Güllerde Ağlar…
Güllerinde Ağladığı Bir Zaman Vardır…! |
Ama bir gül varki onun gözlerinde her zaman gözyaşı vardır.
Gceler onun gözyaşlarını kendine saklar.Ama gündüzün aydınlığında nemlenen gözleri onun hüzünlerini fısıldar.
Denizler onun gözyaşaları gibi ıslak;güneşler hüzünleri kadar sıcaktır…
Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır…
Ama bir gül varki O’nun sevgi saçan kokusu her zaman vardır…
Kokusu sevgiden rengi hasretten bir güldür.
O kalbi kalbi hasretle yanmış ama sönmemiş,kül olmamış,kor olmuştur ve Allah adını kırmızı gül koymuştur…
Güllerinde seviştiği bir zaman vardır…
Ama bir gül varki sustuğu an bile sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır.
O ’nun ;gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır.
Ama o gözyaşında bile sevgiden gelen bir sıcaklık vardır.
Onun gözünde vazolara girmenin anlamı yoktur.Ama Onun hüznünü ve sevincini
Paylaştığı kır çiçekleri ile arkadaşlığı vardır..
Güllerinde uyuduğu bir zaman vardır..
Ama bir gül varki..Onun geceleri bile kapanmayan gözleri vardır.Sevgisi gece gündüz yol alır,Duası,kokusu,anbean sevdiğine varır….
Güllerinde Solduğu Bir Zaman Vardır…
Ama bir gül varki kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştirde bu yüzden ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır.
Ve onun mezar taşına şu sözler yazılmıştır.
Sevmeyen insan ölür ama Seven Güller solmaz onların KABR ide olmaz…!
|
