RESMİN

Resmin Gözlerimle değil kalbimle baktım resmine, Kanayan yüreğim bir kez daha kanadı, Yüzünü bensiz kalmanın hüznü kaplamış, Mutsuz olmanın ışıksızlığı içindeki sen, Mutlu olduğun zamanların ışığı ile bakıyorsun. Elbette yaşayacaksın anılarınla hayalimle, İkimizin yıldızlara arkadaş olduğu günler, Sert esen rüzgarda dinlediğimiz müzik Benimle kelebekler gibi dans edişin, Resmine bakışımda hüzüne dönüştü ne varsa. Ahhhh resmin, ciğerimi dağlayan duruşun, Sitem dolu bakışın,hayata direnmeyen omuzların, Hepsini okşadım okşadım ama nafile, Sıcaklığın yok,kokun yok,bir hasretin var. Öğle bir hasret ki bu hiç bitmeyecek, Kum tanelerinin rüzgarda savrulması gibi, Öfkeyle şiddetle kaçmak isteyecek, Yine bir kumsalda bitecek yolculuk çaresizce. Artık göremiyorum seni puslu bir görüntü var, Gözyaşlarım resmine perde oluyor bakamıyorum, Şimdi onları silecek ellerinde yok, Ağlıyorum kaderime ağlıyorum sensizliğe. Düşen her damladan sonra seni görürüm, Kahrolası yaşlar gözümü doldururda, Sanki saatlerce sensiz bırakır beni. Resminle gözyaşlarımı sileceksen, Bana gözlerimin içine baktığın gibi bak resminde Nermin Gültekin