MEKTUP ŞİİRLER
BABAM' A
Gel seninle anacığım, maziyi yadedelim
Analım babamızı, ruhunu şadedelim.
O bu masum yuvanın oldu aziz şehidi,
Bu günleri görmeden kara toprağa gitti.
Öttürse borusunu İsrafil bir an için,
Mezarı kıpırdasa, oynasa için için...
Halimize bir baksa, kaldırsa bir başını
Silse gözlerindeki ıstırabın yaşını.
Kafasında yer alan istifhamlar çözülse,
Bizim için yaptığı bütün gamlar çözülse,
Sükunla toprakları çekse bir üzerine,
Halinden memnun olsa , yatsa tekrar yerine...
Sana şefkat gösterdi, masum bir evlat gibi,
Sonra Azrail geldi, korkunç bir feryat gibi.
Kasıp kavurdu gitti, onu beraber aldı
Arkasında hatıra iki zavallı kaldı.
Bürüdü gözlerini korkunç hırçın bir korku,
Gözleri açık gitti, kaderin cilvesi bu...
Bazı ufka dalarım, gözlerini görürüm
O gözler ki sahibi mezarda bir kötürüm.
Yerinden kıpırdamaz, kolunu kaldıramaz
Yolumuzda durana vurmak ister, vuramaz.
Seneler önümüze ıstıraplar yığardı,
Küçük kalplerimize kasırgalar sığardı...
O göklerden bakardı bize ilham verirdi,
Biz muvaffak oldukça güler selam verirdi.
Bugün hayatımızda mustarip bir sükun var,
Ne kadar ferahlasak, onsuz bize dünya dar.
Ufuktaki gözlerin tahassürü bir sönse,
Ne olurdu Allah' ım gidenler geri dönse...
DERTLEŞME
Ne sen, ne ben doymadık şefkatine pederin
Aldırma anacığım yazısıymış kaderin.
Hiç kimse yenemedi alnının yazısını,
Kimse çeviremedi kaderin pazusunu.
Mukadderat diyorlar, çok büyük kudrettir o
Taşlardan daha katı, kayalardan serttir o...
Bizler onun zulmüne uğradık, mağdur olduk
Dünyayı pembe gördük, kömürden kara bulduk.
Sen bağrına taş bastın, babamı aratmadın
Ağladın çok geceler, bizleri ağlatmadın.
Gözyaşları kalbinden yüreğine akardı,
İçin coşup ağlarken, gözün güler bakardı...
Çocuktuk, anlamazdık senin ıstırabını
Sen masum yüzümüzde düşünürdün yarını.
O günleri haftalar, seneler kovaladı,
Yıllar açık alnında hatıralar sakladı.
Sen başımda bekledin, ben rahatça uyudum
Gençliğini uğrumda erittin yudum yudum...
Bize herşeyi verdin, hiç mahrum yaşatmadın
Neşemize derdinden, eleminden katmadın.
Bazen derdin, elemin seni harap ederdi
İçinden gözyaşları çağlar çağlar giderdi.
Böyle anda bizleri kudretin eli gibi,
Bağrına bastırırdın birer teselli gibi...
Yaşlı müşfik gözlerin yüzümüzde gezerdi,
Bizi senin elemin öldürürdü, ezerdi.
İşte seneler geçti, bizler büyüdük artık
Kıymetini anladık, hayatı gördük artık.
Artık sen de neşelen ey kara bahtlı kadın,
Güzel günler yaklaştı, saadetimiz yakın...
SEVGİLİ ANNEM' E
Ayrıldık ayrılalı her an düşündüm seni
Her dakika hayalin meşgul ediyor beni
O munis çehren beni bir an yalnız koymuyor
Sen orada ben burda anne bu hal olmuyor
İstiyorum bu aylar birer gün olsun hemen
Ne de yavaş dönüyor dünya denen değirmen ...
Acaba sen de beni bu kadar özledin mi ?
Şu aylar hemen geçse onu görsem dedin mi ?
Zannedersem senin de kalbin beni özlüyor
O pek müşfik gözlerin hep yolumu gözlüyor
Yanına döneceğim kazanarak inşallah
Elbet kavuşturacak her üçümüzü Allah ...
Dağ dağa kavuşmazsa biz bir gün kavuşuruz
Beraberce güleriz , eğlenir konuşuruz
Bu pek uzun aylar da gelmez belki bir güne
Şimdiden hazırım ben o pek mukaddes güne
Size haber vermeden çalarım kapınızı
Veyahut çok sessizce çevirerek topuzu ...
Hemen dar avlumuza sokulurum gizlice
Birdenbire görünmek en iyisidir bence
Zannedersem bu sene biraz gecikeceğim
Belki de işler için Urfa' ya gideceğim
Hamdolsun burada ben hem rahatım hem iyi
Durmadan düşünüyorum ben gelecek seneyi ...
Her neyse gevezelik yeter artık sanırım
Bütün akrabalara vardır benim selamım
Senin de anneciğim o müşfik ellerinden
En büyük bir saygıyla öperken derim ki ben
Yarab hemen kavuştur şu anayla oğulu
İkisi de ayrılık deryasında boğulu ...
NEŞELEN
Evet, sen de neşelen kara bahtlı kardeşim,
Sen de artık gül eğlen, ey benim can yoldaşım!
Çektiklerimiz kafi, çekmeyeceğiz artık
Hayatı çok küçükken ta içinden tanıdık.
Ümidimiz yılların arkasında saklıydı,
Tahakkuku gayrete, meşakkate bağlıydı...
Canı dişime takıp çalışırken bana siz,
Kucak kucak ilhamla sabır sebat verdiniz.
Eski günleri anıp seni avutacağım,
Çetin hayat yolunda elinden tutacağım.
Hakkımızdır kardeşim, sevinmek hakkımızdır.
Artık mazi anamız, istikbal kızımızdır...
İradeni ümide bağlayıp yarına bak,
İstikbalin güneşi, bu günden daha parlak.
Artık kara taş değil, neşe dolsun bağrımız
Kalbimizi anlasın, mesut etsin Tanrı' mız...
SITKI TUNCER
( 1920 - 1978 )
|
|
|
|
