Uç ey kuş öz cevherine doğru uç!

Uç ey kuş öz cevherine doğru uç!
Gel muştusu erişti canım

Gel diyor yüceler yücesi

De sen de can ol kanatlanıp uçma,
Kurak yerde dalgaların sesi duyuldu birden
De sen balık olda sıçrayıp denize dalma
Davullar dövdürüp geri dön diyor sultan
De sen doğan ol da, avdan eteğini çekip sultana doğru kanat açma. 
 Sonsuzluk güneşi aşk yurdunu ışığa boğdu,
De sen âşık ol da semağa başlama.
Can bağışlıyor o güzeller sultanı,güzellik bağışlıyor.
A güzellik vurgunu yol nereye?
Açıldı işte beden kafesinin kapısı
Uç ey kuş öz cevherine doğru uç!
İşte acı su, işte bataklık
İşte ölmezlik, işte özgürlük
Canın yüce doruğuna uç
Çık git aradan ey can
Çekil de ayrılıktan kavuşmaya göçelim
Ne vakte dek taşla toprakla, 
çanak çömlekle dolduracağız eteğimizi.
Koynumuzu, koltuğumuzu ne vakte dek
Çekelim elimizi topraktan
Çanak çömlekten çekelim de göğe ağalım
Bu toprak kalıp nasıl kafese koydu seni,
Nasıl çuvala soktu.
Yırt çuvalı da çevrene bak.
Yüceler yücesi Rabbim, 
sen sor gene sen cevap ver.
Çünkü sorular bilginide sensin, 
cevaplar bilgini de.

Mevlâna Hazretleri