Bir zamanlar beni sevdiği zannına kapılmamı sağlayan hayallerim vardı; şimdi gerçekleri görebilecek kadar ümitsiz kaldım...
Sanakarşı sergilediğim agresif söz ve hatalı davranışlarımdan dolayı beniayıplama; senelerini ideali peşinde koşarak geçiren tecrübesiz birkızın küçücük yüreğine ver; çünkü ben yıllarımı kitaplara gömülü olarak geçirdim ve günün birinde başımı kaldırdığımda,
karşımda yalnızca seni gördüm!...
Kalbimi,demir duyguların arkasına sakladım, sandım ki ruhum, bundan en azzararı görecektir. Aşkın sularına yüzme bilmeden açılan, deneyimsiz biryürek için bundan başka rota bilmiyordum.Hislerim beni esiralıyor, içim içimi yiyor, günden güne eriyor, tükeniyordum. Senin iseoralı olmayan, vurdumduymaz tavırların beni mahvediyordu; kendimekızıyordum...Oysa benimkisi, lekesiz, tertemiz, an be ankavrulan, sevdiğini yana yakıla düşleyerek saniyeleri bezdirecek ve tekbir sözünle yeniden hayat bulacak kadar, içi dışı sıcacık kaynayan, taptaze,
yürekli duygulardı...Benim el değmemiş hislerim...Kalbimi ellerine vermiştim; adımlarım,adımlarına göre şekillenecekti...
Ben gururuna kapılarak seni görmezden gelirken; sen bana olan aşkını içinde yaşatacak veonu kendine saklayacak kadar bencil çıktın!
Yüreğiminiçi sıcacık kaynıyorken, dıştan bir aysberg kesilivermek; yanan,yakılan ve arzulayan kalbime, bilsen ne ıstıraplar yüklüyor.
Gözegelir diye herkeslerden uzaklarda, gönlümün en gizli yerinde, kendimdenbile sakınarak, 'el bebek' misali binbir özenle büyüttüğüm ve yara alırendişesiyle senden bir sır gibi sakladığım,Benim el değmemiş, onurlu hislerim...
Birzamanlar senin tarafından iltifat yüklü nice sözlere ve dünya üzerindetüm gönülleri kıskandıracak kadar eşsiz alakalara layık görülen ben,şimdi senin nezdinde unutulması en kolay kişi miyim? Benim kalbimiyaralamaya, beni üzmeye yetecekbundan başka söz yoktur.Oysabir benzerimin daha olmadığına beni inandırmıştın. Şimdiyse yüreğimiyerle bir eden, hislerimi ezip geçen, yerlerde delice sürükleyen bundanbaşka bir söz bilmiyorum...Demek kalbin, sevgisini, bir kızgınlıkanında hiçe sayarak, tek celsede boşayıp, öksüz bırakacak kadaryüreksizmiş... Demek benim bağrım, yıpransa bile esirin olacak kadar vekarşılık beklemeden sevebilirmiş...Ellerinellerime, gözlerin gözlerime, hislerin hislerime değmese bile, demekseni sevebilmişim. Tahmin edemeyeceğin kadar çok...Bilmiyorum kalbim, un ufak ettiğin hislerimden arta kalanlarla bir daha böyle dile gelir mi?Öğrendim ki, söyleyemedikten sonra, yanasıya sevmeninbir anlamı yokmuş.Sevmeyi becerebilmek, hisleri kalbine doldurmaktan öte,paylaşmayı bilecek kadar yüreklenebilmekmiş...Benimkisi 'aşk dilencisi olmama' uğruna çıtını bile çıkaramayan 'acaba'ların öyküsü...
Benimkisi,aşk dilencisi olmamak için gururun, kendi limanında çırpınışlarıymış.Eğer bir el atsaydın, bu dile gelemeyen aşkı, bu gururu tutupkollarından, sana köle ederdim...İlan-ı aşkım kaybetti, ne diyebilirim ki, benim yüreğim,cesur olamayan,sevgisine sahip çıkamayan bir kalbi sevmiş.Böylesi sevmek, işkencelerin en büyüğüymüş!Bir zamanlar beni sevdiği zannına kapılmamı sağlayan hayallerim vardı; şimdi gerçekleri görebilecek kadar ümitsiz kaldım...
Oysa...Başımı bağrına yaslayıp, sıkıca kavradığım ellerine yüreğimi bırakıp,gözlerine dalmayı ve sonsuza kadar orada, öylece kalakalmayı; seninleyıllanmayı... Ne çok arzuluyordum oysa...Teşekkürler, benim gönlümde bu kadar değerli olduğun için...Aşkınlabezediğim kalbimde senin için yeşerttiğim güllerimden geriye, yolunmuşhis kırıntıları kaldı. Hayatının baharındaki bir kızın küçücük yüreğineattığın tokat, beni ideallerime geri döndürdü. Oysa onlar bile sanakavuşuncaya dek avutuyorlardı,seni hissederken taşları yerinden oynayan yüreğimi...Hayattaki en büyük hayalim sendin;başaramadım! Tam 5 yıldır, iyi ve kötü günde ve gecede ve her yerde,her salisede, beni, `kendinden mahrum bırakmakla` cezalandırmak seninhakkındır...Benim payıma düşen; sensizlik oldu...Ne diyebilirim ki?... Elin elime; gözlerin gözlerime; hislerin hislerime değmese bile, seni ne çok sevmişim ben...Bir zamanlar beni sevdiği zannına kapılmamı sağlayan hayallerim vardı; şimdi gerçekleri görebilecek kadar ümitsiz kaldım!...
