MENDEL GENETİĞİ
--------------------
İnsan
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Başlığın diğer anlamları için İnsan (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
- Bu sayfada işlenen İnsan türünün biominal adı Homo Sapiens 'tir. Diğer türler için bu bağlantıyı takip ediniz
 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
İnsan; şempanze, goril, gibon ve orangutan ile birlikte,hominoidea (insansılar) üstfamilyasında bulunan birprimattır.
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| H. sapiens Linnaeus, 1758 | ||||||||||||||||||||||||||||
Dik duruşa, görece gelişmiş bir beyine, soyut düşünme yeteneğine, konuşma (dil kullanma) kabiliyetine sahiptir. Bu yetenekleri Dünya'daki diğer türlerden farklı olarak kullanış amacı geniş araç-gereç yapımına imkan sağlamıştır. Kendisinin farkında olması, rasyonelliği ve zekası[4][5][6] gibi yüksek seviyede düşünmesini sağlayan özellikler insanı "insan" yapan nitelikler olarak sayılmaktadır.[7][8]
Konu başlıkları
[gizle]İnsanın biyolojik soy ağacı
- ├─ Omurgasızlar
- └─ Omurgalılar
- ├─ Kuşlar
- ├─ Sürüngenler
- ├─ Balıklar
- ├─ Amfibiler
- └─ Memeliler
- ├─ Etçiller
- ├─ Kemirgenler
- ├─ Yarasalar
- ├─ Böcekçiller
- ├─ Keseliler
- └─ Primatlar
- ├─ Önmaymunlar
- ├─ Maymunlar
- └─ İnsansılar
İnsanın organik evrimi
İlk insansı varlık
İnsanoğlunun kökeni ile ilgili çalışmalar daha çok homo cinsi etrafında yoğunlaşsa da sıklıkla Australopithecus vb. gibi diğer hominid ve homininleri de kapsar. Fosil kayıtlarına göre anatomik olarak çağdaş insan tanımına uyan en eski fosiller 195.000 yıl öncesine aittir[9] ve Afrika'da bulunmuşlardır. Çağdaş tipte homo sapiens altürünün ilk ırkı olan Cro-magnonİnsanı ise zamanımızdan 50 bin yıl önce ortaya çıkmıştır. İnsanoğlunun evrimine dair kabul gören başlıca iki hipotez vardır. Bunlardan birincisi çağdaş insanın Afrika'da ortaya çıkıp dünyaya yayıldığını öne süren "tek orijin" hipotezi, diğeri farklı bölgelerde evrim geçirerek çağdaş insana dönüştüğünü öne süren "çoklu bölge" hipotezidir.
Çağdaş insanın ve diğer insansı maymunların ilk ortak atası kabul edilen iki ayak üzerinde doğrulabilen ve gözleri ileri bakan canlının bundan yaklaşık 6.5 milyon yıl önce Afrika'da ortaya çıktığı tahmin edilmektedir. Bu canlının ağaçlardan inip ayakta durmaya başlamasının nedeninin iklim değişikliğine bağlı kuraklık, yiyecek kıtlığı ve göç zorunluluğu olabileceği düşünülmektedir. İnsanı oluşturmaya başlayan organik evrim bilimsel adı olan Antopogenesis zamanımızdan yaklaşık 3,5 milyon yıl önce başlamıştır. İnsan adını hak eden başlangıç noktası ise Homo cinsinin ortaya çıkması ile olmuştur.
Çağdaş insanın soyu tükenmemiş en yakın akrabaları sıradan şempanzeler (Pan troglodytes) ve bonobolardır (cüce şempanze, Pan paniscus). Bu iki şempanze türü ve insanoğlu yaklaşık 6.5 milyon yıldır farklı bir evrim çizgisi izlemelerine rağmen tamamlanmış gen haritalarına göre aralarındaki yakınlık fare ile sıçan arasındaki yakınlıktan on kat daha fazla, akraba olmayan iki insan arasındaki yakınlıktan sadece 10 kat daha azdır. Bu iki şempanze türü ve insanın DNA'sının %98.4'ü tamamen aynıdır.[10][11][12][13]
Homo erectus
Bundan yaklaşık 1.8 milyon yıl önce dik duran Homo erectus türü ortaya çıkmıştır. Bir bataklığa yüzüstü düşmüş halde bulunan Turkana boy ismi verilen homo erectus iskeleti, günümüze kadar neredeyse tam olarak ulaştığı için homo erectuslara dair birçok bilgiye ulaşılmasını sağlamıştır. Bulgular homo erectusun oldukça iri olduğunu, avcılıkla veya leş yiyicilikle geçindiğini göstermektedir.
Homo neanderthalensis
Homo sapiens ile bundan yaklaşık 250-300 bin yıl önce ortaya çıkan Neandertalin uzunca bir süre dünya üzerinde birlikte bulunduğu ve bu iki türün birbirleriyle karşılaştığına dair arkeolojik kanıtlar mevcuttur. Kimi görüşler de, bu iki türün birbirinin farklı olduğunu fark etmeden birlikte üremiş olabileceğini, dolayısıyla da günümüz insanının kökeninde Neandertaller'in de olduğunu iddia etmektedir. Nitekim Asya'da bulunan bir fosilin Neandertal ve Homo sapiens türlerinin çiftleşmesinden meydana geldiği anlaşılmıştır. Neandertalın kemik-iskelet yapısı günümüz insanından oldukça farklıdır. Neandertal insanının çene kemiğindeki mandibular kemik kanalının tipik yapısı ayırt edici bir temel özelliktir. Neandertalın soyunun nasıl tükendiği kesin olarak bilinmemektedir. Bazı teorilere göre daha zeki ve daha yetenekli olan Homo sapiens tarafından yok edilmişlerdir.
