TAKİYYELER AZİMETİ KARARTAN MASLAHATTIR
Şimdi nerden başlamalıyım sana anlatmaya,
Halimin bedbinliğinde baş gösteren yozluğa,
Nefsimin nizam edilmeyen hoyratlığı olsa da,
Ruhum bizarlığın hengâmesinde hicran solusa.
Yıllar sonra öğrendim şefkat eşiğinde ferdim,
Hilkatimin seyrinde mükellefiyeti bilemezdim,
Yıllarca sabi kimliğinde ürkekliğe sürüklendim,
Tahkik için solgun kimliğimle sürekli oyalandım.
Ne anadan ne babadan idraki hiç kuşanmadım,
Hakikatin nedenlerinde yol almadan saklandım,
Maslahat tüccarlığında yozluğa doğru uzandım,
Ne derlerse inandım hiç anlamadan bağırandım.
Şimdi ön yargıların prangasında boğulan candım,
Tahkikten azade marazdım, gülden ne anlardım,
Öteler hikâyesinde matraklık arayan bühtandım,
Ben hamiyetten neyi anlardım sühuneti dışlardım.
Okunan tilavetin makamında kalan anlamayandım,
Çöl ikliminde bedeviliğin serencamını yaşayandım,
Muhabbetin hikmetinde tebaalaşmayı soluyandım,
Mürebbinin ülfetinden feyzi alamayan zavallıydım.
Âdem, adamsa makbuldür yoksa beşerin hükmüdür,
Adamlıkta takiyyeler azimeti karartan maslahattır,
Eren kimliğinde dirayet sabrın kuşatıcılığına adımdır,
Vuslat için şart olan aşk adımlarıyla rıza solumaktır.
İptidai bir kamıştan husule gelen ney’in haz nağmesi,
Renklerin zenginliğinde heveslerin derlenerek silinmesi,
Saadet için hedefsiz kefalete zevk için meyil edilmesi,
Aşkın hakikatinden azade kimlikle ruhi açılım dilenmesi.
Ölümde dirilmenin adresi nefsi köleliğe son adımlardır,
Ömrün sayfalarında hasiyetle yaşamak vefa iştiyakıdır,
Mekânlar, sadece anlık hazların yaşanacağı yargılardır,
Mezar nihayetin bestesini anlamlaştıran hazin hicrandır.
Mustafa CİLASUN
Halimin bedbinliğinde baş gösteren yozluğa,
Nefsimin nizam edilmeyen hoyratlığı olsa da,
Ruhum bizarlığın hengâmesinde hicran solusa.
Yıllar sonra öğrendim şefkat eşiğinde ferdim,
Hilkatimin seyrinde mükellefiyeti bilemezdim,
Yıllarca sabi kimliğinde ürkekliğe sürüklendim,
Tahkik için solgun kimliğimle sürekli oyalandım.
Ne anadan ne babadan idraki hiç kuşanmadım,
Hakikatin nedenlerinde yol almadan saklandım,
Maslahat tüccarlığında yozluğa doğru uzandım,
Ne derlerse inandım hiç anlamadan bağırandım.
Şimdi ön yargıların prangasında boğulan candım,
Tahkikten azade marazdım, gülden ne anlardım,
Öteler hikâyesinde matraklık arayan bühtandım,
Ben hamiyetten neyi anlardım sühuneti dışlardım.
Okunan tilavetin makamında kalan anlamayandım,
Çöl ikliminde bedeviliğin serencamını yaşayandım,
Muhabbetin hikmetinde tebaalaşmayı soluyandım,
Mürebbinin ülfetinden feyzi alamayan zavallıydım.
Âdem, adamsa makbuldür yoksa beşerin hükmüdür,
Adamlıkta takiyyeler azimeti karartan maslahattır,
Eren kimliğinde dirayet sabrın kuşatıcılığına adımdır,
Vuslat için şart olan aşk adımlarıyla rıza solumaktır.
İptidai bir kamıştan husule gelen ney’in haz nağmesi,
Renklerin zenginliğinde heveslerin derlenerek silinmesi,
Saadet için hedefsiz kefalete zevk için meyil edilmesi,
Aşkın hakikatinden azade kimlikle ruhi açılım dilenmesi.
Ölümde dirilmenin adresi nefsi köleliğe son adımlardır,
Ömrün sayfalarında hasiyetle yaşamak vefa iştiyakıdır,
Mekânlar, sadece anlık hazların yaşanacağı yargılardır,
Mezar nihayetin bestesini anlamlaştıran hazin hicrandır.
Mustafa CİLASUN
