ÇÖZÜMÜ ZOR BİLMECE İNSAN
İnsan en çok sahip olamadıklarını ve kaybettiklerini özlüyor
Çözümü zor bir bilmece insan
Tam çözdüm zannederken bir yerlerde hata yaptığın,ünsüz harflerin çakıştığı sil baştan yeniden çözmeye çalıştığın bir bilmece
An’ın değerini bilmek lazım diyoruz
An nedir ki ? Bir lazha an ! Kelebek misali yaşanan an’ı geri getiremediğin ,bir saniye bile geri dönemediğin
Bazen dönmek için herşeyini feda edebileceğin,bazense dönmemek için herşeyini verebileceğin
Yaşanmışlıklar hiç yaşanmasaydı dediğin,yaşanamayanlar keşke yaşansaydı dediğin
İnsan bu dedim ya anlamak zor diye
Bazen yaşadığına ağlar,bazen ise yaşayamadıklarına
Keşkeleri hiç bitmez
Kelimeler Kitabında Keşke’lerle sıkı dosttur
Memnuniyetsizdir insan
Sıkıntısı ,derdi,hüznü hiç bitmez
Belki de hüzündür onu olgunlaştıran
Geçen yıllar değildir yaşanmışlıklardır onu olgunlaştıran
Her hüznün içinde bir gözyaşı saklıdırHer bilmecenin sonunda bir mesaj saklı olduğu gibi
Kimi zaman bakışlarıyla anlatır meramını,kimi zaman yazdıklarıyla,kimi zaman çığlıklarıyla,kimi zaman sessiz yakarışlarıyla kimi zamanda( ki çoğu zaman böyle olmuştur) hangi yolu denerse denesin anlatamaz En acısı budur bence
Nedense insan hep kendini anlatmaya çalışır
Anlamaya çalışmaz
Anlaşılmayı bekler,anlamaktan bihaber
İnsan bu,odak noktasının hep kendisinin olmasını ister
Bilmez ki bazen hedef olmaktansa,nişancı olmak daha iyidir
Pişmanlıkları hiç bitmez mesala
Heşeyden pişmanlık duyar
Yediği tatlıdan,kurduğu arkadaşlıktan,
kavga etmekten,günah işlemekten,para harcamaktan,güvenmekten
Ama bunları yapmaktan da hiç vazgeçmez
Yanılgılarla başlar öğrenmeye,yazgılarla devam eder pişmeye
Kendini kandırmaktan ise hiç vazgeçmez
’Herşey güzel olacak inşallah ’diye başlayan ve hüznün üzüntünün sonundan biten ve başlayan ,başlayan ve biten cümle hep aynıdır’
Herşey güzel olacak inşallah’
Umudu vazgeçtiği yaşamına taze kandır her zaman
Solmaya yüz tutan yanakları ,küllenmeye başlayan çaresizliklerin ardından hep umut gülümser sıcacık
Dedim ya insan bu,gülümseyene gülümseyerek karşılık vermek fıtratında var diye
14 yaşındayken 15 yaşındayım demek,17 yaşındayken 18’ime girdim demek adettendir
O yaşlarda bir yaşın bile önemi oldukça fazladırNeden sonra yaş 30’u geçince yaşlar saklanır,gizlenir,bayana yaş sorulmaz diyerek gerçeklerin arkasınıa saklanırlar
Hoş bu da birşeyi değiştirmez ya, 40 bedenken 38 beden giymeye çalışmak,60 kilo iken 58 kiloyum demek herşeyi biraz daha iyileştirir
Bu ufacık yalanlar onların saklı oyuncaklarıdır
Bilmek bir sanattır,bildiklerini aktarmak ise ayrı bir sanat
Bizler sanatkar olduğumuzu düşünürken ,çevremizde o kadar çok bilmeyen öğrencimiz vardır ki
Hepsinin akıl hocası kesiliriz
Maharetlerimiz,hayat hikayalerimiz,anlatacaklarımız,yaşanmışlıklarımız, örneklerimiz hiç bitmez
Kendi muhtaçlığımızı unutup,bildiklerimizi sıralamaya devam ederken,bilmediklerimiz içinse hiç renk vermeyiz
İnsanız nihayetinde
Bir zaman sonra yine bir karamsarlık,yine üzüntü yine keder kalır avuçlarımıza sağlıklı günlerimizi unutup hastalığımıza yanarken,mutlu günlerimizi unutup mutsuzluğumuza ağlarken ,varlığı unutup yokluğa dert yanarken dilimizden o bilindik söz dökülüverir
’Herşey güzel olacak inşallah’
’Yaşamak için ne güzel bir sebep !
|
|