Günümüze ulaşmış birçok Neandertal fosili bulunmuştur. Bu nedenle hakkında en fazla bilgiye ulaşılmış hominid türüdür. Neandertallerin soyu yaklaşık 30.000 yıl önce tükenmiştir. Ancak küçük bir kısmının çok daha uzun süre yeryüzünde kalmış olabileceği düşünülmektedir. Belki de dünyanın her yerinde binlerce yıldır karşılaşılan koca ayak vb. folklorik öykülerin kökeninde bu hantal ve tüylü hominid vardır.
Neandertaller fosillerinde yapılan çalışmalar parmaklarının kalın ve hantal olduğunu göstermektedir. Bu çağdaş insan kadar ince el işleri yapamadığının kanıtıdır. Neandertaller toplu halde yaşamış sosyal yaratıklardır. Sakat kalanlara bakmış, ölülerini gömmüşlerdir. Çok fazla fosil bulunmasının nedeni ölülerini gömmüş olmalarıdır.
İnsan davranışları
Cinsellik
Erkek cinselliği ve kadın cinselliği iki alt alan olmak üzere cinsel davranışı konu alan cinsel yönelim, cinsel kimlik, cinsel sapkınlıklar, cinsel suçlar,cinsel organları, cinsel ilişkiyi, ruhsal-cinsel gelişim (psikoseksüel gelişim) evrelerini, cinsel yolla bulaşan hastalıkları içeren bir şemsiye kavramdır.
Pornografi
Pornografi cinsel anlamda tahrik etme amacıyla insan vücudunu veya cinselliğin mahremini yansıtmaktır. Pornografik görüntülere düşkünlük, erkeklerde, kadınlardan daha yaygındır. Yapılan araştırmalar, erkeklerin "çıplak" insan resimlerine bakmak için ufak bir miktar para ödemeye razı olduğunu, kadınların ise ancak para karşılığında resimlere bakmaya razı olduklarını ortaya çıkarmıştır.[14]
Maymun ve insansı maymunların da pornografiye insana benzer tepkiler verdiği ortaya çıkmıştır. Erkek maymunlar, kendilerine gösterilen resimler arasında en çok karşı cinsin poposuna ve gruptaki baskın erkeğin yüzüne ilgi göstermişlerdir.[14]
Suç
Genel olarak "yasaklanan" veya "cezalandırılan" davranışlara denir.
Kültür
Bir grubun, cemaatin (topluluğun), toplumun oluşturduğu ayırt edici değerleri, normları ve maddi mallarıdır. Kültür, insanın toplumsal birliğinin en ayırıcı özelliklerinden birisidir. Kültür birikimli ilerlemekle birlikte, çok yavaş bir değişim geçirir. Gelenek, örf ve adetler her an görebileceğimiz yapılardır. İnsan davranış kodlarını veya davranış örüntülerini oluşturur.
İnsanlar, dünyayı anlamak ve denetlemek için bilim ve teknolojiyi geliştirdiler. İnançlar, efsaneler, gelenekler, değerler ve toplumsal kurallar insanın hayatında önemli bir etken olankültürü oluştururlar.
İnsan Vücudu
İnsan, alet kullanabilmesini sağlayan, kolların serbest olduğu dik bir vücuda sahiptir. Beyni soyut düşünme, anlam verme, konuşma ve kendini gözleyebilme yeteneklerine sahiptir.
Alet kullanabilmesi ve zihninin özellikleriyle insan diğer canlılardan ayrılır. Doğayı anlayabilir, denetimi altına alabilir ve kendi amaçları doğrultusunda doğanın güçlerini kullanabilir.
Irklar
Maddesel yapısı
| Madde | Ağırlık | Atom % oranı |
|---|---|---|
| Oksijen | 38.8 kg | % 25.5 |
| Karbon | 10.9 kg | % 9.5 |
| Hidrojen | 6.0 kg | % 63.0 |
| Nitrojen | 1.9 kg | % 1.4 |
| Diğer | 2.4 kg | % 0.6 |
İnsanın gelişim evreleri
Bebeklik | Çocukluk | Ergenlik | Yetişkinlik | Hamilelik /Yaşlılık
- Bebeklik (0-3 yaş)
- Çocukluk (3-12 yaş)
- Ergenlik (12-21 yaş)
- Yetişkinlik (21-65 yaş)
- Yaşlılık (65 yaş ve üzeri) [kaynak belirtilmeli]
İnsan Psikolojisi
İnsan zihninin temel özelliği bilinçtir. Bilinç ile birlikte, kendini gözleyebilme, zamanı algılayabilme ve özgür irade insanda bulunan özel niteliklerdir. Psikoloji bilimsel bakış açısı ile insan zihnini incelerken, dinler değer yargıları ile insanı inceler. Yapılan davranışın iyi veya kötü olması ile ilgilenir.
