21 Aralık 2012

YOLLARDA KENDİNİ ARAYAN ADAM

YOLLARDA KENDİNİ ARAYAN ADAM




Bir kayıbım yollarda kendini arıyan , gecelere esir düşmüş bir aşık belkide yüreği kanıyan ....

Nere baksam hüzün akar bazen bir yüzden bazen geceden kimi zaman gökyüzünden....

Yollardayım yine ardından düştüğüm , istemezdim  gözlerindeki parıltının ardından aksın çeşmesi göz pınarlarının , istemezdim üzmeyi bir gece 


Dünyalara küsüpde hiçbişeylere karıştım ,  bilmezsin geceler nasıl çeker içine bilemezsin , gözyaşlarım nasıl kaybolur karanlıklarda , kanlı bıçağım deşerken bedenimi , kör olmuşta  kesmek istemez sanki ,  görenler korkupta kaçar beni bir ruhum belki kendinden  habersiz sığmazım yollara taşarım yüreğim gibi şaşarım.... 

Bir hiçim belki kimse bilmez ki hem , belki bir hayalim bu dünyada var olduğunu sanan bir ölüyüm belki diri diri mezarlarda yatan....

Yaşıyorum anlam bulamadığım anlam katamadığım bir dünyada yaşıyorum aklımda bir sürü soru işaretleriyle dolaşırken titriyor ellerim seni anarken.... 


Nasıl bir sevdaki diye sormayın sakın , karadır yüreğim gözlerimde gizlenmiş çileli hayatım ağlarım hergün ağlarım da .....

Her yeni gün senle başlar dünyamda rüyalarımdan kalmadır belki , seni düşlerim 24 saat ne haldedir ne yer ne içer ağlarmı gülermi acaba yanında biri varmı aklındaki düşünceler neler peki beni düşünürmü onu
düşündüğümün milyonda biri kadar peki birgün o da sever mi benim onu sevdiğim gibi ?.... 


Üstüme akar sürüsü insanın , açtır iki cümle söze , kime baksam hüzün akar gözlerden , derdim yetmez kendime bazen karışırım dertlere , yüreğimdeki yaralar büyürde dünyaları alırım gözlerimden ,akar hüznüm yara aldığım yerden akarda tükenir takatim bir bilsen sensiz ne haldeyim....

Her köşe başında ağlaşır birileri kimi aşktan yana kimi maddiyattan kimi vatandan milletden yana yaralı yaradana karışır isyanları damla damla akarken gözlerinden hayatları.... 


Ben hiçbir yerlere ait olamamanın verdiği acı ile yanıp kavrulurken şu dakikalarda ,şimdi dersin ki herşeylerin varken ya ben neylerim yaban ellerde kimsesizken , kalmışsa ellerim anadan babadan kardaştan ayrı düşmüşsem bir şehre akarken gözlerimden hüznün yaşları neylerim 
böyle bir dünyayı......

Peki düşündün mü hiçbiryerlere ait olamamak nasıl bir duygudur? 


Peki düşündün mü anan bacın kardeşin ölürken bile hiç bir duygu hissetmemek nasıldır... 


Sordun mu kendine giderken ardından ağlarmı diye...

Düşündünmü niye neden nasıl diye 


Düşünüyorum giderken ardından bakıp bakıp duruyorum kaybolurken ufukta , ağlıyorum karanlıklara karışırken gidişinle ardından , giderken 
benliğim senle kimsesiz kalıp da yollara düştüğüm de göçüyorum bu alemden aklımda hayalinle hıçkıra hıçkıra.... 


Endekslenmişse hayatın aşk yoluna , aşk sana yakın ama uzaksa , sevdiğinin derdi sana dert olurken için yanıp yanıp kavrulurken şehir üstüne çökerde kimseler seni anlamazya ezilir kalırsın onca yükün 
altında da derler sana neyin eksik ki yaşadığın dünya da... 


Bir yudum sevgiye açken..........

Paylaşmak vardı birde seni istemeye istemeye...... 


Çıldırasım gelirdi dünyaları yıkasım.... 


Mutluluk nerde diye düşledim hayatımı sorguladığım 
şu dakikalarda senin yanındayken mutluydum bir de
ölümü arzularken....

Yaşamaksa yaşadığım... 


Hayatsa aldandığım 

Gözlerinden ağladığım.....

Silinmesin *T6952550267*DOSYA GÖNDERME FORMU(HUKUK)YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ BAŞKANLIĞINA ANKARADOSYAYA İLİŞKİN BİLGİLERMAHKEMESİKARAR TAR...