Sanakarşı sergilediğim agresif söz ve hatalı davranışlarımdan dolayı beniayıplama; senelerini ideali peşinde koşarak geçiren tecrübesiz birkızın küçücük yüreğine ver; çünkü ben yıllarımı kitaplara gömülü olarak geçirdim ve günün birinde başımı kaldırdığımda,
karşımda yalnızca seni gördüm!...
Kalbimi,demir duyguların arkasına sakladım, sandım ki ruhum, bundan en azzararı görecektir. Aşkın sularına yüzme bilmeden açılan, deneyimsiz biryürek için bundan başka rota bilmiyordum.Hislerim beni esiralıyor, içim içimi yiyor, günden güne eriyor, tükeniyordum. Senin iseoralı olmayan, vurdumduymaz tavırların beni mahvediyordu; kendimekızıyordum...Oysa benimkisi, lekesiz, tertemiz, an be ankavrulan, sevdiğini yana yakıla düşleyerek saniyeleri bezdirecek ve tekbir sözünle yeniden hayat bulacak kadar, içi dışı sıcacık kaynayan, taptaze,
yürekli duygulardı...Benim el değmemiş hislerim...Kalbimi ellerine vermiştim; adımlarım,adımlarına göre şekillenecekti...
Ben gururuna kapılarak seni görmezden gelirken; sen bana olan aşkını içinde yaşatacak veonu kendine saklayacak kadar bencil çıktın!
Yüreğiminiçi sıcacık kaynıyorken, dıştan bir aysberg kesilivermek; yanan,yakılan ve arzulayan kalbime, bilsen ne ıstıraplar yüklüyor.
Gözegelir diye herkeslerden uzaklarda, gönlümün en gizli yerinde, kendimdenbile sakınarak, 'el bebek' misali binbir özenle büyüttüğüm ve yara alırendişesiyle senden bir sır gibi sakladığım,Benim el değmemiş, onurlu hislerim...
Birzamanlar senin tarafından iltifat yüklü nice sözlere ve dünya üzerindetüm gönülleri kıskandıracak kadar eşsiz alakalara layık görülen ben,şimdi senin nezdinde unutulması en kolay kişi miyim? Benim kalbimiyaralamaya, beni üzmeye yetecekbundan başka söz yoktur.Oysabir benzerimin daha olmadığına beni inandırmıştın. Şimdiyse yüreğimiyerle bir eden, hislerimi ezip geçen, yerlerde delice sürükleyen bundanbaşka bir söz bilmiyorum...Demek kalbin, sevgisini, bir kızgınlıkanında hiçe sayarak, tek celsede boşayıp, öksüz bırakacak kadaryüreksizmiş... Demek benim bağrım, yıpransa bile esirin olacak kadar vekarşılık beklemeden sevebilirmiş...Ellerinellerime, gözlerin gözlerime, hislerin hislerime değmese bile, demekseni sevebilmişim. Tahmin edemeyeceğin kadar çok...Bilmiyorum kalbim, un ufak ettiğin hislerimden arta kalanlarla bir daha böyle dile gelir mi?Öğrendim ki, söyleyemedikten sonra, yanasıya sevmeninbir anlamı yokmuş.Sevmeyi becerebilmek, hisleri kalbine doldurmaktan öte,paylaşmayı bilecek kadar yüreklenebilmekmiş...Benimkisi 'aşk dilencisi olmama' uğruna çıtını bile çıkaramayan 'acaba'ların öyküsü...
Benimkisi,aşk dilencisi olmamak için gururun, kendi limanında çırpınışlarıymış.Eğer bir el atsaydın, bu dile gelemeyen aşkı, bu gururu tutupkollarından, sana köle ederdim...İlan-ı aşkım kaybetti, ne diyebilirim ki, benim yüreğim,cesur olamayan,sevgisine sahip çıkamayan bir kalbi sevmiş.Böylesi sevmek, işkencelerin en büyüğüymüş!Bir zamanlar beni sevdiği zannına kapılmamı sağlayan hayallerim vardı; şimdi gerçekleri görebilecek kadar ümitsiz kaldım...
Oysa...Başımı bağrına yaslayıp, sıkıca kavradığım ellerine yüreğimi bırakıp,gözlerine dalmayı ve sonsuza kadar orada, öylece kalakalmayı; seninleyıllanmayı... Ne çok arzuluyordum oysa...Teşekkürler, benim gönlümde bu kadar değerli olduğun için...Aşkınlabezediğim kalbimde senin için yeşerttiğim güllerimden geriye, yolunmuşhis kırıntıları kaldı. Hayatının baharındaki bir kızın küçücük yüreğineattığın tokat, beni ideallerime geri döndürdü. Oysa onlar bile sanakavuşuncaya dek avutuyorlardı,seni hissederken taşları yerinden oynayan yüreğimi...Hayattaki en büyük hayalim sendin;başaramadım! Tam 5 yıldır, iyi ve kötü günde ve gecede ve her yerde,her salisede, beni, `kendinden mahrum bırakmakla` cezalandırmak seninhakkındır...Benim payıma düşen; sensizlik oldu...Ne diyebilirim ki?... Elin elime; gözlerin gözlerime; hislerin hislerime değmese bile, seni ne çok sevmişim ben...Bir zamanlar beni sevdiği zannına kapılmamı sağlayan hayallerim vardı; şimdi gerçekleri görebilecek kadar ümitsiz kaldım!...