Akıl
İnsan aklının temeli bilinçtir. Bu bilinç insanın kendisi ve çevresi ile ilişkisini düzenlemesini sağlar.İnsanı diğer canlılardan ayıran temel özellik olarak bilinci kabul edebiliriz. İnsan ayrıca özgür iradeye ve zaman bilincine de sahiptir.
İnsanın gelişmiş özellikleri
Dil
Dil veya lisan, insanların düşündüklerini ve hissettiklerini bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşmadır. Konuşma ve yazma biçimleri olarak da adlandırılabilir.
Din
Din, genellikle doğaüstü, kutsal ve ahlaki öğeler taşıyan, çeşitli ayin, uygulama, değer ve kurumlara sahip inançlar bütününe verilen isimdir. Zaman zaman inanç sözcüğünün yerine kullanıldığı gibi, bazen de inanç sözcüğü din sözcüğünün yerinde kullanılır. Din tarihine bakıldığında, birçok farklı kültür, topluluk ve bireyde din kavramının farklı biçimlere sahip olduğu görülür. Arapça kökenli bir sözcük olan din sözcüğü, köken itibariyle "yol, hüküm, mükafat" gibi anlamlara sahiptir.
İnsanoğlu çok eski çağlardan beri doğaüstü olana ilgi göstermiş, kendini tüm insan ırkı içerisinde yalnız hissetmiş ve tanrı veya tanrılara sığınma ihtiyacı duymuştur.
İnsan bir varlık arayışı içerisindedir. Bu arayış geçmişten günümüze değin gelmektedir. Bu arayış neticesinde varlıklarını anlamlandıracak çeşitli somut ve soyut olgulardan yararlanarak kabul ettikleri değerler doğrultusunda birçok inanç sistemi geliştirmişlerdir. Bunlar arasında metaya, canlıya, doğaya veya 5 duyu ile tesbit edilemeyen (akıl ve hissiyat ile buldukları) yaratıcı-yaratıcıların varlığına inanmak en temel olanlarıdır.
İnsan mutlak yok olmayı kabul etmemektedir. Birçok dinin temasında varlığın bir şekilde biçim, form, boyut değiştirererk devamı inancı vardır. Yaratıcının olmadığnı kabul eden bireylerde bile bir şekilde varlığın enerji olarak devam ettiği düşüncesi vardır. Bu dürtü tüm insanlarda mevcuttur. Bu da insanın varlık arayışının bir başka yönüdür ve dine yönelten bir özelliğidir.
Yaratılış
Birçok dinde insanın yüce bir varlık tarafından bugünkü halinde yaratıldığı inanışı mevcuttur. İbrahimi dinlerde insan ırkının, ilk insan olduğuna inanılan Adem ve onun kaburgasından yaratılan eşi Havva'dan türediğine inanılır. Bu inanç herhangi bir antropolojik temele dayanmadığından, bilim çevrelerince dikkate alınmaz.
Toplum
İnsanlar, gelişmiş sosyal yapılar kurmuşlardır. Bu yapılar duruma göre aynı amaca yönelik birlik veya rakip olabilirler. Aile en temel sosyal yapı sayılabilir. Güvenlik ve adalet içindevletler kurmuşlardır. Aynı dili konuşanlar milletleri oluşturmuşlardır.
Kaynakça
Dipnotlar
- ^ Goodman M, Tagle D, Fitch D, Bailey W, Czelusniak J, Koop B, Benson P, Slightom J (1990). "Primate evolution at the DNA level and a classification of hominoids". J Mol Evol 30 (3): 260–266. doi:10.1007/BF02099995. PMID 2109087.
- ^ "Hominidae Classification". Animal Diversity Web @ UMich. Erişim tarihi: 2006-09-25.
- ^ "Human Evolution by The Smithsonian Institution's Human Origins Program". Human Origins Initiative. Smithsonian Institution. Erişim tarihi: 2010-08-30.
- ^ Dependent Rational Animals: Why Human Beings Need the Virtues By Alasdair MacIntyre pp. 60, "But this [language] is insufficient for human rationality, What is needed in addition is the ability to construct sentences that contain as constituents either the sentences use to express the judgment about which the agent is reflecting, or references to those sentences."
- ^ John McDowell, Mind and World, 1994. p.115, Harvard University Press, (quoted in Dependent Rational Animals, by Alasdair MacIntyre): "In mere animals, sentience is in the service of a mode of life that is structured exclusively by immediate biological imperatives" [..] "merely animal life is shaped by goals whose control of the animal's behavior at a given moment is an immediate outcome of biological forces"
- ^ The Really Hard Problem:Meaning in a Material World, Owen Flanagan, MIT Press
- ^ Dependent Rational Animals: Why Human Beings Need the Virtues By Alasdair MacIntyre pp. 60, "Those who have wanted to draw a single sharp line between human and nonhuman animals have commonly laid emphasis upon the presence or absence of language as such, the ability to use and to respond to strings of syntactically ordered and semantically significant expressions whose utterance constitutes speech acts. But this is insufficient for human rationality. What is needed in addition.."
- ^ Nature vs. Nurture: The Miracle of Language, by Malia Knezek. "What about the fact that other animals do not have similar language capabilities? [..] This obviously involves some innate difference between humans and other animals.. [..] ..other animals do not use any other form of language (i.e. sign language) even though they have the physiological capabilities." citing, Andy Clark. Being There: Putting Brain, Body, and World Together Again. The MIT Press, 1997. 208-209).
