan derken aslında çok sinir bozucu bir durumdur ağlamak.
Ağlamayı güzel kılan o kriz dalgası geçtikten sonraki huzurdur. Evet, mutsuz olduğunuz konular hala orada bir yerde durmaya devam eder. Ama o huzur duygusu her şeyi bir kenara atmıştır, gözleriniz hafif hafif acır. O acı hala yaşıyor olduğunuzun tek kanıtıdır sanki. Düşünme, hareket etme, hissetme gibi özellikleriniz felç olur. O kadar güzeldir ki her şey. Ağlamak güzel değildir. Güzel olan ağladıktan sonraki ruh halinizdir. Sadece nefes alırsınız ve gözleriniz acır, o kadar. İçiniz acımıyordur artık, sadece gözleriniz acır. Olsun varsın. O ana kadar neleri neler uğruna feda etmişsinizdir, içiniz acımasın da gözleriniz ağrısın. Hele de ağladıktan sonra birinin kollarında avunabiliyorsanız; ağlamak değildir güzel olan, sonrasıdır. Evet gözleriniz çok acır, ama kimin umurunda?
