ASLA ARKANA BAKMA
Bir kral bir ermişin basit ve masum yaşantısından çok etkilenmişti.
Onu kendi ustası olarak kabul etmek istiyordu.
Ama çok hesapçı bir adam olduğundan ermişi izlettirdi ve araştırttı.
Görevliler, Bu adamın hayatında hiç bir kara leke yok, o tamamen saf ve basit, o gerçekten büyük bir aziz o bir ermiş diye bilgilendirdiler Kralı.
Kral ermişin yanına gitti, önünde eğildi ve Efendim sizi sarayıma gelip benimle yaşamanız için davet ediyorumdedi.
İçinden ne kadar ermişi davet ediyor olsa da onun bu teklifi reddetmesini ve hayır ben basit bir adamım nasıl olur da bir sarayda yaşarım? demesini bekliyordu.
Onu davet etmiş olmasına rağmen insan zihninin karmaşıklığına iyi bak! onu davet ediyor eğer daveti kabul edilirse büyük bir mutluluk hissetmeyi umuyor ve hala zihninn içinde birşeyler var. Eğer o gerçekten büyük bir ermişse reddedecektir. “Hayır, ben basit bir adamım ben bir barakada yaşarım, bu benim basit yaşamımdır. Tüm dünyayı terkettim, dünyadan vazgeçtim ona geri dönemem” demesini bekliyor.
Ama ermiş; Tamam. tahtırevanını getir seninle saraya geleceğim dedi. Elbette kişi saraya gidiyorsa tarzına uygun davranmalı tahtırevanı getirin”. Kral çok şaşırdı, Bu adam bir sahtekâr bir yalancı olmalı görünen o ki tüm basitliği beni tuzağa düşürmek için bir rolmuş. Ancak artık çok geçti onu davet etmişti ve sözünden geri dönemezdi. Tahtırevanı getirtmek zorunda kaldı. Ermiş çok mutluydu, tahtırevana bir kral gibi oturdu. Son derece neşeliydi, Kral saraydaki en iyi odayı ona hazırlatmıştı. Yıllardır barakada yaşayan ermiş, saraya varır varmaz şunu getirin bunu getirin şayet sarayda yaşamak zorundaysan bir kral gibi yaşamalısın diye talimatlar yağdırmaya başladı. Kralın kafası giderek daha çok karışmıştı.
Elbette onu kendisi davet etmişti bunun için istediği herşeyi getirttirdi. Fakat ermişin bu davranışları Kralın ağırına gidiyor ve her gün daha da ağır bir hale geliyordu. Çünkü Ermiş bir kral gibi yaşamaya başlamıştı. Aslında Kraldan daha iyi. Çünkü Kralın kendi endişeleri vardı ama Ermişin hiç bir endişesi yoktu. Ve Kral şöyle düşündü. Bu adam bir parazit.
Bir gün artık dayanamadı. Ermişe; Size birşey söylemek istiyorum dedi.
Ermiş, Evet, ne soracağını biliyorum. Niçin bu kadar uzun süre bekledin? Boşuna acı çekiyorsun. Senin üzüldüğünü görebiliyorum. Artık bana gelmiyorsun. Ben barakada yaşarken bana sorduğun dini ve felsefik soruları artık sormuyorsun. Niçin altı ayı boşuna harcadın? Sarayına geldiğim o an sormalıydın. Ne soracağını biliyorum ama yine de sor. dedi. Kral, Sadece bir tek şey sormak istiyorum. Artık sizinle benim aramda ne fark var? Siz benden daha lüks yaşıyorsunuz ve ben çalışmak zorundayım ülkem için her türlü sorumluluğu taşımak zorundayım ve sizin işiniz yok endişeniz yok sorumluluğunuz yok, artık çıplak olmayı bıraktınız en iyi elbiseleri kullanıyorsunuz o zaman sizinle benim aramdaki fark ne? diye sordu. Ermiş güldü ve şöyle dedi: Benimle birlikte gelebilirsen cevaplıyabilirim.
Başkentin dışına gidelim. Kral, ermişi takip etti. Nehri geçtiler ve uzun bir süre yürümeye devam ettiler. Kral, sürekli olarak daha ileri gitmenin anlamı nedir niye şimdi cevaplamıyorsunuz? diye tekrar etti. Ermiş, Biraz bekle cevap vermek için doğru noktayı arıyorum dedi. Krallığın sınırına geldiklerinde Kral; Sanırım zamanı geldi sınıra ulaştık. dedi. Ermiş de: Aradığım şey buydu ben artık geri dönmüyorum benimle geliyormusun yoksa geri mi dönüyorsun? dedi. Sizinle nasıl gelebilirim? Benim Krallığım, mallarım, karılarım, çocuklarım var. dedi Kral. Ermiş; Şimdi farkı görebiliyormusun? Ben gidiyorum ve geriye bir kez bile bakmayacağım. Saraydaydım her türlü zenginliği yaşadım ama onları sahiplenmedim. Sen sahipleniyorsun fark bu. dedi, Elbiselerini çıkarttı. Çıplak hale geldi. Elbiseleri Krala verdi ve şöyle dedi: Şimdi, mutlu ol.
Aradaki farkı hatırla! Fark mal, mülk sahibi olmakta değil, mala mülke düşkün olmamaktadır. Ermiş bir kimse hiç bir şeye sahip olmayan kişi değildir. Ermiş, mala mülke düşkün olmayan asla arkasına bakmayan kişidir.