- ^ http://arsiv.ntvmsnbc.com/news/310031.asp
- ^ Frans de Waal, Bonobo. Berkeley: University of California Press, 1997. ISBN 0-520-20535-9 [1]
- ^ Britten RJ (2002). "Divergence between samples of chimpanzee and human DNA sequences is 5%, counting indels". Proc Natl Acad Sci U S A 99 (21): 13633-5. PMID 12368483.
- ^ Wildman D, Uddin M, Liu G, Grossman L, Goodman M (2003). "Implications of natural selection in shaping 99.4% nonsynonymous DNA identity between humans and chimpanzees: enlarging genus Homo.". Proc Natl Acad Sci U S A 100 (12): 7181-8. PMID 12766228.
- ^ Ruvolo M (1997). "Molecular phylogeny of the hominoids: inferences from multiple independent DNA sequence data sets.". Mol Biol Evol 14 (3): 248-65. PMID 9066793.
- ^ a b Faye Flam, The Philadelphia Inquirer (26 Kasım 2007)
- ^ Page 3 in Chemical storylines. Author: George Burton. Edition 2, illustrated. Publisher: Heinemann, 2000. ISBN 0-435-63119-5, 9780435631192. Length: 312 pages
Neandertal Kadının DNA’sı Tarihi İç-Melezlemeyi Ortaya Çıkardı: İnsanlığın Gizemli Soyu
Çeviri Haberleri ve Evrim Ağacı Tarafından Hazırlanan Haberler
Araştırmacılar, çok sayıda sır barındıran, gizemli ve tarihi bir insan soyu ile modern insanı nesli tükenmiş en yakın akrabasından ayıran genetik değişikliklerin varlığını açıklayan çalışmanın, bir Neandertal kadınından elde edilen ilk yüksek kaliteli genom dizisiyle yapıldığını duyurdular.Ayak parmağından alınan örnekle genom dizilemesi yapılan Neandertal kadınından elde edilen bilgiler, iç-melezlenmenin yakın ataları arasında yaygın olduğunu, ebeveynlerinin yakın akraba olduklarını (olasılıkla yarı kardeş ya da diğer yakın akrabalıklar) göstermekte.Araştırmacılar, bir Neandertal kadının ayak parmağı kemiğinden alınan örnekle ilk yüksek-kaliteli Neandertal genom dizilemesini tamamlamış bulunmakta.Modern insanlar dünyadaki yaşam savaşını kazanmış tek insan soyu olsa da, bir zamanlar başka soylar da dünyamızda yaşıyordu. Bunlar arasında Neandertaller, modern insanların en yakın akrabaları olarak yer almakta ve ayrıca yeni keşfedilen, genetik ayakizi Siberya’dan Okyanusya’nın Pasifik Adaları’na kadar uzanan Denisovan’lar da bulunmakta. Neandertaller ile Denisovan’ların her ikisinin de tüm modern insanların atasından ayrılan bir gruptan köken aldığı biliniyor.Denisovan’ların ilk işaretleri 2008’de güney Sibirya’da Denisova Mağarası’nda keşfedilen azı dişi ve parmak kemiklerinden gelmiştir. Denisovan’lar hakkında daha çok şey öğrenmek isteyen bilim insanları, mağarada 2010 yılında gün yüzüne çıkarılan ve fizikî özellikleri bakımından hem Neandertallere hem de moden insanlara benzeyen bir kadının ayak parmak kemiğini incelediler. Fosilin 50.000 yıl yaşında olduğu düşünülüyordu ve daha önce analiz edilen Denisovan fosillerinden biraz daha yaşlıydı.İnsanlarda İç-melezlenmeBilim insanları daha çok fosilin çekirdek DNA’sına odaklandılar. Çekirdek DNA, bir kişinin anne ile babasından aldığı ve bir hücrenin çekirdeğindeki kromozomlardan elde edilen genetik materyaldir. Bilim insanları ayrıca fosillere ait mitokondrilerin, hücrenin enerji merkezlerinin, genomunu incelediler. Mitokondri kendine has DNA’yı içerir ve bu DNA sadece anneden yavru bireye aktarılır. Araştırmacılar fosilin çekirdek DNA’sını, her pozisyon (veya nükleotit) ortalama 50 kere olmak üzere, tamamen dizilediler. Bu da fosilden elde edilen DNA dizisinin kalitesini bugünün insanlarından dizilenen genomlardaki kadar yüksek bir kaliteye ulaştırdı.Genetik analiz sonucunda ayak parmağı kemiğinin bir Neandertal’e ait olduğu anlaşıldı. Diğer mitokondriyal Neandertal DNA örnekleriyle karşılaştırıldığında, bu yeni bulunan fosilin bilinen en yakın akrabasının 3380 km uzaklıkta Kafkas Dağları’ndaki Mezmaiskaya Mağarası’nda bulunan Neandertal’ler olduğu belirlenmiştir.Neandertal kadınına ait ayak parmağı kemiği, yeni bir insan soyu olarak belirlenen Denisovan’lara dair ilk izlerin keşfedildiği, güney Sibirya’da fotoğraftaki Denisova Mağarası’nda bulunmuştur.Bu bulgular bilim insanlarının insanlığın soy ağacını yeniden tasarlamasına ve farklı insan soylarının aralarında çiftleştikleri savını doğrulamasına katkı sağlamaktadır. Tahminlere göre Afrika dışındaki insanların yüzde 1.5’dan 2.1’e varan oranlarda Neandertal kökenine sahipken; anakıtadaki Asyalıların ve Amerikan yerlilerinin DNA’ları ise yüzde 0.2 oranında Denisovan kökeni göstermekte.Çalışmanın başyazarı ve Almanya’da Leipzig’teki Max Planck Enstitüsü Evrimsel Antropoloji bölümünde sayısal (kompütasyonel) genetikçi olan Kay Prüfer, “Karışım, insan gruplarında yaygınmış gibi görünüyor.” diyor.İlgi çekici olan, bilim insanları görünüşe bakılırsa Denisovanların bilinmeyen bir insan soyuyla melezlendiğini , genomlarının % 2.7’sinden %5.8’ine varan oranda bu kaynaktan izler içerdiğini keşfetti. Görünüşe bakılırsa bu gizemli akraba bütün modern insanların, Neandertallerin ve Denisovanların atalarından 900.000 ilâ 4 milyon yıl önce ayrılmış görünüyor; bu ikinci grupta sayılanların birbirlerinden ayrılmaya başlamasından da önce.Bu bilmece gibi görünen soy potansiyel olarak, modern insanların en baştaki atasal ailelerinden biri olduğu şüphe götürmeyen, Homo erectus olabilir. Prüfer, bu bilinmeyen grubun modern insanlarla ya da Neandertallerle melezlendiğini gösteren hiçbir işaret olmadığını belirtmekte.Prüfer, LiveScience’a yaptığı açıklama: “Bazı bilinmeyen arkaik DNA örnekleri bütün bu zamanı Denisovan’ların içinde, biz onları içeren bir bireyi gün yüzüne çıkararak DNA dizilemesini yapana kadar geçirmiş olabilir. Bu çalışma, DNA dizilemesi henüz yapılamamış bulunan bir arkaik örneğe (insan soyu) ait dizinin çalışılmasına giden yolu açmaktadır.”Melezlenme Neandertal’ler ile Denisovan’lar arasında da gerçekleşmiş. Bu yeni bulgulara göre Denisovan genomunun en az %0.5’i Neandertal genomundan gelmekte. Ancak, bu güne kadar Neandertal genomunda Denisovan genomuna dair hiçbir şey bulunmamış.Prüfer ek olarak, “Dizilediğimiz Neandertal ve Denisovan genomlarının ait olduğu çağ, modern insanlardan Neandertal’lere ya da Denisovan’lara bir gen aktarımı olup olmadığı hakkında bilgi almayı bize mümkün kılmıyor.” diyor. Araştımacıların DNA’larını dizilediği Neandertal’ler ve Denisovan’ların yaşadığı dönemi “büyük olasılıkla etrafta hiçbir modern insanın yaşamadığı bir tarih” olarak açıklıyor Prüfer.Modern insanların ayırt edici özellikleriModern insanların, Neandertal’lerin ve Denisovan’ların birbirlerinden ayrıldıkları tarih belirsizdir. Araştırmacıların şu anki tahminlerine bakılırsa modern insanların tüm Neandertal’lerin ve Denisovan’ların ortak atalarından 550.000 ilâ 765.000 yıl önce ayrıldığı; Neandertal’lerin ve Denisovan’ların birbirlerinden 381.000 ilâ 473.000 yıl önce ayrıldıkları düşünülüyor.Ayak parmağı kemiğinden analizi yapılan kadının ebeveynlerinin, genetik analize göre yakın akraba oldukları – olasılıkla yarı-kardeş oldukları, ya da amca ve kız yeğen, teyze ve erkek yeğen, büyükbaba ve kız torun, büyükanne ve erkek torun olabilecekleri saptanmış. Yakın akrabalar arasındaki çiftleşmelerin, kadının uzak olmayan atalarında görünüşe göre yaygın olduğu tespit edilmiş. Prüfer açıklamasında, bu türden çiftleşmelerin bu Neandertaller arasında kültürel bir olay mı yoksa yaşadıkları bölgede sayıca azlıklarından dolayı bunun kaçınılmaz bir durum mu olduğunun belirsiz kaldığını belirtti.Çağımız insanı ile Neandertal ve Denisovan genomlarının karşılaştırılması yapıldığında, araştırmacılar modern insanlarla Neandertal’ler ve Denisovan’ları ayıran 31.000’den fazla genetik değişikliğin bulunduğunu belirlediler. Bu değişikliklerin sayısı modern insanların hayatta kalmaları ve başarıları ile bağlantılı bulunan beyin gelişimlerine dair bir rakam olabilir.“Eğer birisi çıkıp da derse ki; biz modern insanların bu dereceye kadar geliştirdiğimiz teknolojiyi yapmamızı sağlayan ve gezegen üzerinde hemen her yerleşilebilir bölgeye yerleşmemizi sağlayan şey sahip olduğumuz bazı genetik değişiklerimiz; o zaman bunlar o değişiklikler arasındadır.” diyor Prüfer. “Aksine, bu değişikliklerin tam olarak ne gibi farklılıklar yarattığını söylememiz zor, ve önümüzdeki yıllar modern insanların ayrıcalıklı teknolojiler geliştirebilmesindeki ve gezegenin her tarafına yerleşmesindeki bazı nedenlerin bütün bu genetik değişikliklerin arasında gizlenmiş olup olmadığını anlamakla geçecek.”Prüfer ve çalışma arkadaşları bulgularını Nature dergisinin 19 Aralık 2013'teki sayısında detaylı bir şekilde sunmuşlardır.Çeviren: Ahmet Caner Sönmez (Evrim Ağacı Okuru)Kaynak: Huffington Post
Avusturya'lı bir papaz olan
biyoloji kanunları. Manastırın bahçesinde
bezelyeleri birbirleriyle
çaprazlayarak(eşleştirerek) kalıtım için ilgi çekici sonuçlar buldu. Bugün bu sonuçlar Mendel kanunları adıyla anılmaktadır. Çalışmalarını yaptığı dönemde kromozom ve genlerin varlığı bilinmemesine rağmen, özelliklerin "faktör" adını verdiği birimlerle nesilden nesile aktarıldığını söyledi. Bugün bu birimlere,
Bahçe bezelyeleriyle yıllarca yapmış olduğu çalışmalarının sonuçlarını 1865'te yayınladı. Bitki Melezleri Üstüne Denemeler isimli eseriyle
genetiğin kurucusu olarak kabul edildi. Mendel'in en önemli deneylerinin konusu bezelye idi. Adi bezelye tanelerinin bazıları düz yuvarlak, bazıları buruşuktur, bazı taneler sarıyken, diğerleri yeşildir, bazı bezelye bitkileri uzun, bazıları kısadır. Bu bitkileri düzenli tozlaşmalara tabi tutan Mendel, yukarıdaki özelliklerin dölden döle nasıl aktarıldığını göstermiştir. İki özelliğin bir araya gelmesi sonucunun bir karakteristik ortalaması olabileceği düşünülebilir. Bazı saf karakterlerin birleşmesinden, gerçekte de bu sonuçlar alınabilir; ama Mendel'in deneylerine göre, iki saf karakterin çaprazından, mesela uzunluk ve kısalıktan melez uzunlar çıkmaktaydı. Uzunluk karakteri, kısalık karakterine baskın olduğundan sonuçta melez bireyler uzun görünümdeydi.
Bu tip iki uzun melezin çaprazı sonucunda ise, % 25 oranında saf uzun, % 25 saf kısa, % 50 melez uzun çıkmaktaydı. İki eş saf özellik çaprazlandığında, sadece bu saf özellik ortaya çıkmaktaydı. Mendel kanunlarının esası buna dayanmaktaydı.
Mendel'in bahçe bezelyeleri ile deneyleri
Mendel bahçe bezelyeleriyle yaptığı çaprazlamalarda bazı belirli özelliklerindeğişmediğini tesbit etti. Bezelyelerin bir kısmı kısa ve çalı tipli (bodur) olduğu halde, bazıları uzun ve tırmanıcı idiler. Yine, bazıları sarı tohum ürettiği halde, bir kısmı yeşil tohum üretirdi. Bazıları renkli çiçeklere sahip olduğu halde, bazıları da beyaz çiçek ihtiva ederdi.
Mendel bahçe bezelyelerinin topu topu yedi özelliğinin değişmediğini keşfetti. Ayrıca bezelye çeşitlerinde özelliklerin nesilden nesile kendi kendilerine sürdürdükleri tozlaşma sayesinde korunduğunu gördü.
Melezleme tozlaşmasında ise çiçeğin erkek organlarından diğer bitkinin dişi organına çiçek tozu (
polen) aktarılarak kolaylıkla üretilmekteydi.
Farklı yedi özellik (uzunluk, kısalık, sarı tohum, yeşil tohum vs.) görüldüğünden ve melezleme tozlaşması kolaylıkla icra edildiğinden Mendel'in seçtiği konu idealdi. Onun ilk işi, kendisinin takip ettiği ve anne babadan evlatlara devamlı aktarılan yedi özelliği, olsa da olmasa da keşfetmekti. Mendel farklı bitki çeşitlerinin her birinden tohumlar toplayarak onları bahçesinde fidan olarak dikti. Deneylerle ortaya çıkan yedi özelliğin zürriyet meydana getirmede ebeveynlerden (anne babadan) evlatlara aktarıldığını göz önüne almıştı. Bezelye çiçekleri, ancak kendini dölleyebilecek bir yapıya sahip olduğundan saf soylarını devam ettirmeye müsaittir. Mendel ilk deneylerinde bezelyelerin arı döl olup olmadığını araştırmaya başladı. Bunun için aynı bitkiyi birkaç defa arka arkaya tozlaştırarak birçok döl elde etti. Her dölde elde ettiği bireyleri birbirine ve ebeveynlerine benzeyip benzemediklerine göre ayırdı. Böylece özellikleri farklı yedi saf döl elde etti. Bu özelliklerin herbirine saf karakter adını verdi.
Mendel'in Dominantlık (Baskınlık) Kanunu'nu keşfetmesi
Mendel'in bundan sonraki işi, iki farklı karakterli bitkiyi tozlaştırdığında ne olacağını görmekti. Buna uygun olarak bir uzun ve bir kısa ebeveyn bitki seçti. Uzunundan çiçek tozu alarak kısanın dişicik borusunun üzerine serpti. Kısa bitkide tohumlar olgunlaştığında çaprazlamanın sonucunu keşfetmek için tohumları ekti. Acaba yeni bitki kısa ebeveyne mi, uzun ebeveyne mi benzeyecekti? Yoksa her iki ebeveynin karakterinin tesiriyle orta uzunlukta mı olacaktı? Üreyen fidanların hepsinin, çaprazlamayı yapmak için çiçek tozu aldığı bitkiler gibi uzun olduğunu gördü.
Mendel'in ikinci adımı, hangi bitkinin farklılığa sebep olduğunu bulmaktı. Çiçek tozunu kullandığı mı, yoksa üretimde tohumlarını kullandığı bitki mi?
Buna uygun olarak tozlaşma işlemini ters tatbik ederek
polen için kısa bitkileri, tohum üretimi için de uzun bitkileri kullandı. Sonuçlar önceki gibi olup bütün yavru bitkiler uzun meydana gelmişti.
Mendel sonra diğer karakterleri çaprazlayarak deneyler yaptı. Sarı tohumlu bitkilerle yeşil tohumlu bitkileri çaprazladı. Çaprazlamanın birinci dölünde (F1 dölünde) hepsinin sarı tohumlu olarak ürediğini gördü. Bunun gibi yuvarlak tohumlu türlerle buruşuk tohumluların çaprazlamasından yuvarlak tohumlular üretti. Mendel yedi farklı karakteri tahlil edene kadar çaprazlama deneylerini tekrar etti ve şaşırtıcı sonuçlar elde etti. Çaprazlama döllerini dikkatle takip ederek birinci çaprazlamada kullandığı ebeveyn bitkileri "P" olarak adlandırdı. Adı geçen dölün çaprazlama sonucuna (ürününe) F1 olarak ad verdi. F1 ilk evladı temsil ediyordu. İki uzun bezelyenin F1 döllerinin çaprazlamasıyla, F2 dölünü (torunları) üretti. Üretimde önceki yolu takip etti. Her ikisi de uzun olan iki F1 bitkisi seçti. Onları çaprazlayarak tozlaştırdı ve F2 dölünü vermesi için tohumları dikti. Bu çaprazlamanın sonuçları gayet dikkat çekiciydi. Bitkilerin bazıları uzun olmasına rağmen diğerleri ise kısaydı. İkisi arası uzunlukta (orta boy) hiçbir bitki meydana gelmemişti. Üretilen bitkilerin 3/4'ü uzun, 1/4'ü ise kısa idi. F2 dölünde kısa bitkilerin tekrar ortaya çıkışı Mendel için büyük bir anlam taşımaktaydı. Demek ki F1 bitkileri görünmeyen kısalık karakterine sahipti. Diğer karakterlere sahip olan F1 neslinin çaprazlamalarıyla da aynı sonuçlar elde edildi. Sarı tohumlu ile yeşil tohumlu ebeveyn bitkileri (P) birbirleriyle çaprazlandığında F2 dölünde 3/4 oranında sarı ve 1/4 oranında yeşil bezelyeler üredi. Mendel bu sonuçlardan "Dominantlık Kanunu"nu kurdu.
Mendel'in ikinci kanunu olarak bilinen Dominantlık (Baskınlık) Kanunu açık bir ifade ile şöyle tanımlanabilir: "Aynı genetik yapıya sahip iki benzer melez çaprazlandığında meydana gelen dölde, ana-babadan gelen karakterler belirli oranlarda (baskın karakter % 75, çekinik % 25) ortaya çıkar."
Mendel'in ilk kalıtım kanunu: Uzun bezelyelerin kısalarla melezlenmesinden (çaprazlanmasından) uzun F1 nesli üredi ve kısa bezelyeler F2 dölünde tekrar ortaya çıktılar. Mendel, karakterlerin meçhul faktörler tarafından kontrol edildiğini ileri sürdü. Bugün bu faktörlere "
gen" denilmektedir . Mendel bu temel üzerine kalıtımın birinci kanununu yani Eştiplilik = İzotipi Kanunu'nu kurdu.
Eştiplilik (İzotipi) Kanunu
Bu kanun, çeşitli kalıtsal karakterlerin faktörleri (genler) tarafından kontrol edildiğini ve bu faktörlerin çiftler halinde bulunduğunu ifade etmektedir. Mendel'in yaşadığı zamanda gen ve kromozomlar bilinmediği halde onun "Eştiplilik Kanunu" bugün genetiğin temel kurallarını meydana getirmektedir. Eştiplilik (İzotipi) Kanunu açık bir ifade ile şöyle tarif edilebilir: "Birer karakteri farklı iki saf (
homozigot) ırk çaprazlandığı zaman meydana gelen F1 dölünün bireylerinin hepsi melez ve birbirine benzer olur." Uzun saf bezelye ile kısa saf bezelyelerin çaprazlanmasından % 100 uzun melezler meydana gelir.
Mendel uzun F1 dölü bitkilerinin saf uzun ebeveyn bitkileri gibi olmadıklarını ortaya çıkardı. Bu bezelyeler görünmediği halde kısalık faktörünü taşımaktaydılar. Bu faktör bir sonraki dölde tekrar ortaya çıkacaktı. Bu muhakeme, onun kalıtımın ikinci kanununu, yani Baskınlık (dominantlık) Kanunu'nu keşfetmesine öncülük etti. Bu kanuna göre, çiftler halinde bulunan faktörlerden (genlerden) biri diğerini maskeleyebilir veya varlığını göstermesine mani olabilir.
Baskınlık (Dominantlık) Kanunu
Bahçe bezelyelerinde olduğu gibi, uzunluk bir çift gen tarafından kontrol edilir. Uzunluk geni kısalık genine baskındır (
dominanttır). Kısalık genine çekinik (
resesif) denir . Mendel'in çaprazlamalarında ebeveynin biri saf uzun olup, her iki uzunluk genine de sahipti. Diğeri de saf kısa olup, her iki kısalık genine sahipti. Bunların çaprazlama ürünü olan F1 dölünün bireylerinin hepsi uzun, fakat melezdiler. Bunlar bir uzunluk ve bir kısalık geni taşımalarına rağmen, uzunluk geni kısalık genine baskın olduğundan uzun olarak ortaya çıktılar. Mendel, çalışma sonuçlarını tablolar halinde göstermeyi başardı. Günümüzde her karakter en az iki genle ifade edilir. Genetikte her gen bir harf ile temsil edilir. Dominant (baskın) genler büyük harfle, resesif (çekinik) genler aynı harflerin küçükleri ile ifade edilir. Eğer uzunluğu T harfiyle gösterirsek , saf uzun bitki TT olarak yazılacaktı ve uzunluk karakterinin her iki geni böyle gösterilecekti . Büyük T, uzunluğun zıt karakter olan kısalığa baskın olduğunu ifade etmektedir. Aynı usulle, küçük t, kısalığı temsil etmektedir ve yalnız başına saf kısa, tt olarak gösterilecekti . Bütün vücut hücreleri diploit sayıda (2N)
kromozom ve gen ihtiva etmelerine rağmen,
gametler (cinsiyet hücreleri) mayoza uğrayarak kromozom ve gen sayılarını yarıya indirgediklerinden
haploit sayıda (N) kromozom ve gen taşırlar. İnsanın vücut hücrelerinde 23 çift (46 adet), gametlerinde ise 23 adet kromozom bulunur.
Sonuç olarak bezelyenin tohum taslağındaki yumurta hücresi ve polen tanesinden meydana gelen sperm çekirdekçiği her karakter için yalnız birer gen taşırlar. Saf uzun bezelye bitkisinde, yumurta ve sperm çekirdekleri olgunlaştığında biri T'nin birini, diğeri de diğer T'yi alır. Aynı şekilde bütün vücut hücrelerinde tt genlerini taşıyan saf kısa bitkinin genleri mayoz sonucu t ve t'ye bölünerek şekillenen yumurta veya spermlere geçerler.
Mendel Ayrılma Kanunu adı ile kalıtımın üçüncü kanununu kurdu. Bu kanuna göre, bir melezde bulunan gen çiftleri birbirinden bağımsız ayrılarak gametlere gider. Bu demektir ki, gen çiftinin bir tanesini bir gamet, diğerini ise başka bir gamet taşır. Ayrıca bir melezde, dominant genle beraber bulunan resesif gen değişmez. Eğer melezin sonraki döllerinde, iki resesif bir araya gelirse resesif karakter tekrar ortaya çıkar.
Mendel çaprazlamalarının çizim metodları: Mendel'in bezelyelerle olan melezleme çalışmaları, dama tahtasına benzeyen tablolarla daha açık olarak gösterilebilir. Gametler, üst ve dikey karelere yerleştirilir. Gametlerin birbiriyle eşlenmesi, diğer karelerde işaretlenir.
Tt meydana gelen uzun melez bitkileri ifade eder. T (uzunluk) geni, kısalık (t) genine dominant olduğundan, bireyler uzun olarak gözükür.
Eğer Tt melezleri birbiriyle çaprazlanırsa gen birleşimlerinin dört ihtimali rahatlıkla tabloda işaretlenebilir. Durum tablo 2´de gösterildiği gibi olur.
Melez ebeveynlerden T ve t genlerinin birleşme ihtimallerinin sonucunda, F2 dölünde: 1/4'ü saf uzun TT, 1/2 melez uzun Tt ve 1/4'ü saf kısa tt yavru meydana gelir.
Mendel'in uzun ve kısa bezelyeleri çaprazlayarak elde ettiği aynı sonuçlar
kobayların renk verasetinde de ispatlandı. Bu durumda siyah renk, beyaz renge dominanttır. Saf bir siyah kobay BB ile, saf bir beyaz kobayı bb çaprazladığımızda ne olacağını görelim. F1 dölünde bütün bireyler (yavrular) siyahtır. Genetik yapılarında ebeveynlerden farklılık arz ederler. Çünkü onlar melez siyahlar Bb'dir. İki melez çaprazlandığında F2 dölü 1/4 oranında saf siyah BB, 1/2 oranında melez siyah Bb ve 1/4 oranı saf beyaz bb olarak gözükebilir. F1 dölünün iki melezi Bb arasındaki çaprazlamadan ortaya çıkan F2 dölü, dağılım gösterir:
